بااهمیت‌ترین اسرار طول زندگی
در ادامه مطلب به بااهمیت‌ترین «اسرار طولِ عمر» در کارشناسی که بصورت متداول بیشتر از ۱۰۰ سال عمر کرده است. ، پرداخته ایم.
نویسنده، فیزیکدان و کارشناس طول زندگی ، دکتر شیگاکی هینوهارا در سال ۲۰۰۹ مصاحبه‌ای با ژاپن تایمز انجام داد.
هینوهارا در آن لحظه ۹۷ ساله بود و بخاطر سلامتی روانی و‌جسمی و نیز نقش قابل تحسینش بعنوان یکی از باسابقه‌ترین فیزیکدانان و معلمان دنیا مورد احترام بود.
رازهای طول زندگی
در حالیکه هینوهارا به تازگی در سن ۱۰۵ سالگی درگذشته است، میراث او رازهای ساده و خردمندانه‌ای است که در مورد طول زندگی از خود باقی گذاشته است.
نکات او همه چیز از سلامتی تا شادی را پوشش می‌دهد.
هینوهارا در سال ۱۹۱۱ متولد شده و عمر خود را صرف اصلاحات پزشکی کرده است.
او از سال ۱۹۴۱ با مرکز درمانی بین کشوری سنت لوک کار کرده و طرفدار رویکرد شخصی و فردی به مریضها ی و درمان بود.
علاوه بر کار با سنت لوک، او پروژه‌های زیادی انجام داده از جمله کتاب موزیکال و پرفروش‌ترین کتاب اطفال در سن ۱۰۱ سالگی.
به علت این موفقیت‌های حرفه‌ای برجسته و رویکرد ذهنی او به زندگی روزانه و روزمره، هینوهارا چندین دهه الهام بخش مردم ژاپن بود؛ و حتی پس از مردن ش مردم بی شک به راهنمایی‌های و نصایح او توجه میکنند. او دوازده نکته به عنوان راز طول زندگی بیان کرده که در اینجا مرور می‌کنیم:
همه افرادی که عمر طولانی دارند، بدون پرداختن به ملیت، نژاد و جنسیت، یک چیز مشترک دارند: هیچ یک اضافه وزن ندارند. من صبحانه قهوه، ۱ لیوان شیر و میزانی آب پرتقال با یک قاشق روغن زیتون می‌خورم. روغن زیتون برای سرخرگها عالیست و پوست را سلامت نگه میدارد.
ناهار شیر و چند کوکی می‌خورم و چنانچه خیلی سرم شلوغ باشم هیچ چیزی نمی‌خورم.
من هرگز گرسنه نمی‌شوم، زیرا روی کارم تمرکز می‌کنم.
شام من سبزی‌ها، اندکی ماهی و برنج است و ۲بار در هفته یکصد گرم گوشت می‌خورم.
برای تندرست و سالم ماندن همواره از پله‌ها بروید و وسایلتان را خودتان حمل کنید.
من دو پله یکی می‌رفتم تا عضلاتم را فعال نگه دارم.
انرژی از احساس پسندیده می‌آید، نه از پسندیده خوردن یا زیاد خوابیدن
همه ما کودکی خود را بیاد می‌آوریم، وقتی سرگرم بودیم بیشتر خوردن یا خوابیدن را فراموش می‌کردیم.
من معتقدم ما می‌توانیم این نگرش را بعنوان بزرگسال هم حفظ کنیم.
پسندیده‌تر است بدنمان را با قوانین بی شمار مانند وقت ناهار یا وقت خواب محدود نکنیم.
همواره برنامه داشته باشید.
دفتربرنامه ریزی من هم اکنون تا سال ۲۰۱۴ یعنی ۵ سال دیگر پر است از برنامه سخنرانی‌ها و امورات مرکز درمانی، ولی در سال ۲۰۱۶ اندکی به خودم استراحت می‌دهم و در المپیک توکیو شرکت می‌کنم.
