علت اساسی کهنسالی زودرس
کهنسالی چیزیست که همه باید امتحان کنند , برخی از افراد کهنسالی را بموقع امتحان کنند ولی برخی از افراد بدشانس گرفتار کهنسالی زودرس میشوند.
کهنسالی زودرس در ساختار عصبی مرکزی، قلب و سرخرگها، مفاصل، پوست، دستگاه گوارش و ایمنی اشخاص در هر سنی از زندگی میتواند خودنمایی کند. بااهمیتترین عوامل ایجاد خطر کهنسالی زودرس، تغذیه ناپسند، اندک تحرکی، سیگار، چاقی، بالارفتن فشار خون ، دیابت و اختلالات چربی خون است.
عوامل تاثیرگذار در کهنسالی زودرس
چرا خانمها و آقایان ایرانی پیش از سالمندی، خواسته یا ناخواسته و بسیار سریع و زودهنگام خود را وارد سن سالمندی میکنند که تبعات ناخوشایندی همچون افسردگی ، خودکشی ، از کارافتادگی زودهنگام، ایجاد نگرش منفی نسبت به دوره سالمندی در اشخاص برنا و حضور تعدادی از سالمندان در آسایشگاههای سالمندی را بدنبال دارد.
افکار سالمند
با وجود افزایش میزان تحصیلات و آگاهی ایرانیان، هنوز اشخاص متعددی هستند که سالمندی را دوره بیماری و از کارافتادگی میدانند.
به همین سبب هیچ برنامهای برای این دوره ندارند.
استاد دانشگاه و رئیس کانون علمی سالمند شناسی و طب سالمندان ایران در مورد این نگرش اشتباه میگوید: محاسبه سن براساس تاریخ تولد را از دو زاویه میتوان مورد عنایت قرار داد.
یکی از زاویه گذر زمان و عددی که گویای آن است و دیگری کارکرد روانی وجسمی ما در طی دوره زندگی.
هر کس تندرست و سالم میتواند در صورت داشتن زندگی باکیفیت و برخوردار ۱۲۰ سال عمر کند.
رئیس کانون علمی سالمندشناسی و طب سالمندان ایران خاطرنشان میکند: هر چه فرد زیادتر در معرض مبتلا شدن به بیماریهای مزمن، غیرواگیر و پیش رونده باشد، به همان میزان این عوامل بر عمر و کیفیت فرد گرفتار اثر میگذارد و فرد با افت کارکرد، درد و آزردگی به اشکال مختلف همچون درماندگی، وابستگی، فقر، انزوای فردی، خطر زیانهای بدنی، روانی و اجتماعی مواجه میشود و در نتیجه فرد قبل از موعد حتی پیش از ۶۴ ۶۰ سالگی و شروع سن سالمندی، به سالمند مبدل میشود.
وی تأکید میکند: وقتی فردی گرفتار کهنسالی زودرس میشود، سبب رنج و رنجش هم برای خود و هم برای خانواده، مراقبان، ساختار بهداشتی درمانی، توانبخشی و اجتماعی اقتصادی اجتماع میشود.
چنانچه رویه کهنسالی زودرس متوقف و کارکرد فرد به یک فرآیند طبیعی بازگردانده شود، اشخاص نه فقط عمر طولانیتر بلکه عمر با کیفیت و به همراه سلامت خواهند داشت.
علل و دلایل کهنسالی زودرس
کهنسالی زودرس در ساختار عصبی مرکزی، قلب و سرخرگها، مفاصل، پوست، دستگاه گوارش و ایمنی اشخاص در هر سنی از زندگی میتواند خودنمایی کند. بااهمیتترین عوامل ایجاد خطر کهنسالی زودرس، تغذیه ناپسند، اندک تحرکی، سیگار، چاقی، فشار خون بالا، دیابت و اختلالات چربی خون است.
