در گرما زدگی چه اتفاقی برای بدن میافتد؟
گاهی گرما آثار مخربش را در کوتاه مدت و گذرا بروز میدهد؛ همچون ورم، اسپاسم ماهیچهها یا ضایعات پوستی خارش دار است.
گاهی اثرات ناشی از گرما جدیتر بوده و احتیاج به بستری دارد.
اثراتی که امروز به آن پرداخته میشود اثرات گرمازدگی جدی است و نیاز به وارسی در شفاخانه و بیشتر بستری دارد.
سنکوپ
در اشخاصی که با گرما برخورد میکنند، در فازهای ابتدائی احتمال دارد گرفتار افت هوشیاری غیرمنتظره شوند.
این بیماران یکباره زمین خورده و چنانچه نشسته باشند روی صندلی حالشان نامطلوب شده و از هوش میروند.
دلیل ظهور این اثر گرمایی کاستن از فشار خون ناشی از گشاد شدن عروق پوستی و از دست رفتن آب در بدن است.
افراد با سن بالا و آنهایی که تماس پایینتر با آب و هوای گرم دارند بیشتر مستعد هستند.
علاوه بر گرما، بیماریهای پرخطر بسیاری هستند که میتوانند منتهی به سنکوپ شوند.
دلیل انتقال این اشخاص به اورژانس علتهای جدی همچون مسائل قلبی یا سکتههای مغزی است.
برای علاج ضروری است مصدوم از محیط گرم دور کرده و فرد را در موقعیت خوابیده قرار بدهید تا خون به مغز و قلب برسد.
چنانچه میتواند چیزی بنوشد، مایعات دارای آب و نمک به وی بدهید.
یکی از محلولهای مناسب دوغ است، آشامیدنی که شامل آب و نمک مکفی برای اشخاصی است که عرق کردن یا افت فشار خون دارند.
اشخاصی که انرژی آشامیدن ندارند پسندیدهتر است سرم نمکی برایشان تجویز شود.
ملال و خستگی یا فرسودگی گرمایی
این مشکل تنها حس خسته بودن نیست. افراد مبتلا به گرمازدگی از سردرد ، تهوع، استفراغ و اسپاسم ماهیچهها نارضایتی دارند.
گرما سبب شده تا وضعیت آب و نمکهای موجود در بدن گرفتار تغییراتی شود که عمده اثر آن روی عضلات است.درجه حرارت بدن این اشخاص افزایش میابد، ولی از چهل درجه نمیگذرد.
ساختار عصبی آنها تندرست و سالم است و هیچ تغییری در موقعیت هوشیاری و درک آنها دیده نمیشود.در بررسی آزمایشگاهی این اشخاص چسبندگی و غلظت خون (افزایش گلبولهای قرمز) دیده میشود.
آشفتگی در املاح آنها متنوع است.
وابسته به نوع مایعی که مصرف کرده اند احتمال دارد غلظت سدیم خون آنها بالا رفته یا در حد طبیعی باشد.این اشخاص را باید از محیط گرم دور کرد.
استراحت برای آنها لازم است.
بر اساس وضعیت اشخاص میتوان برایشان مایعات خوردنی یا وریدی آغاز کرد.
چنانچه مریض فشار خون پایینی دارد نیازمند بستری در شفاخانه برای اخذ مایعات وریدی است.
بیشتر این گرفتاران چنانچه دشواری قلبی نداشته باشند و در بررسی آزمایشگاهی وضعیت آب و نمک خونشان خیلی به نا منظم نباشد، قابل ترخیص هستند.
چنانچه وضعیت ذهنی فرد بیمار یا هوشیاری اش مبتلا به اختلال شد بایست به تشخیصهای بدخیمتری فکر کرد.
احتمال دارد تعدادی از گرفتاران نم نم نشانههای درگیری مغز را نشان بدهند بنابراین ضروری است آنها را در اورژانس برای چند ساعتی تحت نظر داشت.
