خشکی پوست معمولا بی خطر است و به راحتی با مصرف مرطوب کننده درمان می شود. اما چنانچه لایه سطحی پوست تان (اپیدرم) در وضعیت خشکی و خارش باقی بماند، هر چقدر هم که لوسیون و مرطوب کننده استفاده کنید، پوست تان بهبود نخواهد یافت. پس در چنین شرایطی، معقولانه ترین کار، مراجعه به پزشک است.
ما در این مطلب قصد داریم برای تان شرح دهیم که خشکی پوست طولانی مدت بیانگر چیست و چه هشداری محسوب می شود.
دیابت
این که دیابت روی پوست تاثیر منفی بگذارد، به هیچ وجه موضوع عجیب و غیر معمولی نیست. هنگامی میزان قند خون تان به شدت افزایش می یابد، بدن، مایعات را به سرعت از دست می دهد و متعاقبا منجر به ایجاد کم آبی می گردد. دیابت همچنین می تواند توانایی طبیعی عرق کردن را مختل سازد و میزان رطوبت پوست تان را به طور چشمگیری کاهش دهد. چنانچه دیابت پیشروی کند و وخیم شود، ترک خوردگی و خشکی پوست می تواند به باکتری هایی که از قند تغذیه می کنند، آسیب وارد کند و به طور بالقوه ای شما را در معرض خطر ابتلا به عفونت های خطرناکی قرار دهد.
البته، خشکی پوست به تنهایی نشانه دیابت محسوب نمی شود. ممکن است احساس تشنگی مضائف داشته باشید، به کرات ادرار کنید، و گرسنه تر از حد معمول باشید. خستگی مفرط و تاری دید نیز از نشانه های شایع دیابت به شمار می روند. پزشک با یک آزمایش خون ساده قادر است بروز این وضعیت را در شما تشخیص دهد.
کم کاری تیروئید
کم کاری تیروئید و خارش پوست
غده تیروئید مسئول تولید هورمون هایی است که سوخت و ساز بدن (متابولیسم) را تنظیم می کنند. چنانچه میزان این هورمون بسیار کم شود (کم کاری تیروئید)، همه چیز شروع به کند شدن می کند. به همین دلیل ممکن است احساس سرما کنید، به سادگی خسته شوید، فراموشکار، افسرده و مضطرب شوید، و به یبوست مبتلا شوید. از آنجاییکه هورمون های تیروئید دارای گیرنده هایی در پوست می باشند و نقش مهمی در تضمین تولید سلول های جدید دارند، ممکن است پوست تان خشک، خشن و پوسته پوسته شود.
تنها پزشک می تواند ابتلا به کم کاری تیروئید را در شما تشخیص دهد یا رد کند و این امر با انجام یک سری آزمایشات امکان پذیر است. چنانچه کم کاری تیروئید در شما تشخیص داده شده است، باید از دارو هایی استفاده کنید که سطوح هورمونی شما را به اندازه ای که باید باشند، برساند. در کنار مصرف دارو، ایجاد تغییراتی در سبک زندگی، مانند مصرف مواد غذایی حاوی ید، سلنیوم و روی بیشتر نیز می تواند تغییرات شگرفی در روند بهبود تان ایجاد کند.
بیماری کلیوی
خارش پوست و بیماری کلیوی
بیش از 26 میلیون بزرگسال به بیماری کلیوی مبتلا هستند که اغلب آن ها از این موضوع اطلاعی ندارند. بیماری کلیوی، عمدتا با نشانه هایی از جمله خستگی، مشکل در تمرکز، مشکلات خواب، افزایش ادرار و پف کردگی همراه است. خارش و خشکی پوست هنگامی در بیماران کلیوی بروز می یابد که دیگر کلیه ها قادر به برقراری تعادل مناسب بین مواد معدنی و مواد مغذی موجود در خود نیستند. و متاسفانه عموما نشانه خشکی پوست به سادگی نادیده گرفته می شود.
افراد مبتلا به بیماری کلیوی معمولا تا رسیدن به مراحل جدی این بیماری، علائمی را تجربه نمی کنند و درست هنگامی که کلیه ها از کار می افتند یا زمانی که متوجه وجود میزان زیادی پروتئین در ادرارشان می شوند، ابتلا به این بیماری برای شان احراز می گردد. تنها راه اطمینان نسبت به ابتلا به بیماری کلیوی، انجام آزمایش خون و ادرار است. چنانچه به دلیل فشار خون بالا، دیابت، سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری کلیوی و دارا بودن سن بالای 60 سال در معرض خطر قرار دارید، نظارت سالانه بسیار حائز اهمیت می باشد.
سرطان پوست
خارش پوست و سرطان پوست
چنانچه پوست تان در کنار خارش، ضخیم و خشن نیز شده و پوسته پوسته هایی به صورت تکه ای و قرمز روی پوست تان ایجاد می شود و در صورت اعمال ضربه یا خراش با خونریزی همراه است، خطر ابتلا به سرطان سلول های سنگفرشی (SCC) وجود دارد. سرطان سلول های سنگفرشی، دومین شکل شایع سرطان پوست محسوب می گردد و بیشتر شبیه زگیل یا زخم باز با حاشیه ای برجسته و سطحی کبره بسته می باشد. صرف نظر از شکل ظاهری آن، سرطان سلول های سنگفرشی پایدار است. ممکن است ضایعه پوستی بر طرف شود، اما امکان بازگشت مجدد آن وجود دارد.
سرطان سلول های سنگفرشی عمدتا به دلیل قرار گرفتن در معرض اشعه های UV و اغلب در نواحی ای که بیشترین اکسپوژر را داشته اند (مانند صورت) ایجاد می گردد. اگر چه این نوع سرطان قابل درمان است، اما توقف آن در مراحل ابتدایی اهمیت دارد. چنانچه سرطان سلول های سنگفرشی پیشروی کند، بد شکل شده و در برخی موارد کشنده می باشد.
سلامت باشید.
تحقیق و ترجمه: میلاد اسد بیگی
دیدگاه بگذارید
Be the First to Comment!