همه پسندیده اطلاع داریم که ریشه همه این دشواریها در روش زندگی هر یک از ماست
مشکلی که غالبا ما گرفتار آن هستیم و میتوانیم با اصلاح سبک زندگی و تغییر رفتارهای پرخطر از مبتلا شدن به کهنسالی زودرس تا هشتاد درصد جلوگیری کنیم.
اصلاح نگرش، بااهمیتترین گام دور شدن از کهنسالی زودرس
انجام آزمایشهای دورهای رل و نقش بسیار زیادی در شناسایی زودهنگام کهنسالی زودرس و پیشگیری از ظهور عارضههای وخیم مریضیها دارد.
توجه به این مطلب گویای آن است که همواره و در هر وضعیتی، جلوگیری مهمتر از درمان است.
بررسی دورهای سلامت بدنی، روانی و اجتماعی فرد میتواند گزینش کند که فرد تا چه مقدار در ریسک مبتلا شدن به بیماریهای مزمن غیرواگیر، اختلالات روان شناختی و مشکلات اجتماعی قرار دارد و براساس آن تیم درمان میتواند وارد عمل شود.
اصلاح روش نگرش نسبت به زندگی تندرست و به تبع آن سالمندی تندرست و سالم گام اول خودمراقبتی در آموزشهای پیش از دچار شدن فرد به کهنسالی است.
ملاحظه سبک و شیوه زندگی درست در طول زندگی نظیر دور شدن از دخانیات، سیستم غذایی مناسب، گیاهی و آنتیاکسیدانها، کنترل و مدیریت اضطراب و نگرانی ، انجام فعالیت ورزشی منظم، افزایش استفاده از میوه و سبزیها تازه، پایش و چکآپ آزمایشگاهی منظم، ملاحظه عوامل اجتماعی اثربخش بر سلامت نظیر حضور و تعامل در اجتماع و پشتیبانی اجتماعی، تاهل و اشتغال از عوامل تاثیرگذار بر سالمندی تندرست و سالم هستند که از کهنسالی زودرس منع میکنند.
نشانههای و نشانههای کهنسالی زودرس
احتمال دارد سن شناسنامهای شما گویای برنا بودن شما باشد، ولی کارکرد فیزیکی و روانی شما آن را تأیید نکند. آنچنان که بارها شاهد بوده ایم اشخاصی که با وجود سن اندک گرفتار سکته قلبی ، مغزی یا سرطان شده اند.
رایجترین نشانه کهنسالی زودرس شامل درد متعاقب از ملتهب شدن، ناپایداری مفصلی، کم خونی، کمبود خون رسانی به ارگانها، فشار درون ارگانی و فشار بر بافتهای احاطه کننده یک ارگان است.
فقدان گرایش به شرکت در فعالیتهای روزمره، اختلال اعتدال، آتروفی، تحلیل عضلانی میانه یا شدید، کاهش قدرت عضلانی، دشواری و خشکی مفاصل، کاهش سرعت عکس العمل، تصلب شرایین، کاهش هورمونهای استروژن و تستوسترون ، استئوپروز و پوک شدن استخوان ، نشانه هایی هستند که فرد چنانچه به میزان واجب و ضروری و لازم مراقب تندرستی خود نباشد، پیش از ۶۰ سالگی و در سن و سال کمتر با اونها مواجه میشود.
دیابت زودتر پیرمان میکند.
دیابت از جمله بیماریهای زمینهای است که خطر مبتلا شدن به فرد بیمار یهای قلبی -عروقی و کلیوی را افزایش و ما را تندتر در مواجه با کهنسالی زودرس قرار میدهد و با عنایت به تاثیر چاقی، بی تحرکی، فشار خون بالا و اختلالات چربی خون در پیدایش دیابت تایپ دو و قابل کنترل بودن این عوامل میتوانیم آگاهانه مانع از وارد شدن زودهنگام به فرآیند کهنسالی شویم.