اضطراب و نگرانی در دوران کودکی رویه کهنسالی را تسریع میکند.
زمانی که فشار احساسی یا روانی یه یک فرد وارد میشود و آن فشار افزون‌تر از تحمل آن شخص میباشد. اضطراب و نگرانی بوجود خواهد آمد بررسی‌ها نشان میدهد اشخاص بزرگسالی که در مرحله کودکی اضطراب و نگرانی را تجربه کرده اند از خطر بالای داشتن تلومرهای کوتاه‌تر که در انتهای کروموزم انسان‌ها یافت میشود، برخوردار هستند.
همین موضوع سبب افزایش خطر بیماری و مرگ زودهنگام در بزرگسالی میشود.
اضطراب و نگرانی در دوران کودکی و عارضه‌های آن در بزرگسالی
الی پوترمن، سرپرست گروه پژوهش از دانشگاه بریتیش کلمبیا کانادا، دراینباره میگوید: «این افزایش خطر کهنسالی تندتر سلولی، نسبی است و همه اشخاصی که زیان‌های روحی در مرحله کودکی را تجربه کرده اند، در سن و سال بیشتر فرد بیمار نخواهند شد»
زیان‌های روحی در دوران کودکی رویه کهنسالی را تسریع میکند.
به بیان پوترمن، تلومرها همانند نوک پلاستیکی بند کفش عمل میکنند، بدین صورت که بازدارنده از بازشدن کروموزوم‌های انسانی می‌شوند در نهایت سلول‌ها پیرشده و تندتر می‌میرند.
طبق یافته‌های این گروه پژوهش، هر واقعه اضطراب و نگرانی زا در مرحله کودکی آدم سبب افزایش خطر کوتاه ترشدن تلومرها تا ۱۱ درصد میشود.
پوترمن و گروه پژوهش با بررسی حدود ۴۶۰۰ نفر به این برآیند دست یافتند.
طبق این گزارش، این حوادث اضطراب و نگرانی زا میتواند شامل اعتیاد پدر و مادر، سوءاستفاده فیزیکی، و مشکلات فامیلی یا مالی در مرحله کودکی باشد.
پوترمن در دنباله عنوان میکند: «ما دریافتیم انواع روانشناسی و اجتماعی عوامل اضطراب و نگرانی زا تاثیر بیشتری در قیاس با عوامل اضطراب و نگرانی زا مالی دارند»
بررسی‌های قبلی رابطه مابین طول تلومرهای فرد را با خطر بیماری قلبی، بیماری ریه، دیابت ، آلزایمر و برخی انواع سرطان اثبات کرده اند.
تحقیق دیگری هم نشان داده است که اضطراب و نگرانی میتواند منجر به تسریع رویه کهنسالی ساختار ایمنی بدن شود و بنابراین سلول‌ها با تاثیر پایین‌تر عمل میکنند.