استفاده بیش از حد آب میتواند به مرگ منتج شود.
تقریبا تمام سیستم‌های عمده‌ی بدنتان برای درست کارکردن به آب وابسته است آشامیدن مقدار بسیاری آب در طی روز برای اهداف تنظیم درجه گرمای بدن، پیشگیری از یبوست ، گرگرفتگی ترکیبات اضافی خارج از تن و بخش زیادی از توابع دیگر با اهمیت است.
قطعا شما بارها شنیده اید که در هوای داغ یا هنگام ورزش کردن، آشامیدن مقدار بسیاری آب، تن شما را هیدراته نگه میدارد. ولی آیا آشامیدن بیشتر از اندازه آب میتواند یک چیز خوب باشد؟ در موارد نادر، آشامیدن میزان فراوان آب در یک مدت زمان کوتاه میتواند خطرساز باشد این میتواند موجب کاهش رها شدن سطح نمک یا سدیم در خونتان شود که یک بیماری هیپوناترمی خیلی جدی و میتواند کشنده باشد. به این حالت مسمومیت با آب گفته میشود.
مسمومیت آب با آشامیدن بیشتر از حد معمول آب بوجود میآید.
در این حالت اعتدال طبیعی الکترولیت در بدن به هم خورده باعث مختل شدن در کارکرد مغز میشود.
آشامیدن آب برای آنهایی که عمدا میزان خیلی زیادی آب بنوشند میتواند احتمال مرگ به همراه داشته باشد.
یک کلیه تندرست و سالم در حال استراحت میتواند ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی لیتر آب در هر ساعت دور کردن کند. در نهایت فرد میتواند آب را با نرخ ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی لیتر در هر ساعت بنوشند؛ با وجود این، چنانچه همین فرد در حال اجرای دوی ماراتون باشد، به علت اضطراب و نگرانی ، میزان دور کردن کلیوی تا ۱۰۰ میلی لیتر در ساعت کاهش میابد.
در این حالت چنانچه دونده ماراتن ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی لیتر در ساعت آب بنوشد ولو با وجود ریزش زیاد عرق، کلیه‌اش قادر نیست آن آب را بموقع دور کردن کند.
در نوزادتان کم‌تر ۶ ماه نیز بدلیل نبود کلیه‌ها آشامیدن میزان اندکی آب نیز میتواند منجر به این مسمومیت شود.
مسمومیت با آب چیست؟
مسمومیت با آب اختلالی در کارکرد شناسایی بیماری واسطه آشامیدن بیشتر از حد معمول آب است.
آشامیدن بیشتر از حد معمول آب سبب افزایش میزان این مایع در خون آدم میشود.
این میزان آب میتواند الکترولیت‌های موجود در خون، علی الخصوص سدیم را رقیق سازد.
وقتیکه سطوح سدیم به اندک‌تر از ۱۳۵ میلی مول بر لیتر می‌رسد، این وضعیت بنام «هیپوناترمی» شناخته میشود.
سدیم به اعتدال مایعات بین بخش داخلی و خارجی سلول‌ها یاری میکند.
وقتیکه سطوح سدیم بواسطه استفاده بیش از حد آب کاهش میابد، جریان مایعات از بخش خارجی به بخش داخلی سلول تغییر میکند و به تورم آن‌ها منتج میشود.
وقتیکه این وضعیت برای سلول‌های مغزی رخ میدهد، امکان تشکیل عارضه‌های پرخطر و بالقوه تهدیدکننده زندگی فرد ایجاد میشود.
آشامیدن بیشتر از حد معمول آب میتواند خطرساز باشد.
مسمومیت با آب در نهایت تورم سلول‌ها شکل میگیرد.
وقتیکه سلول‌های مغزی متورم می‌شوند، فشار درون جمجمه افزایش میابد.
این فشار نخستین نشانه‌های مسمومیت با آب را باعث میشود که شامل موردهای زیر می‌شوند:
سر درد
حالت تهوع
استفراغ
در موارد شدید، مسمویت با آب میتواند نشانه‌های جدی‌تر مانند نکته‌های زیر را سبب شود:
افزایش فشار خون
گیجی
دو بینی
خواب آلودگی
اشکال در تنفس
کاستی و اسپاسم ماهیچه‌ها
عدم توانایی در شناسایی اطلاعات حسی
جمع شدن مایعات مازاد در شناسایی بیماری نام ورم مغزی شناخته میشود که میتواند ساقه مغز را تحت اثر گذاشته و مشکل در ساختار عصبی مرکزی ایجاد نماید. در موارد شدید، مسمومیت با آب میتواند به تشنج ، زیان مغزی، کما و حتی مرگ منتج شود.
آشامیدن بیشتر از حد معمول آب
مرگ بواسطه مسمومیت با آب
آشامیدن بیشتر از حد معمول آب به صورت تصادفی بسیار سخت است.
با این حال، موارد مرگ و میر متعاقب از این وضعیت گزارش شده اند.
اغلب مواقع مسمومیت با آب در میان سربازان گزارش شده اند.
در یک گزارش به ۱۷ سرباز مبتلا به هیپوناترمی در نهایت استفاده بیش از حد آب اشاره شده بود.
سطوح سدیم خون این اشخاص در دامنه ۱۱۵ تا ۱۳۰ میلی مول بر لیتر قرار داشت در وضعی که دامنه معمولی ۱۳۵ تا ۱۴۵ میل مول بر لیتر است.
