آپنه خواب یک مشکل پرخطر است که میتواند ریسک مبتلا شدن به مشکلات و بیماریهای قلبی و سکته را بالا ببرد. متخصصان آنچه باید درباره این اختلال بدانید. را سنجیده اند

آپنه خواب چیست؟

هنگامی که درباره آپنه خواب فکر میکنید فکر کنید می‌خواهید غواصی کنید و فقط یک لوله تنفسی دارید.

شریک زندگی تان می‌تواند به اعماق اقیانوس برود ولی شما بایستی هر سی ثانیه برای هوا به سطح آب بروید.

فقط شما زیر آب نیستید، خواب هستید و سیستم تنفس معیوب بدن شماست.

آپنه خواب یک اختلال مزمن است که در موقع خواب سبب مکث در تنفس میشود. دکتر کریس وینتر (نویسنده روش خواب: چرا خواب شما قطع میشود و چطور میتوان آنرا از بین بردن کرد) می‌گوید: «مغز شما باید بین تنفس و خواب تصمیم گیری کند»

چنانچه آپنه خواب دارید، تنفس شما صدها بار در طی شب متوقف شود بنابراین رسیدن به شرایط خواب ژرف را دشوار می‌نماید.

حتی احتمال دارد چندبار بیدار شوید.

نتیجه چیست؟ شما خوابیدن کافی نخواهید داشت یا دست کم خواب خوب نخواهید داشت.

آپنه خواب یک اختلال مهم است و در طی زمان می‌تواند ریسک مبتلا شدن به مشکلات و بیماریهای قلبی، سکته مغزی و غیره را بالا ببرد.

ولی خبر خوش اینست که درمان هایی نیز موجود است.

در اینجا، نه چیز که می‌بایست درباره آپنه خواب بدانید قید شده است.

بیشتر از یک نوع آپنه خواب وجود دارد.

آپنه خواب انسدادی (OSA) شایع‌ترین نوع آپنه خواب است و وقتی اتفاق می‌افتد که عضلات حلق در موقع خواب مسدود می‌شوند.

نوع دیگری از آپنه خواب، آپنه خواب مرکزی است که هنگامی اتفاق میوفتد که رابطه مابین مغز و عضلات قطع شود.

نتیجتا، مغز شما سیگنال‌های درست را به عضلاتی که تنفس را کنترل میکنند ارسال نمی‌کند.

گاهی وقتها آپنه انسدادی و مرکزی به صورت همان زمان رخ میدهد، که به نشانگان آپنه خواب پیچیده شناخته شده است.

چاقی یکی از عوامل اساسی خطر است.

در حالیکه آپنه مرکزی خواب محتمل است به دلیل مشکلات پزشکی (مانند اختلالات قلب) و داروهای خاص (مانند opioids) اتفاق بیوفتد، آپنه خواب انسدادی بیشتر بر روی اشخاصی که اضافه وزن دارند، اثر میگذارد.

در حقیقت، با عنایت به بررسی‌های موسسه ملی قلب، ریه و خون، نیمی از مبتلایان به OSA دارای اضافه وزن هستند.

برخی از متخصصان اعتقاد دارند اشخاصی که اضافه وزن دارند بافت مازاد در منطقه دهان و حلق دارند که راه تنفسی را می‌بندد.

گرچه تمام مبتلایان به آپنه خواب اضافه وزن ندارند، ولی کاهش وزن مازاد نشانه‌های را تقلیل میدهد.

عوامل دیگری که شاید ریسک مبتلا شدن به آپنه انسداد خواب را افزایش بدهند شامل: داشتن لوزه‌های بزرگ و یا راه تنفسی باریک، داشتن یک عضو خانواده با آپنه خواب، کشیدن سیگار، استفاده از الکل و کیپ شدن بینی

خروپف تنها نشانه‌ نیست.

خروپف شدید احتمال دارد نشانه چشمگیری از آپنه خواب (به خاص برای آنهایی که تختخواب مشترک دارند) باشد، ولی این نشانه تنها نشانه آپنه خواب نیست.

احساس خواب آلودگی بیشتر از اندازه (یا حتی خواب افتادن) در طی روز نشانه‌های معمول دیگرست.

