پیامد‌ها و مشکلات دیر پدر شدن مردان چیست.
کیفیت اسپرم مردان همراه با بالارفتن سن، کاهش میابد. هر چه سن یک مرد بیشتر میشود. حاملگی برای همسرش به زمان زیادتری نیاز خواهد داشت.
هم چنین احتمال باردار نشدن نیز در میان این اشخاص افزایش میابد.
مادر در هر سنی که باشد، در حالتی که پدر بیشتر از چهل و پنج سال داشته باشد احتمال سقط جنین بالا میرود. بچه‌ها پدرهای بالای چهل و پنج سال بیشتر در معرض ریسک مبتلا شدن به اوتیسم ، مشکلات سلامت ذهنی و فراگیری هستند.
همه ما شاهد آن هستیم که سن مردان برای پدر شدن رو به افزودن است؛ ولی این افزایش سن پدر شدن آیا خطراتی هم برای مردان دارد؟!
سن میانگین پدرانی که برای نخستین بار بچه دار می‌شوند، از ۲۷ تا ۳۱ به ۴۳ سال افزایش پیدا کرده است و به تعبیری، پدران جدید، مسن‌تر و مسن‌تر می‌شوند.
پژوهشگران کالج استنفورد با بررسی اطلاعات بدنیا آمدن نوزاد از سال ۱۹۷۲ تا ۲۰۱۵، دریافتند میانه سن پدران آمریکایی که برای نخستین بار بچه دار می‌شوند، ۳۰ ۹ سال است.
برای سنجش باید خاطرنشان کنیم که این میانگین سن در سال ۱۹۷۲، ۲۷ چهار سال بوده است.
به گزارش نیویورک تایمز، آمریکا تنها کشوری نیست که شاهد این رویه است.
در آلمان، سن میانه پدران بار اولی از ۳۱ ۳ به ۳۳ ۱ در دهه ۱۹۹۰ افزایش داشته است.
انگلستان هم شاهد پدیده‌ای شبیه بوده است، در سال ۲۰۰۳، پدرهای بالای ۳۵ سال، چهل درصد پدرهای بار اولی کشور را شامل می‌شدند، درحالیکه این آمار همین ده سال قبل فقط بیست و پنج درصد بوده است.
مشکلات متعاقب از دیر پدر شدن
این اعداد و آمار افزایش سن پدران عینا چه معنایی برای پدران و فرزند تازه متولد شده آنها دارد؟
در سال ۲۰۱۶ مؤسسه سلامت مردان (Men’s Health) گزارش داد که، پدرانی که سی سالگی را پشت سر گذاشته اند، حدود ۵۵ جهش ژنتیکی به نوزادشان جابه‌جا می‌کنند و با گذشت هر ساله این اعداد و آمار ۲ برابر میشود. همه این جهش‌ها سبب مشکلات سلامتی نمی‌شوند، ولی بعضی از آنها توانایی دارند دشواری هایی در بروز حاملگی یا مدت زمان بارداری ایجاد نمایند.
هم چنین خطر داشتن یک کودک آکندروپلازی (achondroplasia، یک نوع کوتوله) بمحض این که پدر به پنجاه سالگی رسیده باشد، از یک در ۱۵۰۰۰، به یک در ۱۹۲۳ میرسد و خطر داشتن یک نوزاد مبتلا به اسکیزوفرنی (schizophrenia) در پدران بالای پنجاه سال، بیشتر از چهار برابر میشود.
بمحض این که یک مرد چهل سالگی را رد کند، نرخ دچار شدن نوزاد او به اوتیسم از یک در ۱۰۰۰ به یک در ۱۷۴ میرسد و جای تاسف است که نرخ سرطان در بین کودکانی که پدران مسن‌تری داشته اند، بیشتر میشود.
در حقیقت، بنظر میرسد مردانی که بصورت ژنتیکی به هریک از این شرایط گرفتارند، پدر شدن را به تعویق می‌اندازند و البته به نظر میاد که زمینه ژنتیکی هم برای انتقال این دشواریها به فرزند وجود دارد، هرچند برای تأیید آن به تحقیقات زیادتری نیاز داریم، ولی اجازه ندهید که این اعداد و آمار شما را از داشتن بچه پس از سنی خاص باز دارد. طبیبان توانایی دارند. اسپرم های شما را برای دی ان ای جهش یافته بررسی کنند، یا این کی میتوانید از تکنیک IVF یا تکنیکی بنام تشخیص مجدد ژنتیک (reimplantation genetic diagnosis) بهره جویی کنید، تا هر جنین را پیش از جایگذاری در رحم زن، از دید جهش ژنتیکی مورد وارسی قرار دهد.
ضمنا میتوانید با یک مشاور ژنتیک برای یافتن مطلوبترین گزینه گفتگو کنید..