داروی رماتیسم و درمان سکته
بیماریهای روماتیسم ی مفصلی مانند «آرتریت روماتویید» که یک بیماری سیستمیک و مزمن است هم اکنون یک درصد جمعیت دنیا را گرفتار کرده است.
متأسفانه این اختلال گاه به مداوا مقاوم میشود.
طی سالیان اخیر گرچه ایجاد داروهای بیولوژیک تا حد خیلی زیادی مشکلات افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی را حل کرده، ولی گرانی این داروها عملاً آنرا از دسترس بیماران خارج ساخته بود.
سکته در طب قدیم به حمله غیرمنتظره به همراه از دست رفتن هوشیاری و حواس فرد بیمار گفته میشد که بطور معمول به مرگ میانجامید.
در پزشکی امروزی مقصود از واژهٔ سکته محتمل است به سکتهٔ مغزی یا قلبی اشاره داشته باشد.
ولی جالب توجه است بدانید که اینکار سبب داروی درمان رماتیسم از مردن سلولهای قوت بخش در آنهایی که سکته قوت بخش کرده اند جلوگیری میکند!
درمان سکته قوت بخش با داروی رماتیسم
سکته مغزی پیامدهای گوناگونی دارد.
از جمله مرگ سلولهای مغزی که بدلیل نبود اکسیژن رخ میدهد و محتمل است به آشفتگی در صحبت، درک سخنان و فلج اندامها منتج میشود.درهمین راستا در دانشگاه منچستر پژوهشی روی جانوران جوندهای انجام شد که گرفتار سکته شده بودند.
پژوهشگران این دانشگاه داروی ضد تورمی بنام (IL-۱Ra) را برای مداوا حیوانات به کار بردند که به منظور درمان «آرتریت روماتوئید» یا همان روماتیسم مفصلی نیز بکار میرود.
آنها دریافتند بکارگیری این دارو مرگ سلولهای مغزی را محدود میکند و اضافه برآن به ایجاد عصبهای جدید در مغز فرد بیمار نیز یاری میکند.این دسته تحقیقاتی هم چنین دریافتند جوندگانی که در فازهای ابتدائی بعد از سکته با این دارو درمان شدند، گرفتار صدمات مغزی پایینتر میشوند.
اضافه برآن چند روز بعد از درمان با این دارو، در بدن حیوان تعدادی اعصاب جدید نیز مشاهده شد.
پژوهشگران اعلام کرده اند در فازهای ابتدائی چند آزمایش کلینیکی که در دانشگاه منچستر انجام شده، این یافتهها مورد پذیرش قرار گرفته اند. ولی در این مورد به آزمایشهای زیادتری نیاز است.