پنج روش لیپوساکشن از سنتی تا مدرن: تفاوت ها، نقاط قوت و ضعف

• makbarizadeh
• >دسته بندی: دستگاه های پوست ،مو ،جوانسازی, دستگاههای لیپوترنسفر و پیوند چربی, دستگاههای لیپوساکشن و پیکرتراشی, لیزرهای جراحی و زنان, معرفی شرکت های تجهیزات پزشکی
• برچسب ها: LAL, PAL, UAL, برداشتن چربی, تناسب اندام, چربی پوست شکم بازو ران گردن, رفع چربی زائد, روش SAL, روش سنتی لیپوساکشن بدون محلول, روش محلول مرطوب, روش های لیپوساکشن, مزایا و فواید, معایب روش ها, مکش چربی
• مهر ۷, ۱۳۹۶

پنج روش لیپوساکشن: تفاوت ها، نقاط قوت و ضعف هر روش

 روش های لیپوساکشن از سنتی تا مدرن: LAL, PAL, VAL, UAL ,SAL

با سلام! بیش از سه دهه از معرفی و رواج پدیده لیپوساکشن می گذرد. لیپو به معنی چربی و ساکشن به معنی مکش می باشد. از عمل لیپوساکشن برای برداشتن چربی های زیرپوست و تناسب اندام استفاده می شود. نکته: لیپوساکشن به معنای کاهش وزن نیست. پنج روش لیپوساکشن SAL سنتی بدون محلول، UAL با امواج مافوق صوت، VAL، روش SAL با استفاده از منبع برق و LAL لیزری وجود دارد. این روش ها دارای تفاوت ها و شباهت هایی هستند. هر کدام نقاط قوت و ضعف خود را دارند. یکی دو روش دیگر از مد افتاده و روش های جدیدتر جایگزین آن ها شده اند. دوستان! برای فهم مفاهیم لیپوساکشن و چگونگی انجام عمل، مطلب قبلی از همین نویسنده درباره لیپوسَت را بخوانید.

تیم پزشکی پیش از عمل لیپوساکشن یک سری آزمایشات انجام می دهد. داده های بیمار مانند سابقه بیماری، حساسیت پوستی و مشکلات قلبی-عروقی جمع آوری می شود. پس از تایید مناسب بودنِ بیمار برای عمل، پزشک می تواند به دلخواه یکی از روش های درمان را انتخاب نماید. همه چیز بستگی به انتخاب جراح، حجم توده یا بزرگی و کوچکی منطقه مکش چربی، سابقه لیپوساکشن قبلی و میزان آهن بدن، و عوامل دیگر دارد.

معرفی و توضیح پنج روش رایجِ لیپوساکشن: تفاوت ها، نقاط ضعف و قوت هر یک

پنج نوع لیپوساکشن داریم: 1. سنتی بدون محلول (SAL)، لیپوساکشن انرژی امواج مافوق صوت (UAL)، لیپوساکشن واسِر (VAL)، لیپوساکشن منبع الکتریکی (POWER) (PAL)، و لیپوساکشن لیزری (LAL).

1. لیپوساکشن سنتی SAL رایج ترین نوع عمل بوده است. یک منبع خروجی برای مکش چربی وجود دارد. این منبع کانولا را برای مکش چربی به حرکت در می آورد. کانولاها اندازه های مختلفی دارند و انعطاف پذیر هستند. یک حرکت تناوبیِ 2 میلی متری با سرعتِ 4000 دور در دقیقه انجام می شود.

بهره وری SAL سابقا محدود بود. زیرا منبع خروجی نیرو (گاز یا هوای فشرده) سر و صدای زیادی داشت. لزرش (ویبره) شدید دستگاه SAL دست جراح را تکان می داد و دقت کار پایین می آمد. اما اکنون یک منبع برقی جایگزین منبع قبلی شده است. نسخه جدید سر و صدا و لرزش چندانی ندارد. در روش SAL، فشار بالایی از طریق پمپ تخلیه چربی بافت ایجاد می شود. روش SAL برای برداشتن چربی های  مناطق کوچکی مانند  صورت، بازو و ران مناسب تر است.

خطرات روش SAL: به علت عدم استفاده از محلول تزریقِ زیرپوستی مشکلاتی برای بیمار پیش می آمد. در علم جدید، محلول های تعریف شده ای در بافت چربی تزریق می شود تا متورم شده و راحت تر مکش و تخلیه شود. به خاطر داشته باشیم، اکنون مهندسان پزشکی عیوب SAL را با ارایه مدل های جدیدتر رفع نموده اند.

♦خونریزی به اندازه 45 درصد مکش چربی (از صد دردصد مکش چربی 45 درصد خونریزی اتفاق می افتاد.)

♦ سر و صدای منبع خروجی تامین نیرو و در نتیجه تکان خوردن دست جراح هنگام عمل.

