پلاسمای سرد قاشق آهنی داغ را از زخم ها دور می کند!

 

آیا می دانید ماده پلاسما برای درمان زخم های مزمن بسیار مفید است؟

    پلاسمای سرد DBD برای درمان زخم های مزمن رگی-عروقی پاها

 

شمایی از پلاسمای DBD

 

سلام دوستان زیبان!  پلاسمای سرد (DBD) برای درمان زخم های مزمن رگی-عروقی پاها کاربرد ویژه ای دارد. در قدیم مردم از قاشق آهنی گداخته در آتش برای درمان زخم استفاده می کردند. اما اکنون دیگر نیازی به ترس و لرز از آتش نیست. پلاسمای سرد در درمان زخم و سوختگی معجزه می کند. با زیبان برای خواندن مقاله زیر همراه باشید!

تصویر درمان زخم و سوختگی پاها با پلاسما به مدت دو ماه

 

فن آوری DBD یکی از روش های تولید پلاسمای جوّی سرد (CAP) می باشد. بسته به نوع درمان، پلاسمای سرد را می توان از گازهای مختلفی مانند هلیوم، نیتروژن، آرگون، اکسیژن، اوزون و غیره تولید کرد. گازهای خاصی در معرض یک میدان الکتریکی، مغناطیسی یا جاذبه قوی قرار می گیرند تا یک پلاسمای خاص تشکیل شود. فشار، ترکیب گاز و میزان قدرت این میدان ها در تعیین دمای پلاسما دخالت دارد. برای مثال، در پزشکی از غلظت خاصی از پلاسمای اوزون برای ضدعفونی کردن زخم ها و افزایش سطح ایمنی بدن استفاده می کنند. مثال دیگر، از 60 گرم/متر مکعب گاز اوزون برای درمان زخم های دیابتی استفاده می شود.

ماده پلاسما از الکترون و یون تشکیل شده است. در نتیجه، در درمان زخم مزمن با پلاسما، بار الکتریکی پلاسما ممکن است از پوست بدن عبور کند. میزان جریان این بار ناچیز و بی ضرر است. مدت زمانِ کاربردِ پلاسما (همان دوز استفاده از پلاسما) به ترکیب پلاسما و هدف بستگی دارد. مثلا، برای مقابله با باکتری ها فقط چند ثانیه تا چند دقیقه کفایت می کند. اگر دوز پلاسما مناسب باشد، همزمان هم باکتری ها ضدعفونی و بافت پوست از نو ساخته می شود.

کنترل مراحل زخم درمانی با پلاسما DBD

 

 درمان زخم های مزمن با پلاسما DBD

حدود یک درصد از جمعیت کشورهای در حال توسعه به زخم های مزمن  دچار می شوند. و پیری این جمعیت ها به این زخم ها دامن می زند. عوامل ایجاد زخم می تواند بیماری های رگی، سرخرگی، چرک پوستی، غددسرطانی برون پوستی باشند. پلاسما ممکن است زخم های مزمن را به طور مستقیم درمان نکند. اما با از بین بردن قارچ ها و باکتری ها به روند بهبود و درمان کمک می کند. یعنی می تواند نیروی کمکی خوبی برای یک درمانی اصلی باشد. پلاسما برای تمیزکردن خون و درمان سرطان پوست نیروی کمکی خوبی است.

علت بروز زخم های مزمن و نیاز به درمان با پلاسما DBD

در زخم های مزمن، بافت پوست متورم و ضعیف می شود. معمولا قسمت های پایین ترِ پاها (خصوصا در افراد مسن) به زخم های مزمن دچار می شوند. علت این زخم ها تا 80 درصد می تواند واریس و بیماری های رگی-عروقی باشد. علت دیگر بیماری های سرخرگی (10 درصد) و دیابت  (4 درصد) است. زخم های رگی-عروقی در پاها در اروپا بسیار شایع است به حدی که در سال یک تا دو درصد از کل بودجه سلامت و بهداشت کشور صرف درمان این زخم ها می شود.در کشور آلمان، بین 240 هزار تا 800 هزار بیمار از زخم پاها رنج می برند. با بالا رفتنِ سن، زخم های رگی-عروقی در افراد 60 تا 80 ساله افزایش می یابد.  2 درصد از این افراد ممکن است تا آخر عمر از شر این زخم رها نشوند. به همین دلیل، مهندسان پزشکی آلمانی دایم انواع پلاسما را طراحی،آزمایش و بررسی می کنند.

