کمک‌های نخستین کوهنوردی در زمستون
به عقیده بخش زیادی از دوستداران ورزش، علی الخصوص افرادی که موسم زمستان را دوست دارند، کوهنوردی در این فصل بسیار فرحبخش است ولی لازمه کوهنوردی در زمستون ، دقت بیشتر، ملاحظه نکات ایمنی و هم چنین تدارک پسندیده است.
آشنا شدن با راه حل و کمک‌های نخستین در وقت شرایط اضطراری علی الخصوص درفصل زمستان و درکوهستان‌های پربرف اهمیت بالایی دارد.
کوهنوردی در سرمای زمستان
کوهنوردی در موسم زمستان ممارست کاملی از کوهنوردی است و توانایی و توانایی اشخاص را حتی برای صعود به کوهستان‌های دوردست افزایش میدهد. در این گونه برنامه‌ها بایستی بدانیم که در هوای سرد هنگامی که کفش‌های بزرگ و لباس‌های ضخیم ما را محدود میکنند، علی الخصوص زمانی که کوله پشتی سنگینی را حمل می‌کنیم، چگونه باید کوهنوردی کنیم.
اقدامات اساسی و مهم هنگام ریزش بهمن
کوهنوردی درفصل‌های سرد سال پرخطر است و پیش از اقدام به آن بایست هماهنگی‌های واجب و ضروری انجام پذیرد وبه دقت وضعیت آب و هوا و شرایط کوه سنجیده شود، چنانچه درزمان کوهنوردی یا اقامت در دامنه کوه‌ها به ناگهان متوجه ریزش بهمن درمسیر حرکت خود شدید انجام برخی راهکار‌ها میتواند شانس نجات شما را بالا ببرد.
تنها درعرض چند لحظه برف تمام اطراف بدن فرد را در می‌گیرد و او را درمعرض سرمازدگی قرارمی دهد؛ چنانچه زمین درحال ترک خوردن است به سرعت از روی قسمت هایی که درحال شکسته شدن است عبور کنید وخود را به محلی با زمین مستحکم برسانید.
چنانچه بازه زیادی با گذرگاه ریزش بهمن دارید تلاش نمایید به سرعت از زیر منطقه خطرریختن بهمن فرارکنید، زیرا بهمن درمسیر خود برف و درختان را کنده و میتواند بسیار خطرساز باشد.
دراین زمان لوازم و تجهیزات سنگین خود ازجمله کوله پشتی (به جز گوشی همراه، خوردنی، جی پی اس، بیلچه و دیگر لوازم کمک‌های نخستین که درزمان خطر میتواند باعث زنده ماندن شما شود) را رها کنید، زیرا سبب کندی سرعت شما در فرار از موقعیت خطرزا میشود.
رها کردن لوازم باعث میشود که درصورت مدفون شدن زیر بهمن به عمق زیادی از برف نروید و شانس زنده ماندنتان افزایش یابد هم چنین گروه‌های نجات توانایی دارند لوازم شما را برسطح زمین بیابند. وبا گمانه زنی محلی که شما درآنجا هستید را بیابند.
چنانچه در مسیرتان تخته سنگ یا تنه درخت وجود دارد که میتواند تکیه گاه شما باشد در وقت ریزش بهمن زیر تخته سنگ بروید یا محکم درخت رابگیرید، با انجام این کارشانس بیشتری برای نجات و زنده ماندن پیدا میکنید.
در وقتیگه به درخت تکیه داده اید پا‌های خودرا حرکت دهید تا برف از روی آن‌ها عبور کند و به ترتیب مانع از قفل شدن و گیر افتادن پاهایتان در زیر انبوه برف متعاقب از بهمن شوید.
اگربه زیر بهمن فرو رفتید بازوی دست راست خود را بالا درجهت سطح برف نگه دارید بدین گونه گروه‌های امدادی توانایی دارند شما را بیابند.
هنگامی که زیر بهمن مدفون هستید، ولی می‌توانید دست خود را حرکت دهید یک حفره کوچک جلوی صورت خود ایجاد کنید بدین گونه از یخ زدگی و خفگی در اثر کمبود اکسیژن دست کم به مدت سی دقیقه محفوظ می‌مانید.
درست قبل ازاینکه به زیر برف بروید نفس ژرف بکشید و نفس خود را طی مدت چند لحظه حبس کنید.
این کار باعث میشود تا قفسه سینه شما بالارفتن حجم بیابد و بعد از مدفون شدن در زیر برف و انجام بازدم، فضایی هرچند کوچک برای حرکت جسم خود پیدا کنید و شانس زنده ماندن شما افزایش یابد.
وابسته به حجم بهمن و عمقی که در زیر برف مدفون شده اید حفظ انرژی و اکسیژن اهمیت زیاد دارد.
اگرمی توانید خود را جا به جا کنید به این معناست که در نزدیک سطح زمین هستید.
ولی چنانچه برف بسیار محکم و مانند بتن شده است نشاندهنده مدفون شدن درعمق بیشتری است، آرام باشید و انرژی و انرژی خود را صرف جابه جا کردن برف‌ها نکنید، با گوشی همراه به گروه‌های امدادی وضعیت خود را اعلام کنید و درانتظار آمدن گروه‌های نجات باشید.
چنانچه آوای صحبت یا حرکت گروه‌های نجات یا هم گروهی‌های خود را می‌شنوید، اقدام به صدا کردن آن‌ها نکنید، زیرا آوای شما شنیده نمی‌شود، ولی شما مناسب‌تر می‌توانید آوای آنهارا بشنوید.
فریاد کشیدن و کمک خواستن دراین زمان سبب اتلاف انرژی و هدررفت اکسیژنی میشود که اندوخته کرده اید.
امروز لوازم ایمنی و تجهیزات پیشرفته‌ای برای ایمنی کوهنوردان در کوه‌های پربرف ساخته شده است و توصیه میشود تمامی آنهارا همراه خود داشته باشید؛ از جمله پتوی نجات، بیلچه، پروب گزینش محل فرد و کلاه ایمنی که دراثربرخورد با صخره یا سنگ سرتان زیان نبیند.