دستگاهی با قابلیت تشخیص ویروس آنفولانزا
یکی از اساتید دانشگاه تگزاس در آرلینگتون موفق به ساخت دستگاهی شده که قابلیت تشخیص وجود ویروس آنفلوانزا را در فرد بیمار با تحلیل فقط یک بازدم دارد.
نمایشگر جدید دستی انرژی تشخیص ویروس آنفلوانزا را فقط با تحلیل یک بازدم دارد.
این سیستم جدید، شبیه به دستگاههای تحلیل بازدمیست که پلیس به منظور تشخیص الکل استفاده میکند.
کفایت میکند کاربر درون سیستم تنفس کند تا سنسور‌های نیمه هادی با نشانگر‌های زیستی در ارتباط با ویروس آنفلوانزا تحریک شوند.
پرنا گوما، دانشمند ارشد انیستیتو سنجش کارکرد سیستم‌های پیشگویی در انیستیتو تحقیقاتی UTA و مخترع سیستم جدید گفت: «احساس می‌کنم که این تکنولوژی انقلابی در شناسایی بیماری به صورت انفرادی خواهد بود.
این موضوع به مریضها ی در جلوگیری و مهار بیماری کمک شایانی میکند.
حتی میتوان از این تکنولوژی به منظور تشخیص دیگر مریضی‌ها مانند بیماری ویروسی ابولا استفاده کرد. کفایت میکند سنسور‌ها را متناسب با کارکرد واجب و ضروری، تغییر دهیم»
بکارگیری ۳ سنسور در این دستگاه:
برای ساخت این سیستم، گوما و تیمش ادبیات پزشکی موجود را مورد وارسی قرار دادند تا شمار نشانگر‌های زیستی شناخته شده موجود در نفس فرد بیمار متناسب با هربیماری را شناسایی کنند.
پژوهشگران به منظور تشخیص نشانگر‌های زیستی آنفلوانزا، از سه سنسور استفاده کردند.
برخلاف دیگر دستگاههای شناسایی بیماری که فقط از یک نشانگر زیستی به منظور تشخیص یک بیماری استفاده میکنند، به عنوان نمونه اکسید نیتریک به منظور تشخیص آسم و استون به منظور تشخیص دیابت ، سیستم جدید از سه سنسور به منظور تشخیص نیتریک اسید، آمونیاک و ایزوپرن استفاده میکند.
تشخیص وجود ویروس آنفولانزا با نفس فرد بیمار
سیستم جدید از سه سنسور به منظور تشخیص نیتریک اسید، آمونیاک و ایزوپرن استفاده میکند.
پژوهشگران مدعی اند که وجود هر سه نشانگر زیستی در فرد بیمار، به معنای وجود ویروس آنفلوانزا در فرد بیمار است.
عقیده بر اینست که توانایی سیستم جدید در تشخیص ویروس آنفلوانزا دست اندکی از تست‌های انجام شده در مطب دکتر متخصص ندارد.
پژوهشگران امیدوارند که پای دستگاههای تحلیل-تنفس شان به منظور تشخیص آنفلوانزا به داروخانه‌ها هم باز شود.
چنانچه بکارگیری سیستم برای عموم راحت و در دسترس باشد، می‌تواند به مردم در تشخیص و درمان بموقع در مراحل ابتدایی آنفلوانزا یاری رساند.
هم چنین این سیستم می‌تواند مانع خوبی در مقابل گسترش و گسترش این اختلال باشد، که در اینصورت هم از اشخاص مراقبت میکند و هم از سلامتی همگانی اجتماع.