دکتر وینتر می‌گوید: «یکی از نشانه‌های خواب افتادن در طول کار و جلسات اساسی و مهم است»

اغلب مردم خواب آلودگی خود را با آپنه خواب مرتبط نمی‌دانند زیرا نمی‌دانند در طی شب بیدار بوده اند.

خروپف یک نشانه خوبست.، نه فقط آوای بلند آن، بلکه خروپف به همراه آوای خفه نیز با اهمیت است.

این خروپف تنها زمانی اتفاق میوفتد که بافت در پشت حلق ارتعاش دارد.

البته تمام اشخاصی که خروپف میکنند آپنه خواب ندارند. سردرد صبحگاهی، خشک شدن دهان، نوسانات خلقی و اختلال در تمرکز نیز نشانه‌های آپنه خواب می‌باشد.

آپنه خواب در آقایان بیشتر از خانمها است.

مردان میانسال بیشتر از خانمها تحت تاثیر آپنه خواب قرار میگیرند.

مارک اریک دیکن، استاد دانشکده علوم پزشکی دانشگاه مریلند می‌گوید: “چارلز دیکنز، رایج‌ترین بیماران آپنه خواب را در سال ۱۸۳۷ هنگامی که مقاله‌های ویوویک را نوشت، شناسایی کرد.

شخصیت اساسی آن” اشخاص میانسال ​​و چاق بودند که خروپف میکنند و در طی روز خواب آلود هستند.

«(به همین علت است که آپنه خواب را» نشانگان پیک ویلی” نیز می‌نامند).

ولی آپنه خواب در خانمها نیز دیده میشود.

خطر این اختلال با وصول به یائسگی بیشتر میشود.

آپنه خواب می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد.

رها کردن آپنه خواب میتواند منجر به عارضه‌های خطرناکی مانند بالارفتن فشار خون، دیابت ، تپش قلب نامنظم، حمله و سکته قلبی، ناتوانی و نارسایی قلبی، سکته مغزی و غیره شود.

دکتر وینتر می‌گوید: “این بیماری میتواند بسیار پیچیده شود.

آپنه خواب سبب افزایش وزن میشود، زیرا خیلی از افراد برای اینکه بتوانند بیدار بمانند زیاد چیزی می‌خورند.

بالارفتن وزن نیز سبب حمله و سکته قلبی میشود.

هم چنین احتمال مبتلا شدن به قند خون و نشانگان متابولیک نیز افزایش میابد.

” نشانگان متابولیک به مجموعه‌ای از عوامل پرخطر اشاره دارد که ریسک مبتلا شدن به مشکلات و بیماریهای قلبی و مرض قند را افزایش می‌دهد: چربی معده، ‌تری گلیسیرید بالا، چربی خون خوب پایین، بالارفتن فشار خون و قند موجود در خون بالا در حالت ناشتا.

آپنه خواب هم چنین ریسک مبتلا شدن به افسردگی را افزایش میدهد و احتمال دارد بر روابط شما در منزل (اگر شریک زندگی تان به خاطر خروپف شما نتواند بخوابد) و محیط کار (اگر بطور مستمر و مداوم حس خسته بودن و درماندگی کنید) تاثیر بگذارند.

آپنه خواب بیشتر تشخیص داده نمی‌شود.

دکتر وینتر می‌گوید: ” [آپنه خواب] خیلی اندک تشخیص داده میشود زیرا خیلی از افراد وقتی که به رختخواب می‌روند سریعا خوابشان می‌برد.

این اشخاص از دید دیگران خوش خواب نامیده می‌شوند “.

«آن‌ها می‌گویند من هرجایی خوابم می‌برد- من می‌توانم در یک قایق نیز بخوابم» این مسئله نشان میدهد که چیزی در حین خواب شما مشکل دارد و به معنای خوش خواب بودن شما نیست.

یکی دیگر از علت‌های تشخیص ندادن آپنه خواب این است که زمانی اتفاق میوفتد که شما بطور کامل هوشیار نیستید و بیشتر مردم قادر نیستند ارتباطی بین احساس خواب آلودگی روزانه و آپنه خواب برقرار کنند.

به همین سبب خروپف نشانه با اهمیتی است.

