اضطراب و نگرانی چه تاثیری بر داشتن شکم بزرگ دارد؟
شکم بزرگ داشتن نشانی از ناسالم بودن بخشهایی از بدن است و یا نشان دهندهی عادات و رفتار اشتباه در زندگیست.
جدیدترین بررسیهای عاملی را در بزرگ شدن شکم معرفی کرده که میخوانید.
ارمغان زندگی مدرن برای انسانهای امروزی چیزی جز دنبال کردن عادات اشتباه غذایی و رفتاری نیست که در صدر اشتباهات رفتاری اضطراب و نگرانی به عنوان عاملی به منظور رفع سلامت جسم و روح شناسایی شده است.
در بررسیهای جدید پژوهشگران کالج نورث وسترن که در آن بیشتر از ۳ هزار بزرگسال در سالهای سی تا چهل سال بررسی شده اند، معین شد کسانی که دارای روابط نامطلوب بوده و اضطراب و نگرانی یکسره دارند، چربی زیادتری نسبت به افرادی که چنین روابطی ندارند، انباشته میکنند.
پرخوری و فقدان جنبش سبب افزایش وزن و بنابراین ایجاد چربی شکمی میشود. ولی چنانچه برنامه غذایی شایستهای دارید و اهل ورزش هستید ولی تاکنون هم در حسرت یک شکم تخت و بدون چربی به سر میبرید، شاید عامل پنهانی وجود دارد که از آن بی خبرید.
به گفتهی پژوهشگران بر مبنای این تحقیق اضطراب و نگرانی سبب چاقی شکم ی میشود که بزرگترین تهدید برای ابتلا به بیماریهای قلبی و دیابت است.
در حقیقت روابط پرتنش سبب اضطراب و نگرانی شده و شما را وادار به مصرف خوردنیهای پرکالری میکند.
تاثیر اضطراب و نگرانی بر بزرگی شکم
گفتنی است اضطراب و نگرانی نه فقط بر عواطف بلکه بر جسم و بدن نیز اثرات منفی میگذارد و سبب تغییر در سوخت و ساز بدن و گردهمایی بیشتر چربی میشود، جالب این که همانگونه که روابط نامطلوب سبب چاقی اشخاص میشود، روابط تندرست و سالم نیز عکس این عمل را انجام میدهد.
در تحقیقات تازه معین شد آنهایی که در روابط مطلوب هستند. چربی پایینتر در بدنشان انباشته میشود.
روابط حمایتی میتواند مانع اضطراب و نگرانی شود و اشخاص را از خوردن بیشتر از اندازه منع کند.
شرح و برآیند این مطالعه در گاهنامه آمریکایی اپیدمیولوژی انتشار یافته است.
یک شغل پراسترس دارید.
برخی عوامل غیرخوراکی در ایجاد چاقی شکمی نقش با اهمیتی ایفا میکنند به منظور مواجهه با این عوامل پسندیدهتر است آنهارا شناسایی و برطرف کنید احتمال دارد شغل پراسترسی داشته باشید.
چنانچه فکر رفتن به محیط کار شما را گرفتار تشویش و استرس میکند، ممکن است که گرفتار اضافهوزن شوید، به جز این که تصمیم به تغییر شغل بگیرید.
اضطراب و نگرانی سبب افزایش میزان هورمون کورتیزول در بدن میشود؛ هورمونی که سبب افزایش اندوخته چربی و اشتها نیز میشود.
هم چنین از بهکارگیری گلوکز توسط سلولهای بدن پیشگیری کرده و پروتئینهای عضلانی را در هم میشکند؛ درنتیجه سبب کاهش توده بدون چربی در بدن شده و سوختوساز بدن را تقلیل میدهد.