در گزارشی دیگر، چگونگی مرگ سه سرباز در نهایت هیپوناترمی و ورم مغزی تشریح شده بود.
مرگ این اشخاص با آشامیدن ۱۰ تا بیست لیتر آب تنها در چند ساعت رقم خورده بود.
نشانه‌های هیپوناترمی میتواند با نشانه‌های کمبود آب بدن اشتباه گرفته شود. برهمین پایه، یک سرباز که به غلط اندک ابی بدن و گرمازدگی در وی تشخیص داده شده بود، بواسطه آبرسانی یا آبرسانی دهانی مکرر و مسمومیت با آب جان خود را از دست داد.
مسمومیت با آب طی انجام فعالیتهای ورزشی علی الخصوص ورزش‌های استقامتی نیز رخ میدهد.
آشامیدن بیشتر از حد معمول آب به منظور پرهیز از کمبود آب بدن در این قبیل فعالیت‌ها رایج است.
برهمین پایه، هیپوناترمی بیشتر طی رویدادهای ورزشی بزرگ رخ میدهد.
به عنوان نمونه، در مسابقات دو ماراتن بوستون در سال ۲۰۰۲، ۱۳ درصد از شرکت کنندگان دارای نشانه‌های هیپوناترمی بودند.
۰ ۰۶ درصد از این اشخاص هیپوناترمی حاد با سطوح سدیم اندک‌تر از ۱۲۰ میلی مول بر لیتر را نشان دادند.
جای تاسف است که، برخی موارد مسمومیت با آب در این رویدادهای ورزشی به مرگ منتج شده اند.
به عنوان نمونه، میتوان به مرگ یک دونده دو مارتن اشاره نمود که آزمایش‌ها نشان دادند سطوح سدیم خون وی اندک‌تر از ۱۳۰ میلی مول بر لیتر بوده و هیدروسفالی (ازدیاد غیر معمولی مایع) و زیان ساقه شناسایی بیماری جان باختن وی منتج شده بود.
استفاده بیش از حد آب میتواند در بیماران روانی، علی الخصوص مبتلایان به شیزوفرنی، نیز اتفاق بیوفتد.
برآیند مطالعه‌ای که روی مرگ ۲۷ فرد بیمار برنا مبتلا به شیزوفرنی انجام شده بود، روشن کرد که ۵ مورد مرگ در نهایت مسمومیت با آب بوده است.
چه مقدار آب بیشتر از حد معمول شمرده میشود؟
آبرسانی بیشتر از حد معمول و مسمومیت با آب وقتی اتفاق میافتد که میزان آب نوشیده شده افزون‌تر از توانایی کلیه‌ها برای تخلیه آب مازاد از مسیر ادرار باشد.
ولی میزان آب تنها عامل گزینش کننده در این مورد نیست.
مدتی که طی آن آب نوشیده شده است نیز باید درنظر قرار بگیرد.
در حالتی که میزان خیلی زیاد آب را طی یک بازه زمانی کوتاه بیاشامید با خطر بزرگ‌تر مبتلا شدن به مسمومیت با آب مواجه هستید.
این مخاطره در حالتی که طی مدت زمان طولانی‌تری همان میزان آب را مصرف کرده باشید، کاهش میابد.
نشانه‌های هیپوناترمی توانایی دارند بواسطه آشامیدن سه تا چهار لیتر آب در یک مدت زمان کوتاه پدیدار شوند.
کلیه‌های آدم توانایی دارند بیست تا ۲۸ لیتر آب را طی روز از جسم و بدن خارج سازند، ولی قادر به تخلیه بیشتر از ۰ ۸ تا ۱ لیتر آب در یک ساعت نیستند.
به این جهت، به منظور پرهیز از نشانه‌های هیپوناترمی شما نبایستی به طور میانگین بیشتر از این میزان آب طی یک ساعت را استفاده کنید.
خیلی موارد گزارش شده مسمومیت با آب در نهایت آشامیدن مقادیر زیاد آب در یک بازه زمانی کوتاه بوده اند.
به چه میزان آب نیاز دارید؟
عدد و رقم خاصی در مورد این که به چه مقدار آب طی روز احتیاج دارید، نیست و میزان آشامیدن آب از شخصی به شخص دیگر میتواند متفاوت باشد.
برای گزینش میزان آب مورد احتیاج روزانه می‌توانید وزن کل بدن، سطح فعالیتهای جسمی و شرایط آب و هوا را مد نظر داشته باشید.
انستیتو پزشکی (IOM) میزان آب دریافتی هر روزه برای آقایان را ۳ ۷ لیتر و برای خانم‌ها دو ۷ لیتر توصیه کرده است. با این حال، این توصیه‌ها شامل آب دریافتی از آشامیدنی هایی بجز آب و مواد خوراکی نیز می‌شوند.
بعضی افراد از قانون ۸ × ۸ پیروی میکنند که آشامیدنی هشت لیوان آب طی روز را توصیه میکند.
ولی این قانون چندان مبتنی بر پژوهش نیست و بیشتر حالتی دلخواه دارد.
یک قانون خوب برای گزینش آب مورد احتیاج گوش کردن به جسم و آشامیدن آب هنگام احساس تشنگی است.
این اقدام بایست برای حفظ سطوح آب مورد احتیاج بدن لازم باشد.
ولی تکیه بر تشنگی احتمال دارد برای همه کارآمد نباشد.
ورزشکاران، افراد با سن بالا و خانم‌ها باردار میتوانند به آشامیدن آب بیشتری طی روز نیاز داشته باشند.