رابطه مابین ژنتیک و الگوی خواب
خواب یکی از نیازهای حیاتی آدم است و همانند نیازهای دیگر در ما انرژی ایجاد میکند.
بامداد از خواب بیدار میشویم یک خواب خوب، میبایست در ما انرژی، سرزندگی و شادابی به وجود آورد.
ولی بیشتر اشخاص از خواب خود لذت نمیبرند و بامداد، پرانرژی و با نشاط از خواب برنمی خیزند.
داشتن یک خواب ژرف و راحت آرزوی بسیاری از آدم هاست.
پژوهشگران موفق شدند ژنی را در رابطه با خواب کشف کنند که به دفع بیماریهای خواب کمک میکند.
پژوهشگران موسسه مغز اُدونل تکزاس دو ژن را در موشها شناسایی کرده اند که یکی از اونها میزان ژرف بودن خواب را کنترل میکند و دیگری بر خواب دیدن یا ندیدن ما تاثیردارد
این کشف میتواند منجر به بوجود آمدن درمانهای جدید در زمینه بیماریهای خواب شود.این ژنها به خصوص بر خواب غیر REM (حرکت سریع چشم) که شامل خواب ژرف و میزان خواب REM است کنترل دارند.
این یافتهها نه فقط به پژوهشگران در فهم مناسبتر رابطه مابین ژنتیک و الگوی خواب یاری میکند، بلکه میتواند منجر به روش جدید تحقیق در شناسایی مناسبتر اهداف محتمل درمان بیماریهای خواب نیز شود.
ژنهای اثربخش بر خواب دیدن شناسایی شدند.
دکتر جوزف تاکاهاشی، سرپرست گروه پژوهش، دراینباره میگوید: «ما معتقدیم این دو ژن از نخستین ژنهای تنظیم کننده خواب هستند»
در این بررسی، پژوهشگران رفتار خواب دو موش تغییریافته از نظر ژنتیکی را مورد مطالعه قرار دادند: موش خواب آلود که در ژن Sik۳ آن جهش اتفاق افتاده بود و سبب شده بود که پنجاه درصد بیشتر از یک موش معمولی خواب غیرREM داشته باشد؛ و موشی که خواب نمیدید و آن هم متعاقب از ایجاد جهش در ژن Nalcn او بود که سبب میشد کمتر از یک موش معمولی خواب REM داشته باشد.
زمانیکه این دو جهش در دیگر موشها انجام شد، پژوهشگران مشاهده کردند الگوی خواب شبیه اتفاق افتاد و به این جمع بندی رسیدند که این دو ژن بر خواب تاثیر دارند.