گردو و تاثیر مثبت آن بر روی تو مورهای سرطانی
پژوهشگران کالج کالیفرنیا در تحقیقات تازه خود متوجه شدند که گردو سرعت رشد تومورهای سرطانی پروستات را در موش‌های آزمایشگاهی کاهش می‌د هد این مطالعه هم چنین روشن کرد که مصرف گردو اثرات مثبتی بر روی ژن‌های در ارتباط با کنترل رشد تومور دارد.
گردو و خواص ضد سرطان ی آن
در بررسی‌های پیشین معین شده بود که گردو به علت داشتن اسیدهای چرب امگا-۳، آنتی اکسیدانها و فیتوکمیکال‌های (مواد شیمیایی گیاهی) مختلف ریسک مبتلا شدن به بیماریهای قلبی سرخرگی را تقلیل میدهد. تحقیق تازه برای نخستین بار رابطه مابین گردو و سرطان پروستات را مورد وارسی قرار داده است.
سرطان پروستات یکی از رایجترین انواع سرطان در جهان است. قبل از این بررسی‌های متعددی در زمینه ارتباط بین دستورالعمل غذایی و این نوع از سرطان بانجام رسیده بود و افزایش میدهند. پژوهش‌ها نیز بر روی مصرف چربی متمرکز بود.
با وجود این مطالعه جدید که بوسیله پژوهندگان دانشگاه کالیفرنیا بانجام رسیده نشان میدهد برنامه خوراکی مملو از گردو و یا روغن گردو میتواند به کاستن رشد سرطان پروستات بیانجامد.
مطالعه در زمینه اثرات مغزهای خوردنی (نظیر گردو یا بادام) پیشینه‌ای بس طولانی دارد.
قبل از این بررسی‌های متعددی نقش مثبت این مواد خوراکی بر کاستن از احتمال ظهور بیماریهای قلبی سرخرگی و کارکرد عروق را به اثبات رسانیده است.
هم چنین بعضی پژوهش‌ها مشخص کرده اند که مصرف گردو میتواند منجر به کاهش مقدار تومور پروستات در موش‌ها شود. با وجود این هنوز مشخص نشده بود که دقیقاً کدام بخش از گردو (اعم از مغز، روغن و یا اسیدهای چرب اُمگا ۳ موجود در آن) عامل این التیام و بهبود هستند.
پژوهندگان در این بررسی جدید و برای گزینش قسمتی از گردو که عامل التیام و بهبود نشانه‌های در سرطان پروستات است، ترکیبی از چربی‌های گوناگون را با همان محتوای اُمگا-۳ موجود در گردو، به عنوان ماده غذایی به موش‌ها دادند.
موش‌ها به چند دسته تقسیم شدند و یک دسته از مغز گردو، یک دسته از روغن گردو و گروهی دیگر هم از چربی آن استفاده کردند. برآیند این مطالعه مشخص کرد که گردو و روغن گردو سبب کم شدن کلسترول و نیز کاهش سرعت رشد سلول‌های سرطانی پروستات می‌شوند، ولی چربی اُمگا ۳ گردو به تنهایی نمیتواند این التیام و بهبود را بوجود آورد.
نتیجتا، خواص گردو در التیام و بهبود وضعیت قلبی و سرخرگی و نیز کاهش نشانه‌های سرطان پروستات را می‌بایست در چیزی بجز اُمگا ۳ موجود در آن جست.
مصرف گردو در موش‌ها موجب کاهش فعالیت فاکتوری شبیه انسولین بنام lGF-۱ شد. این فاکتور که یک نوع هورمون رشد است، در سرطان پروستات و پستان سبب رشد سلول‌های سرطانی میشود. هم چنین کم شدن کلسترول ناشی از مصرف گردو هم سبب کاهش سرعت رشد این سلول‌ها خواهد شد.
مصرف گردو سبب افزایش «آدیپونکتین» و عامل سرکوب کننده تومور بنام PSP۹۴ و نیز کاهش COX-۲ میشود. گفتنی است هر دوی اینها از نشانه‌های کاهش ریسک بدخیمی پروستات هستند.