عارضه‌های بیهوشی موضعی یا همگانی کم‌تر است؟
بیهوشی همگانی و بیهوشی موضعی که از آن به عنوان بیحسی موضعی نام برده میشود، در جراحی‌های مختلف بکار میرود و هر کدام عوارضی دارد که بهترست بیمارانی که حق گزینش و انتخاب به آنها داده میشود، درباره این عارضه‌های اطلاعات واجب و ضروری را داشته و با آگاهی گزینش و انتخاب کنند.
دکتر اتابک نجفی استاد کالج علوم پزشکی تهران و متخصص بیهوشی در این مورد گفت: بیهوشی انواع گوناگونی شامل بیهوشی کامل، بیحسی موضعی و بیحسی ناحیه‌ای دارد و پسندیده‌تر است هر کدام در موارد خاص مورد احتیاج به کار گرفته شوند تا عارضه‌های آنها به کمترین حد برسد.
وی توضیح داد: در بیهوشی کامل (ژنرال آنستزی)، دواهایی از مسیر کانولا یا آنژیوکت به درون رگ فرد بیمار تزریق میشود و همزمان از مسیر ماسکی که در جلوی دهان و بینی فرد بیمار قرار میگیرد، اکسیژن و گازهای بیهوشی به یاری یک سیستم تنفس تصنعی قرار بدهند داده میشود تا تنفس کند.
نجفی ادامه داد: بیحسی موضعی (رژیونال آنستزی) به دو روش اسپاینال و اپیدورال انجام میشود؛ در بیحسی اسپاینال ماده‌ای مانند لیدوکائین به درون مایع مغزی نخاعی تزریق میشود ولی در بیحسی اپیدورال ماده بیحسی به دور پرده دورا یا دشوار شامه در اطراف نخاع تزریق میشود.
درباره عارضه‌های بیهوشی موضعی و همگانی
وی اظهار داشت: با بکارگیری این نوع بی حسی‌ها میتواند بدن فرد بیمار را از کمر به پایین بی حس کرد و جراحی را در حالت بی دردی برای مریض انجام داد.
استاد کالج علوم پزشکی تهران بیان نمود: برای جراحی هایی که روی دست و پا انجام می‌شوند، از بیحسی موضعی یا بیحسی ناحیه‌ای استفاده میشود اما برای اعمال جراحی روی سر و مغز، قفسه سینه و شش‌ها و قسمت شکم و سیستم هاضمه، افزون‌تر از بیهوشی کامل (ژنرال آنستزی) استفاده میشود.
نجفی ادامه داد: البته برای بعضی جراحی هایی که درون شکم و زیر ناف انجام میشود مانند سزارین یا اعمال جراحی که روی اعضای درون لگن صورت میگیرد، میتوان از بیحسی موضعی استفاده کرد.
وی از بیحسی ناحیه‌ای (لوکال آنستزی) به عنوان روش دیگری از بی حسی‌ها نام برد و گفت: از این شیوه برای جراحی روی دست یا پا استفاده میشود و طی آن بخشی از دست یا پا که مقرر شده است روی آن جراحی انجام پذیرد، بی حس میشود.
** مزایا و معایب بیهوشی کامل و بیحسی موضعی
متخصص بیهوشی گفت: طبق آمار موجود هیچ تفاوتی بین بیهوشی کامل و بیحسی موضعی یا ناحیه‌ای از دید عارضه‌های پس از جراحی مانند عارضه‌های مغزی وجود ندارد ولی بعضی عارضه‌های خاص بی حسی‌های منطقه‌ای است؛ چنانچه از بیحسی نخاعی استفاده شود، گاهی برای بیماران سردرد های شدید و کمردرد بوجود می‌آید که در مواردی احتیاج به درمان‌های خاص است تا فرد بیمار التیام و بهبود یابد.
نجفی افزود: بیهوشی کامل عارضه‌های بسیار سنگین و خطرناکی دارد و میتواند از فقدان توانایی در ایجاد راه هوایی تا مرگ را برای مریض بدنبال داشته باشد.
وی در خصوص محدودیت‌های بیهوشی کامل بیان نمود: افرادی که چالش قلبی یا ریوی دارند یا بیمارانی که‌ام اس دارند پسندیده‌تر است از شیوه بیحسی موضعی بهره ببرند.
درباره عارضه‌های بیهوشی موضعی و همگانی
نجفی گفت: در حالت کلی خطر بیهوشی کامل و مرگ و میر برآمده از آن از بیحسی موضعی بیشتر است؛ البته خطر تنها مرتبط به نوع بیهوشی نیست و قسمتی از آن به جراحی که تحت بیهوشی کامل انجام میشود، برمی گردد زیرا این نوع جراحی‌ها سنگین‌تر هستند.
او با ذکر این که بیحسی منطقه‌ای عارضه‌های پایین‌تر دارد، توصیه کرد: در شرایطی که گزینش و انتخاب نوع بیهوشی قرار بدهند داده میشود، چنانچه جراحی با بیحسی قابل انجام بود، پسندیده‌تر است بیحسی موضعی گزینش و انتخاب و تنها در وضعی که نیاز لازم به بیهوشی کامل بود (مانند جراحی در منطقه مغز، قلب یا قسمت شکم و سیستم گوارش) روش بیهوشی کامل استفاده شود.
نجفی توضیح داد: بیهوشی کامل جان فرد بیمار را به مخاطره می‌اندازد ولی عارضه‌های بیحسی موضعی در نهایت کمردرد و سردرد است و احتمال مرگ در آن خیلی بندرت دیده میشود.