دکتر دیکن می‌گوید: «تا زمانیکه با فردی همبستر نباشید، متوجه خروپف خود نمی‌شوید»

تشخیص آپنه خواب در خانه

یکبار مجبورید یک شب ناراحت کننده در آزمایشگاه بخوابید در حالیکه سیم و مانیتور به شما وصل است تا به تشخیص دقیق آپنه خواب بپردازد.

هم اکنون، بخش زیادی از اشخاص توانایی دارند این تشخیص را در خانه داشته باشند.

بعد از یک معاینه فیزیکی، دکتر متخصص مانیتور قابل حمل که بر روی صفحه آن وضعیت خواب، مانند میزان تپش قلب و حرکت سینه دیده میشود را سفارش میکند.

هم چنین خوبست. یک دفتر داشته باشید و در آن برای مدت زمان چند هفته زمان خوابیدن و بیدار شدن خود را بنویسید.

دکتر وینتر می‌گوید: کاستی این شیوه این است که منحصرا در حالتی که آپنه خواب داشته باشید تشخیص می‌دهد و دیگر بیماری‌های مرتبط به خواب را تشخیص نمی‌دهد.

چنانچه آپنه خواب نداشته باشید، بایست به آزمایشگاه خواب مراجعه نمایید و با متخصص اختلالات خواب برای یافتن مشکل گفتگو کنید..

راههای درمان آپنه خواب

آپنه خواب یک اختلال مهم است، ولی خبر خوش اینست که راههای درمانی هم برای آن وجود دارد.

تغییرات سبک زندگی هوشمند احتمال دارد یاری رساند، علی الخصوص برای مبتلایان به آپنه خواب نه چندان شدید.

بکارگیری ماسک سی پپ (فشار مثبت جریان هوای پیوسته) در شب، درمان اساسی برای اشخاصی است که دارای آپنه میانه ​​و شدید خواب هستند.

این سیستم یاری می‌کند مجراهای بالای هوا باز شود تا قادر باشید در موقع خواب راحت نفس بکشید.

ولی اکثریت از مردم دوست ندارند از یک ماسک سی پپ بهره ببرند.

دکتر وینتر می‌گوید: «این درمان موثر‌ترین درمان است، ولی قطعا ایدئال نیست».

پیامدهای جانبی مانند احتقان و خشک شدن دهان نیز میتوانند برای کاربران سی پپ خسته کننده باشد.

چنانچه سی پپ برای شما مناسب نباشد، گزینه‌های دیگری نیز وجود دارد مانند سیستم دهان که زبان یا فک شما را به جلو و دور از راه تنفسی می‌راند.

برای اشخاصی که با این درمان‌ها تسلی نمی‌یابند، جراحی برای باز کردن مجرای تنفسی (مانند جابجایی مجدد یا حذف لوزه‌ها و بافت‌ها از پشت دهان) احتمال دارد گزینه شایسته‌ای باشد.

تغییر سبک زندگی احتمال دارد یاری رساند.

چنانچه آپنه خواب دارید، تغییر سبک زندگی هوشمند می‌تواند. کیفیت خواب شما را تغییر بدهد.

دکتر دیکن می‌گوید: «هر چیزی که قادر باشد خواب را متوقف کند، آپنه را وخیم‌تر می‌کند» مبتلایان به آپنه خواب باید از خوابیدن بر روی پشتشان (برای پیشگیری از خروج تنفس) جلوگیری کنند، آشامیدنی‌های ملایم بخورند، سیگار را ترک کنند و از استفاده از قرصهای خواب آور و الکل بپرهیزند (هر دو تنفس شما را کند می‌کند).

به توصیه پزشک وینتر، «نوشیدنی‌های سنگین به دلیل شل کردن عضلات سبب می‌شود آپنه خواب نامطلوب‌تر شود»

برای آنهایی که آپنه خواب دارند، رژیم خواب تندرست و سالم خیلی پراهمیت است.

اتاق خواب را تنها برای خواب و ارتباط جنسی بهره جویی کنید، اطمینان حاصل کنید که میزان حرارت پسندیده است، و تمام چراغ‌ها را خاموش کنید.

خاموش کردن تلویزیون نیز میتواند کمک کند.