احتیاجی به بازنشستگی همیشگی نیست، ولی چنانچه هم بخواهید باید پس از ۶۵ سال باشد.
سن بازنشستگی فعلی در ژاپن پنجاه سال پیش تعریف شده و ۶۵ سال است، یعنی هنگامی که میانگین امید به زنده ماندن در ژاپن ۶۸ سال بود و فقط ۱۲۵ ژاپنی بیشتر از ۱۰۰ سال عمر می‌کردند.
در روزگار کنونی خانم‌ها ژاپنی حدود ۸۶ سال و مردان ۸۰ سال عمر میکنند و سی و شش یکهزار نفر بالای صدسال در کشور داریم.
در بیست سال آتیه شمار اشخاص بالای صدسال به حدود ۵۰ یکهزار نفر می‌رسد.
زندگی طولانی فوق العاده است.
تا زمانی کسی ۶۰ ساله شود، کار کردن برای خانواده خود و رسیدن به اهداف شخصی آسان است.
ولی در سالهای بعد، ما بایست سعی کنیم به اجتماع کمک کنیم.
از ۶۵ سالگی من بعنوان یک داوطلب کار کرده‌ام.
من هنوز هجده ساعت در هفت روز هفته کار می‌کنم و هر دقیقه آن را دوست دارم.
آنچه می‌دانید را به اشتراک بگذارید.
من در سال ۱۵۰ سخنرانی برگزار می‌کنم، برخی از آنها برای ۱۰۰ کودک پیش دبستانی است، بعضی دیگر برای ۴۵۰۰ کارآفرین.
من بطور معمول ۶۰ تا ۹۰ دقیقه صحبت می‌کنم، می‌ایستم تا قوی بمانم.
علم به تنهایی قادر نیست مردم را درمان یا به آنها یاری رساند.
علم ما را باهم جمع میکند، ولی بیماری فردی است.
هر کس منحصربفرد است و مریضی‌ها به دل آنها در ارتباط است..
برای شناخت مریضی‌ها و یاری به مردم، نیازبه هنرهای بصری و لیبرال داریم نه فقط پزشکی.
۹ – جسارت داشته باشید.
۱۰ – در مقابل مادی بودن پایداری کنید.
دیوانه جمع کردن مال جهان نباشید.
به یاد داشته باشید که نمی‌دانید کی نوبت شما میشود و هیچ چیزی با خودتان نخواهید برد.
۱۱ – الهامات خود را در کنترل درآورید.
یک الگو برای خود پیدا کنید و تلاش کنید حتی به افزون‌تر از چیزی که او دست یافته است برسید.
پدر من در سال ۱۹۰۰ به آمریکا رفت تا در دانشگاه دوک در کارولینای شمالی درس بخواند.
او یک پیشگام و یکی از قهرمانان من بود.
بعد‌ها من چند الگوی دیگر هم پیدا کردم و هرجا گیر می‌افتادم از خودم می‌پرسیدم آنها چگونه با مشکلات کنار می‌آمدند.
الهام بخش من شعر «Abt Vogler» است که پدرم همواره می‌خواند.
این شعر می‌گوید چنان دایره بزرگی بکشید که تا زمانی زنده هستید نتوانید آن را کامل کنید.
آنچه ما می‌بینیم یک قوس است، سایر آن بالاتر از دید ماست، ولی وجود دارد.
درد مرموز است و سرگرمی بهترین راه برای فراموش کردن آن است.
چنانچه یک کودک دندان درد داشته باشد و شما آغاز به بازی با او کنید، او سریعا دردش را فراموش میکند.
بیمارستان‌ها باید نیازهای اساسی بیماران را مهیا کنند: همه ما به سرگرمی نیاز داریم.
در شفاخانه سنت لوک ما حیوان درمانی و موزیک درمانی و کلاس‌های هنر داریم.