بکارگیری پنکه یا آب بر روی بدن میتواند درجه حرارت بدن آنها را بکاهد.
آب نباید سرد باشد که باعث لرز فرد بیمار گردد.
لرز میتواند درجه حرارت بدن را بالا ببرد و وضعیت را وخیمتر کند.
بدین منظور یا از آب خنک و جریان هوای گرم یا از آب دمای اتاق و جریان هوای خنک استفاده میشود.
با بکارگیری این دو تکنیک احتمال لرز کاهش میابد.
حمله گرمازدگی
هنگامی که درجه حرارت بدن از چهل درجه میگذرد، زیان اعضا آغاز میشود.
حساسترین جزء بدن به گرما سیستم عصبی است.
رفتارهای عجیب از فرد سر میزند، پرخاشگر و بی قرار میشود.
گاهی توهم ظهور میکند.
افت در سطح هوشیاری بروز کرده و حتا امکان دارد هوشیاری افت کند.
فقدان تعادل و تشنج از دیگر یافته هایی است که در فرد گرمازده این مرتبه احتمال دارد دیده شود.
این مرتبه احتمال دارد با وجودی که درجه حرارت بدن بالاست ولی فرد توانایی عرق کردن را از دست بدهد.
همین آشفتگی در دور کردن گرمی توسط عرق کردن عامل بالا رفتن بیشتر دما نسبت به ملال و خستگی گرمایی است.حمله گرمازدگی شدیدترین شکل گرمازدگی است.
یک اورژانس حقیقی با میزان مرگ و میر ۳۰ تا۸۰ درصد که چنانچه درمانی صورت نگیرد در ۱۰۰ درصد مریضها به مرگ میانجامد.راهکاری به منظور تشخیص گرمازدگی در هیچیک از مراحل آن نیست.
معاینه در مجاور شرحی از پیدایش نشانههای در فردیکه بتازگی در محل گرم قرار گرفته یا مبادرت به انجام فعالیتهای سنگین ورزشی کرده است، میتواند ما را به این مشکل مشکوک کند.بیشتر باید بیماریهای دیگر مولد تب همچون عفونتها را رد کرد. نشانههای بیماران در حمله گرمازدگی گاهی شبیه با مبتلایان به سکته مغزی است.
انواعی از مسمومیتها دارای نشانه هایی شبیه هستند که باید آنها را هم در نگاه داشت.درمان حمله گرمازدگی از محل بروز اختلال آغاز میشود.
باید در نخستین اقدام شخص مبتلا شده به حمله گرمازدگی را از محیط گرم دور کرده و به محلی دارای وضعیت تهویه مناسب انتقال داد.
چنانچه آمبولانس یا ماشینی که دارای ساختار خنک کننده (کولر) باشد در دسترس است، باید فرد بیمار را درون آن انتقال داد.
لباسهای فرد بیمار را درآورده و آب را روی بدن فرد پاشید.
همان دو راهکاری که برای خنک سازی در ملال و خستگی گرمایی عنوان شد در اینجا هم بکار میرود.
دقت شود که فرد گرفتار لرز نشود که لرز خود عاملی برای بالا بردن درجه حرارت بدن است.دقت نمایید درجه حرارت بالای بدن در این اشخاص ناشی از گرمای فراوان است و با تب ناشی از عفونت متمایز است. بنابراین استامینوفن ، آسپیرین و دیگر داروهای کاهنده تب در این بیماران کاربرد نداشته و حتی میتواند زیان آور باشد.
بیماران گرمازده باید به مرکز درمانی جابهجا شوند.
بیشتر آنها احتیاجی به بستری درازمدت ندارند.
عدهای که دارای بیماری زمینهای قلبی بوده، هوشیاری شایستهای را علیرغم درمان به دست نمیآورند یا گرما بر اعضای دیگر تن و بدن نیز اثر گذاشته میبایست در بخشهای مراقبتهای خاص بستری شوند.