بخشهایی از قسمتهای بدن که میتوان بدون ان هم زنده ماند.
شاید برایتان عجیب باشد ولی واقعیتی است که در راز خلقت خداوند و پیشرفت امروزی علم آن را پایدار میکند، اینکه آدم میتواند بدون وجود عضوی از تن زندگی کند. حضور تمام قسمتهای بدن اهمیت خاص دارد ولی در شرایط خاص طبیبان توانایی دارند قسمتی از ان را از بدن آدم زنده جدا کنند.
همه اطلاع داریم که برداشتن آپاندیس مشکل حادی برای بدن ایجاد نمیکند. ولی بعضی دیگر از بخشهای درونی بدن هم هستند که بدون آنها میتوان به زندگی ادامه داد:
در صورت پاره شدن طحال، بایست این عضو بدن برداشته شود.
حال چنانچه هیچ مشکل دیگری در بدن وجود نداشته باشد، دیگر اندامهای بدن امورات طحال را انجام خواهند داد ولی از آنجائیکه طحال به جسم در رویارویی با عفونت یاری میکند مریض در معرض خطر بالای بیماری قرار میگیرد.
در چنین مواقعی زدن واکسن، نظیر واکسن آنفولانزا ، میتواند کمک کننده باشد.
یک ریه
طبق گفته پژوهشگران، زندگی تنها با یک ریه یا یک و نیم ریه تفاوت چندانی با زندگی با دو ریه ندارد.
مشاهدات نشان میدهد اشخاصی که با عمل جراحی یک ریه شان را برداشته اند توانسته اند ۷۰ تا هشتاد درصد کارکرد تنفسشان را حفظ نمایند.
تندرستی بدن، بطور معمول ریه باقیمانده برای جبران ریه از دست رفته، زودتر منبسط شده و رویه کارکرد را تسریع میکند.
فردیکه یک کلیهاش را از دست داده میتواند تا سالها با یک کلیه دیگر زنده بماند.
در بلندمدت امکان دارد در کارکرد کلیه اندکی مشکل ایجاد شده یا شخص مبتلا شده به بالابودن فشار خون شود، ولی مجموعا یک کلیه تندرست و سالم میتواند همانند دو کلیه هم به خوبی کار کند.
زندگی بدون بعضی از اعضاء بدن هم امکانپذیر است.
امکان دارد کل معده برداشته شود و در عوض مری، حلق را مستقیماً به روده کوچک وصل کند.
پس از مرحله التیام و بهبود فرد باید وعدههای غذایی کوچک بخورد و بخاطر فقدان جذب ویتامینهای لازم، مکمل مصرف کند.
برآیند شبیه در زمینه برداشتن کامل یا جزئی روده کوچک هم هست.
هنگامی که روده بزرگ برداشته میشود احتمال دارد جراح برای دور کردن مدفوع، سوراخی در قسمت شکم ایجاد کرده و کیسهای به آن برای گردآوری مدفوع وصل شود.
بطور معمول این کیسهها به میزان یک روی دست هستند.