گزینه های درمانی آپنه خواب

 

برای افرادیکه آپنه خواب آن‌ها نه چندان شدید است احتمال دارد فقط تغییراتی در روش زندگی مانند کم کردن وزن یا کنار گذاشتن سیگار نیاز باشد. چنانچه آلرژی داشته باشید دکترتان شاید توصیه میکند که آلرژی خود را مداوا نمایید.

چنانچه این شیوه‌ها، علایم و نشانه‌های شما را التیام و بهبود نداد یا اینکه آپنه خواب شما میانه تا شدید بود درمان‌های دیگری بایست به کار گرفته شود.

درمان در منزل برای آپنه خواب

چنانچه آپنه خواب شما نه چندان شدید باشد شاید با تغییر در رفتارتان میتوانید آنرا درمان کنید به عنوان مثال:

  • کم کردن وزن
  • پرهیز از استفاده از الکل و قرص خواب
  • تغییر مدل خواب به منظور بهترشدن تنفس
  • کنار گذاشتن سیگار سیگار می‌تواند التهاب و تورم را در سیستم تنفسی فوقانی شما بالا میبرد که این موضوع می‌تواند هم خرپف کردن و هم آپنه خواب را وخیم‌تر کند.
  • پرهیز از خوابیدن به پشت

سی پپ

سی پپ (Continuous Positive Airway Pressure) یا فشار مثبت یکسره راه تنفسی، یک نوع درمان است که در آن موقع خواب یک ماسک بر روی بینی و دهان شما گذاشته میشود.

این ماسک به یک ماشین وصل شده است که جریان هوای یکسره را به بینی شما می‌رساند.

این جریان هوا یاری میکند که راه تنفسی باز بماند و تنفس منظم شود.

سی پپ رایج‌ترین مداوا برای آپنه خواب است.

برای فشار مثبت راه تنفسی، سطح B نیز تعریف شده است که به آن BPAP گفته میشود و شبیه سی پپ است با این فرق که جریان هوا هنگام دم و باز دم تغییراتی میکند.

جراحی برای آپنه خواب

چنانچه شما به انحراف بینی یا لوزه‌های بزرگ مبتلا هستید یا فک پایین شما کوچک است و این سبب شده گلوی شما کوچک شود محتمل است به جراحی نیاز داشته باشید.

رایج‌ترین انوع جراحی برای علاج آپنه خواب عبارتست از:

  • جراحی بینی : اصلاح مشکلات بینی مانند انحراف سپتوم بوسیله جراحی سپتوپلاستی
  • UPPP ( Uvulopalatopharyngoplasty ): فرآیندی است که به سبب آن بافت نرم واقع در پشت حلق و کام شما حذف میشود و راه تنفسی در آغاز حلق عریض‌تر میشود.
  • جراحی جلو افتادگی فک پایین: جراحی برای اصلاح مشکلات خاص صورت یا انسداد حلق که در ایجاد آپنه خواب نقش داشته است.

گزینه‌های درمانی دیگر برای آپنه خواب

برای محکم کردن بافت نرم کام نرم، شیوه‌های اندک تهاجمی‌تری نیز وجود دارد.

هرچند این شیوه‌ها برای علاج خرپف اثربخش بوده است، ولی اثر آن برای علاج آپنه خواب در مدت طولانی مشخص نشده است.

برای آنهایی که بکارگیری سی پپ برایشان ممکن نیست، یک سیستم بنام «اینسپایر» که در بدن کاشته میشود در دسترس می‌باشد.

این سیستم، «تحریک کننده‌ی سیستم تنفسی فوقانی» نامیده میشود که شامل ژنراتوری است که پالس‌های کوچکی تولید میکند و در زیر پوست در بالای سینه جایگذاری میشود یک سیم که به ریه منتهی میشود، الگوی تنفسی طبیعی فرد بیمار را تشخیص می‌دهد.

یک سیم دیگر که به گردن منتهی میشود، عصب‌های کنترل کننده‌ی ماهیچه‌های راه تنفسی را به صورت نه چندان شدید تحریک کرده و آن را باز نگه میدارد.

دکتر می‌تواند به وسیله‌ی یک ریموت خارجی به این سیستم برنامه بدهد.

هم چنین کسیکه از اینسپایر استفاده میکند می‌تواند به وسیله‌ی یک ریموت آن را پیش از خواب روشن کرده و هنگام بیدار شدن در بامداد خاموش کند.