رابطه مستقیم سکته قلبی با مصرف ایبوپروفن و دیکلوفناک
سکته قلبی به معنای حمله و سکته قلبی و علتش بسته شدن و انسداد رگهای خون دهنده قلب بنام کرونرها است که سبب میگردد بخشی از ماهیچه قلب به دلیل نرسیدن خون و اکسیژن بمیرد شبیه سیبی است که بخشی از آن کرم خورده و فاسد شده است زیرا رگهای قلب (مانند دیگر رگها) مانند سماوری که جرم می‌گیرد، گرفتار گرفتگی و تنگی می‌شوند.
چون رگهای قلب خون رسانی به عضو حیاتی و با اهمیتی را بعهده دارند که انسداد آن‌ها پر سر و صدا است.
بررسی‌های تازه محققان نشان میدهد که مصرف مسکن‌ها از جمله «نوروفن» (Nurofen) و « ایبوپروفن » (Ibuprofen) ریسک مبتلا شدن به حملات قلبی را ۳۱ میزان افزایش میدهد.
برآیند این مطالعه و پژوهش ۱۰ ساله بیانگر آنست که استفاده کنندگان از مسکن ایبوپروفن شانس بیشتری برای ایست قلبی دارند.
طبق یافته‌های این پژوهشگران دانمارکی، تقریبا ۳۰ یکهزار نفر در بازه سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ به علت مصرف قرص ایبوپروفن گرفتار ایست قلبی شده اند.
این بررسی نشان میدهد، «ایبوپروفن» می‌تواند احتمال لختگی خون و مبتلا شدن به بیماری بالارفتن فشار خون را بالا ببرد.
مصرف ایبوپروفن
این در شرایطی است که در میان مسکن‌های عادی، « آسپرین » خطر حمله و سکته قلبی را ۳۱ میزان افزایش میدهد.
به بیان «گونار گیسلاسون» (Gunnar Gislason) استاد دانشگاه و سرپرست این پژوهش: «این یافته‌ها هشداری است به افرادی که بی نسخه مسکن مصرف میکنند و به مصرف مسکن اعتیاد دارند»
داده‌های این تحقیق بر اساس تمام نسخه‌های صادر شده برای داروهای غیراستروئیدی و ضدالتهاب توسط طبیبان طول این ده سال گردآوری شده است.
مصرف مسکن ایبوپروفن
خطر ایست قلبی در میان افرادی که «دیکلوفناک» مصرف میکنند ۵۱ درصد بود که زیادترین خطر را در بین دیگر مسکن‌ها به خود اختصاص داده است، در حالیکه «ایبوپروفن» با ۳۱ میزان افزایش ریسک مبتلا شدن در رده دوم قرار دارد.
یافته‌های پژوهشگران روشن کرد که مصرف این مسکن‌ها سبب انقباض سرخرگها که گردش خون به قلب را کنترل میکنند میشود و لختگی خون و افزایش فشار خون را بهمراه دارد.