بیماری مورژلونز

در سال ۲۰۰۱ ماری لی تائو، مادر پسری دو ساله اعلام کرد که پسرش از وجود حشراتی زیر پوستش نارضایتی میکند.

ماری که خود فارغ التحصیل رشته زیست شناسی بود و قبل از آن در شفاخانه بوستون کار می‌کرد، توضیح داد که خودش با میکروسکوپ پسرش را آزمایش کرده و فیبرهای قرمز، آبی، تیره و سفیدی زیر پوست او یافته است.

حدود ۸ دکتر متخصص پسر ماری را معاینه کردند ولی هیچ یک توانایی کشف بیماری او را نداشتند و آنرا به حساسیت و دیگر موارد نامعلوم مرتبط می‌دانستند.

برد هلدریخ که در شفاخانه جان هاپکینز مشغول کار بود پسر ماری را معاینه کرد و هیچی نامعمولی را در پوست این پسر پیدا نکرد.

پزشکی دیگر اینطور گزارش کرد که مادر این پسر شاید خود گرفتار نشانگان مونشهاوزن است که در آن شخص با فرد بیمار جلوه دادن خود یا کودکش سعی در جلب توجه ساختار پزشکی دارد.

این کودک الان ۷ سال دارد و هنوز با این معضل مواجه است.

مادر او با جست وجو در شبکه اینترنت نام مورژلونز را برای این مریضی در نظر گرفت و در سال ۲۰۰۲ «بنیاد تحقیقات مورژلونز» را تاسیس کرد.

او با قصد جلب پشتیبانی و اطلاعات دیگر طبیبان و متخصصان از نقطه‌های مختلف جهان این عمل را انجام داد ولی در عوض هزاران نفر با این بنیاد تماس گرفتند و دشواری هایی مانند زخم و وجود الیاف و نشانه‌های عصبی و دردهایش را به اشتراک گذاشتند.

این بنیاد در ۱۵ کشور دیگر از جمله انگلیس، استرالیا و هلند اعضایی دارد.

حس نامطلوب زیر پوست اصلی‌ترین نارضایتی گرفتاران است.

این بیماران شاید از احساس سوز زیر پوست یا حس حرکت یک خزنده زیر پوست شان هم نارضایتی کنند.

خارش شدید و زخم‌های پوستی که بطور خیلی ناگهانی ظاهر میشوند و به آهستگی التیام می‌یابند از دیگر نشانه‌های هستند.

برخی بیماران وجود الیافی شبیه فیبر را زیر پوست شان گزارش میکنند.

ازجمله دیگر نشانه هایی که در افراد مبتلا شده به مورژلونز می‌توان مشاهده نمود شامل چالش در توجه و تمرکز، ملال و خستگی شدید، کاهش و ریزش مو ، درد مفصل‌ها و عضلات، مشکلات ساختار عصبی، فقدان دندان، اختلالات خواب و فقدان حافظه کوتاه مدت است.

هیچ درمان شناخته شده‌ای برای این اختلال وجود ندارد.

درمان هر نوع مشکل روانی و پزشکی که مصادف با این اختلال ایجاد میشود در تخفیف نشانه‌های فرد بیمار خیلی تاثیرگذار است.

در گذشته تنها چند دکتر متخصص در مورد این بیماری شنیده بودند ولی در جواب به گزارش‌های پراکنده چند مرکز مراقبت بهداشتی به وارسی این شرایط پرداختند.

مطالعه CDC مرکز کنترل و جلوگیری ازبیماریها نشان داد بیماری مورژلونز با احتمال فراوان در میان خانم‌ها سفیدپوست میانسال بیش‌تر است.

درصد مبتلا شدن در اطفال و افراد بزرگسال بطور برابر است و احتمال دارد افرادی در خانواده نشانی از بیماری را نشان دهند در حالیکه دیگر اعضای خانواده تندرست و سالم باشند.

بخش زیادی از بیماران در مطالعه این مرکز نشانه‌های وسواس ی را نشان دادند. حدود نصفی از اشخاص این مطالعه مشکلات دیگری ازجمله افسردگی و سوءمصرف مواد را هم داشتند.

این پرسش که مورژلونز یک بیماری است یا یک توهم در سالهای اخیر تحقیقات علمی زیادی را بدنبال داشته است. مرکز کنترل و جلوگیری ازبیماریها اعلام میکند که این شرایط بر اثر عفونت یا وجود چیزی در محیط زیست اتفاق نمی‌افتد.

بررسی الیاف پوست بیماران نیز روشن کرد که این فیبرها بطور معمول کتان هستند، چیزی که بطور معمول در لباس‌ها وجود دارد.

این تحقیق هم چنین نشان میدهد زخم‌های پوست نتیجه خارش درازمدت پوست است.

با این وجود CDC اعلام میکند که قادر به سرانجام گیری براساس این تحقیق نیست و نمیتواند به صورت دقیق بگوید که این شرایط توهم است یا مشکلی پزشکی

بررسی‌های موردی و تحقیقات پیشین مشخص کرده اند که احتمال دارد مورژلونز به بیماری لایم مرتبط باشد ولی پژوهشگران کالج اوکلاهاما هیچ مدرکی برای اثبات این نظریه پیدا نکرد ه اند.

بررسی که در سال۲۰۱۰ انجام شده ارتباطی بین این اختلال و کم کاری غده تیروئید یافته است ولی تحقیقات بیشتری در این مورد ضروری است.

پژوهندگان مرکز کنترل بیماری‌های آمریکا برآیند مطالعه چند ساله خود در ارتباط با این اختلال را در ژانویه۲۰۱۲ انتشار دادند.

آنها عنوان کردند که بررسی‌های چند ساله نشان میدهد هیچ ارگانیسم بیماری زایی در بیماران مورژلونز وجود ندارد.