♦عوارض ناشی از بیهوشی عمومی.

♦ بافت های زیرپوستی عروق و اعصاب در محل مکش چربی در معرض آسیب کنده شدن هستند.

♦ نیاز احتمالی به بستری کردن بیمار و تزریق خون به جبران خونریزیِ ناشی از لیپوساکشن

♦ خطرِ شل شدن پوست و نکروسیز (مرگ سلول های بافت سالم)

اکنون، روش SAL اصلاح شده و به شکل قدیم خود ممنوع است. تکنیک های جدیدی در روش SAL آمده (برای مثال، استفاده از محلول و منبع الکتریکی به جای هوای فشرده و گاز) که معایب قبلی را ندارند.

2. دستگاه لیپوساکشن UAL برای شکستن بافت چربی و برداشتن آن از انرژی مافوق صوت (ultrasonic) بهره می گیرد. ماهیت آن مکانیکی ست اما اثرات دمایی و حفره سازی در بافت چربی دارد. روش UAL چربی را امولسیون می کند. یعنی، گلبول های چربی را می شکند و به قطرات چربی کوچک تبدیل می کند. در نتیجه، قطرات چربی از کانولاهای مختلف (مثل کانولا در لیپوساکشن سنتی) از بدن تخلیه می شوند.

فایده روش UAL: خستگیِ کمترِ جراح، نتایج بهتر برای مناطق فیبری. منظور از منطقه فیبری همان دسته های پروتئین با خاصیت الاستیک/کشسانی در ماتریس برون سلولی بافت همبند است. 

معایب روش لیپوساکشنِ  UAl

♦منطقه بزرگتری از پوست باید برش داده شود

♦ زمان جراحی بیشتر طول می کشد.

♦ امکان آسیب دما به لایه های پوست و بافت سالم وجود دارد.

نکته: روش UAL به محیط فوق مرطوب نیاز دارد. نمی تواند بدونِ محلول مرطوب کارآیی داشته باشد. همچنین، مدیریتِ مناسبِ UAL برای جلوگیری از آسیب دمایی به لایه سطحی پوست ضرورت دارد. بنابراین، پس از لیپوساکشن، اغلب از محافظ های پوستی استفاده می شود.

3. روش VAL (واسر) از تکنیک ویبراسیون (لرزشی) بهره می برد و در سال 2001 معرفی شد. کانولای سنتی با دست زیر بافت چربی حرکت داده می شد. اما در روش VAL، کانولا حاوی هوای فشرده فعال است. کانولا با نیروی چرخشی ویبره در زیر پوست حرکت می کند. و بافت چربی شل و برای مکش آزاد می شود. نیروی ویبره گرما ایجاد نمی کند و به بافت های غیرچربی در اطراف محل آسیب نمی زند.

روش VAL از ابزار مافوق صوت جدیدِ کم انرژی اما پربازده با سوند/لوله جامد SOLID PROBE با قطر 2/9 یا 3/7 میلی متری بهره می برد. بستگی به حجم فیبر بافتِ چربی و میزان مقاومت آن، سوندها اندازه ها و شیارهای متفاوتی دارند. سیستم VAL از انرژی کمتر و کاهش مولفه دما برای بافت بهره می برد.

یک تکنیک درمانی سه مرحله ای (تکنیک کِنکل و همکاران) استفاده می شود. تکنیک VAL خونریزی را کاهش می دهد.از اینفیلتراسیون محلول مرطوب کلاین استفاده می شود. برای هر یک دقیقه تابش امواج مافوق صوت، از حداقل 100 میلی لیتر محلول مرطوب استفاده می شود. امواج مافوق صوت ممکن است مداوم یا گهگاهی به بافت چربی تابانده شوند. لیپوساکشن VAL برای برداشتن چربی پشت بازو سه تا چهار و نیم دقیقه زمان می برد. روش VAL دو مرحله طی می کند: امولسیون چربی (تبدیل بافت چربی به مایع معلق) و مکش چربی از طریق SOLID PROBE.

فایده روش VAL: برای مکش حجم های بزرگ چربی و بافت های چربی فیبردار (که خونریزی در این مناطق شدید است) مناسب است. عوارض روش VAL نسبت به سنتی اصلا قابل قیاس نیست. یعنی، تورم، کبودی و درد پس از لیپوساکشن به مراتب کمتر است. در کشور برزیل برای سفت کردن و بالا بردن سینه بانوان و مکش چربی بازو از این تکنیک به کرات استفاده می شود. در آمریکا اصلاحاتی در این روش انجام شده و کاربرد دارد. پس از عمل، لباس های محافظ باید استفاده شود.

4. روش PAL در لیپوساکشن به معنای استفاده از منبع الکتریکی برای تامین نیروی مکش چربی است. به لینک تجهیزات پزشکی (دستگاه لیپوست) برای اطلاعات کامل مراجعه نمایید.