دلیل بزرگی مغز آدم
نکتههای بسیار متعددی وجود دارد که آدم را به یک گونه بی همتا تبدیل کرده است ولی در میان همه این موارد مغز و ذهن ما در صدر این فهرست قرار میگیرند.
برآیند بررسیهای یک تیم تحقیقاتی به رهبری محققان رشته کامپیوتر دانشگاه کاردیف، بیانگر آنست که افزایش سریع مقدار مغز آدم در دو میلیون سال تازه، بر اساس تمایلات یک فرد برای همکاری با بقیه، نسبت به شهرت و اعتباری که انجام آن کار برایش در پی دارد، صورت میگرفته است.
وزن مغز آدم چه میزان است؟
نسبت وزن شناسایی بیماری بدن در آدم، خیلی بیشتر است.
در پژوهشی انتشار یافته در گاهنامه «گزارشات علمی»، تیم تحقیقاتی با حضور روانشناس تکاملی «پروفسور رابین دونبار از دانشگاه آکسفورد»، بطور مشخص اخذ که مسیر تکاملی یا فرگشت مغز در افرادی تندتر و بیشتر صورت میگیرد که گرایش بیشتری به همکاری با اشخاص در سطح خود یا موفقتر از خودشان، نشان میدهند.
پایه گذار اساسی این مطالعه، پروفسور راجر ویتاکر از دانشگاه انفورماتیک کاردیف خاطر نشان کرد: برآیند بیانگر آنست که مسیر تکاملی همکاری میان انسانها، که کلیدی برای زندگی سعادتمند محسوب میشود، ذاتاً به سنجش اجتماعی مرتبط است – قضاوت در زمینه دیگران و تصمیم گیری برای اینکه دائماً میخواهیم به دیگران کمک کنیم یا نه.
نشان دادیم که در گذر زمان، فرگشت مغز در افرادی تندتر رخ میدهد، که از استراتیژی هایی برای یاری به اشخاص در سطح خود یا موفقتر از خود استفاده میکنند.
این تیم در مطالعه شان از شبیه سازی کامپیوتری به منظور انجام صدها هزار شبیه سازی، یا «بازی بخشش» استفاده کردند، تا بتوانند سختی بکارگیری روشهای تصمیم گیری را در انسانهای عادی کاهش دهند؛ تا از این راه، بفهمند چرا برخی از انواع رفتارهای میان انسانها، در گذر زمان تحکیم میشوند.در هر دور از «بازی بخشش»، دو بازیکن شبیه سازی شده، از جمعیت به صورت تصادفی گزینش و انتخاب شدند.
بعد، بازیکن اول، با عنایت به شهرت و مقامی که انجام آن کار برایش در پی میداشت، باید تصمیم میگرفت که آیا میخواهد به بازیکن دیگر چیزی ببخشد و اهداء کند، یا نه.
چنانچه بازیکن تصمیم میگرفت چیزی اهداء کند، خسارت میدید و اخذ کننده سود میبرد.
در مرحله بعد، میزان شهرت هر بازیکن نسبت به کاریکه انجام داده بود، بروز رسانی میشد و بعد بازی دیگری آغاز میشد.
علت بزرگ شدن مغز آدم
امر قضاوت دیگران، احتمالاً به بزرگ شدن مقدار مغز آدم یاری نموده است.
در قیاس با گونههای دیگر (مثل نزدیکترین خویشاوند ما «شامپانزهها»)، نسبت وزن شناسایی بیماری بدن در آدم، خیلی بیشتر است.
انسانها هم چنین بزرگترین قشر مخ را در بین پستانداران دارند؛ که مقدار آن نیز، وابسته به مقدار مغز آنهاست.
این منطقه، از نیمکرههای مغز مراقبت میکند که خود، مسئولیتهای سنگینتری مانند حافظه، تفکر و ارتباظات ما را دارد.
تیم تحقیقاتی نتیجه گرفت که قضاوت کردن در زمینه دیگران برای کمک کردن یا نکردن آنها، اثر بسزایی در بقای نسل داشته است.
هم چنین نتیجه گیری کرد که امر قضاوت یکسره انسانها، به قدر لازم کار سختی برای بالا بردن بزرگی مغز انسانها در عصر آدم بوده است.
پروفسور رابین دونبار، که قبلاً فرضیه «مغز اجتماعی» را داده بود، گفت: طبق فرضیه «مغز اجتماعی»، مقدار مغز آدم که بطور نامتناسبی بزرگ است، نتیجه حضور او در گروههای اجتماعی بزرگ و پیچیده است.
تحقیق جدید ما، درستی این فرضیه را مستحکمتر میکند، و بینش جدیدی نسبت به نقش مفید همکاری در کنترل فرگشت مغز ارایه مینماید.
و به صورتی نتیجه گرفت که امر قضاوت دیگران، احتمالاً به بزرگ شدن مقدار مغز آدم یاری نموده است.طبق گفته تیم، این پژوهش هم چنین میتواند اثر بسزایی بعداً در مهندسی داشته باشد؛ مخصوصاً در موقعیت هایی که ماشینهای هوشمند و خودکار، باید تصمیم بگیرند چه میزان مهربانی و بخشش، در تعاملهای لحظهای، از خود نشان دهند.
پروفسور ویتاکر گفت: مدل هایی که میتوانیم بهره ببریم، به صورت الگوریتمهای کوتاهی بنام «فرایندهای کاوشی» نمایش داده میشوند؛ که به سیستم این اجازه را میدهند دربارهی همکاری کردن یا نکردن، سریعاً تصمیم بگیرد.
تکنولوژیهای خودکار جدید، مانند شبکههای بی سیم توزیع شده یا ماشینهای بی سرنشین، مجبورند خودشان رفتار خود را مدیریت کنند، و در همین هنگام، با همدیگر در محل اطرافشان همکاری کنند.