سه مرحله درمان زخم های رگی-عروقی مزمن در پا  با پلاسمای فشار جوّ مستقیم و سرد  DBD

1. تمیزکردن زخم: محل زخم از سنگریزه و جرم و باکتری و کثیفی تمیز می شود.

2. التیام زخم: زخم در عمق بافت بسته می شود و رگ های خونی جدید و گوشت تازه در بافت می رویند.

3. مرحله ی تشکیل بافت گوشتی نو در اطراف زخم ((epithelialization.

در مراحل التیام زخم فرآیندهای زیادی دخالت دارند، از جمله، انعقاد و بسته شدن خون در محل زخم، تورم زخم، ترکیب ماتریس، تشکیل رگ های خونی جدید، فیبروسیز (ضخیم شدن بافت همبند در محل زخم)، تکثیر سلولی، و مدل دهی دوباره به محل زخم. البته مراحل تاخیری در درمان زخم نیز وجود دارد که علت این تاخیرها مشخص نیست. مکانیزم های مولکولی درمان زخم هنوز مشخص نشده است. و بیشتر بر مبنای علایم مکانیزم ها را حدس می زنند.

  پوشاندن زخم های مزمن ضرورت دارد.

از باندهای کشی و جوراب های ضخیم بلند جدیدی برای ادامه جریان خون در رگ های پاها و کاهش ایستایی رگ ها استفاده می شود. زخم ها باید به خوبی پوشانده شوند. زخم باید مرطوب بماند اما پوشش آن برای این است که رطوبت و چرک زخم را جذب کند و هر دو روز یا چهار روز یکبار تعویض شود. این پوشش ها طوری ساخته شده اند که هوا به زخم می رسد، کاهش درد و کنترل کلونی باکتری ها، و فشار مکانیکی بر زخم کاهش می یابد. پوشش زخم باید از مواد ضد حساسیت و ضد خارش تولید شده باشد. و نیز طوری باشد که خود بیمار بتواند به راحتی آن را تعویض کند.

پلاسما DBD چه نقشی در درمان زخم مزمن دارد؟

مهمترین نقش پلاسما در درمان زخم این است که از تشکیل جمعیت های باکتریایی و میکروبی در محل زخم جلوگیری می کند. همین امر به سیستم ایمنی بدن قدرت دوباره ای می بخشد و زخم سریع تر درمان می شود.

پلاسمای سرد عوامل رشد سلولی و تکثیر سلول های درون رگی-لنفی(لایه نازکی از سلول های درون رگی) را تحریک می کند تا رشد و نمو رگ های خونی جدید شروع شود. پلاسما با کاهش PH زخم را اسیدی و در نتیجه ضدعفونی می کند. پلاسمای سرد همزمان چندین اثر مثبت درمانی بر زخم می گذارد (انعقاد سریع خون، متوقف کردن میکروب ها، ضدعفونی کردن و درمان سریع). پلاسما با به کارگیری همزمانِ اشعه ماوراء بنفش، جریان الکتریکی، گونه های واکنش دهنده اکسیژنی، اوزون و نیتروژن به انجام فرآیندهای زیر کمک می کند: فرآیندهای ضد تورم، ضد خارش، ضد میکروب، تحریک بافت (رشد و فعالیت سلولی برای ترمیم زخم)، و تحریک جریانات کوچک رشد و نمو در پوست.

همچنین، پلاسما DBD سبب کاهش خارش و قرمزی زخم و حتی صفر شدن آن می شود. یعنی، می توان به مدت سی روز و هر روز به مدت یک دقیقه از این پلاسما استفاده کرد. پس از سی روز اگزما از لایه های زیرین پوست به لایه های بالایی پوست در محل زخم مزمن کشانده می شود؛ نهایتا اگزما بیرون رانده می شود. هیچ گزارشی درباره عوارض استفاده از پلاسما درمانی زخم ها گزارش نشده است. اکنون پلاسما به سرعت جایگاه خود در علم پزشکی تثبیت می کند.

از اینکه مقاله بالا را مطالعه کردید خوشحالم.

منبع 1؛ منبع 2

ترجمه و تحقیق: مریم اکبری زاده                             با زیبان به بهترین پزشکان، جراحان و تجهیزات درمانی دست یابید!