علت پف کردن چشم‌ بعد از خواب

پف کردن چشم‌ها در بامداد چه دلیل هایی دارد.

پف کردن چشم‌ها در بامداد , بطور کلی همه اشخاص زمانی از خواب بیدار می‌شوند. چشمانی پف کرده. دارند، ولی میزان این پف کردگی در انسانهای مختلف متفاوت است. پف کردگی چشم‌ها حالت ناخوشایندی را در چهره فرد بوجود میاورد که زیبایی او را به میزان قابل توجهی تحت الشعاء قرار میدهد که به منظور رفع آن از روشهای گوناگونی استفاده میکنند.

بعضی روزها علی رغم این که مطمئن هستید به میزان لازم خوابیده اید یعنی می‌دانید دست کم ۸ ساعت خواب کامل کرده اید.

زمانی از تخت خواب بلند می‌شوید و جلوی آینه می‌ایستید، با چشمانی پف کرده مواجه می‌شوید.
و البته، صد در صد هم مطمئن هستید که موقع خواب، گریه نکرده اید.

چهار دلیل پف چشم در بامداد

پس دلیل پف کردن چشم‌ها در بامداد چیست؟ قطعا می‌خواهید علت این موضوع را بدانید، زیرا دل تان نمی‌خواهد مدام از کانسیلر (پوشاننده) بهره جویی کنید.

دلیل عمده‌ی پف زیر چشم حبس مایعات (یا ورم خفیف) است که در اغلب موارد در بخش زیادی از اشخاص مشاهده میشود و در غالب اوقات بدون خطر است.

علی رغم این، گاهی وقتها پف زیر چشم می‌تواند دلایلی مهم‌تر و عمقی‌تر داشته باشد.

البته نیاز نیست نگران باشید؛ نکته‌ی مثبت ماجرا این است که هر چه دقیق‌تر مراقب نشانه‌های جزئی در بدن مان باشیم، آسان‌تر و مناسب‌تر می‌توانیم از پیدایش برخی بیماری‌های جدی جلوگیری کنیم.

مصرف بیشتر از اندازه‌ی سدیم

وجود بیشتر از اندازه‌ی سدیم در بدن سبب ورم میشود برای متعادل کردن سطح این ماده در بدن، باید به میزان مورد نیاز آب بنوشیم و استفاده از نمک را در سبک غذایی مان محدود کنیم.

چنانچه میزان فرآوانی سدیم مصرف کنیم و به میزان مورد نیاز آب ننوشیم، بدن مان به منظور جلوگیری از اندک آبی اقدام به حبس مایعات مازاد در خود میکند، که همین مسئله می‌تواند به پف کردن چشم‌ها منتج شود.

پف کردن چشم

بخش زیادی از آدم‌ها در ریسک گرفتار شدن به پف زیر چشم متعاقب از سدیم هستند، زیرا همواره مقادیر فراوانی سدیم در دسترس مان قرار دارد.

بخش زیادی از سدیم مصرفی مان متعاقب از مصرف خوردنی‌های فرآوری شده نظیر خوراکی‌های آماده، نان، کالباس و سوسیس ، و نوشیدنی‌ها است.

هر قدر کم‌تر از خوردنی‌های فرآوری شده بهره ببریم، میزان سدیم مصرفی مان نیز کاهش میابد.

به گفته‌ی مرکز کنترل و جلوگیری از بیماری آمریکا، سدیم در محصولات خوردنی نظیر پیتزا، انواع نان‌ها، گوشت مرغ، سوپ‌ها، پنیر ‌ها و غیره به فراوانی یافت میشود.

بنابراین احتیاط کنید و در رژیم خوراکی تان از خوردنی‌های فرآوری نشده و اندک سدیم بهره جویی کنید.

پس، از این به بعد تصمیم بگیرید میزان سدیم مصرفی تان را کمتر کنید. و همواره آب زیاد بیاشامید.

کمبود پروتئین

طبق یافته‌های مدرسه‌ی پزشکی هاروارد، کمبود پروتئین در خون – که شاید متعاقب از سوء تغذیه یا اختلالات کبدی یا کلیوی باشد – میتواند سبب ایجاد تورم در بدن شود.

به گزارش صندوق پشتیبانی از بیماران کلیوی آمریکا، این شرایط به علت کمبود آلبومین (نوعی پروتئین) در خون رخ میدهد. وظیفه‌ی آلبومین در بدن دور کردن مایعات مازاد است.

پس با گزینش و انتخاب برنامه غذایی تندرست و سالم و کامل از ایجاد آلبومین مکفی در اندام تان مطمئن شوید.

آشفتگی در کارکرد کلیه

پف دور چشم، علی الخصوص هنگام بامداد، احتمال دارد نشانه‌ی بیماری کلیوی باشد.
این شرایط به علت درماندگی کلیه‌ها در دور کردن سدیم اضافه‌ی خون رخ میدهد.

همانگونه که پیش‌تر گفته شد، وجود بیشتر از اندازه‌ی سدیم در بدن سبب پیدایش تورم میشود.

همچنین احتمال دارد کلیه‌ها آلبومین مورد احتیاج بدن را نیز دور کردن کنند، و از این راه نیز مشکلات متعاقب از وجود مایعات مازاد را در بدن بالاتر ببرند..

به گزارش بنیاد ملی کلیه در آمریکا، دیگر نشانه‌های بیماری مزمن کلیه عبارت هستند از:

تهوع، حس خسته بودن، استفراغ، تورم در پاها و مچ پا، کم شدن اشتها ، خشکی و خارش پوست ، کمردرد و حس درد هنگام دفع ادرار

بنابراین، چنانچه علاوه بر پف چشم ‌ها، بعضی از این نشانه‌ها یا کل این علایم را در خود مشاهده میکنید، لطفا به منظور انجام آزمایش‌های مورد احتیاج برای شناسایی بیماری کلیوی به دکتر رجوع کنید.

استفاده بیش از حد کربوهیدرات‌ها

برآیند مطالعه‌ای در موسسه‌ی ملی سلامت آمریکا نشان داد، رژیم خوراکی با کربوهیدرات بالا به تراوش بیش ترِ انسولین و باقی ماندن سدیم در بدن منتج می‌شود؛ و هر چه سدیم بیش‌تری در بدن بماند، آب بیش‌تری نیز در بدن حبس میشود.

پرهیز از مصرف خوردنی‌های فرآوری شده و کربوهیدرات‌ها درصد مبتلا شدن به تورم را کمتر می‌کند.
کانون قلب آمریکا توصیه میکند کربوهیدرات‌ها را به طبیعی‌ترین شکل ممکن آن استفاده کنید – به عنوان مثال به جای نان از کربوهیدرات موجود در سیب زمینی سود مند شوید.

بدن مان از آنچه می‌خوریم تشکیل میشود، و هر آنچه می‌خوریم بر ظاهر و احساس مان اثر میگذارد.

هر نشانه کوچکی در ظاهرمان میتواند علامتی از کمبود یا افزایش ماده‌ای در بدن مان باشد.
خوشبختانه، می‌توانیم بر خورد و خوراک مان کنترل کامل داشته باشیم.

بنابراین، گوش به زنگ پیام‌ها و علائمی باشیم که بدن برای مان ارسال میکند، زیرا این نخستین مرحله در نگهداری از بدن مان است.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بیست + 18 =