هسته زردآلو دشمن سرسخت بدخیمی (سرطان)
هسته زردآلو لبریز از ویتامینی کمیاب و نادر به نام آمیگدالین یا ویتامین B۱۷ می‌باشد.
هسته زردآلو را دور نیاندازید چون این هسته کوچک دشمن سرسخت سلولهای بدخیم (سرطانی) است.
تشریح این جمله را در زیبان دات کام مطالعه کنید…
کمتر کسی می‌داند که هسته زردآلو دربردارنده (حاوی) آمیزه‌ها (ی) عادی است. که در جلوگیری و نابودی سلولهای بدخیم (سرطانی) اثربخش عمل میکند: ویتامین B۱۷ که بنام «آمیگدالین» نیز شناخته میشود.
هسته زردآلو میتواند از تشکیل سلولهای بدخیم (سرطانی) در پیکر (بدن) جلوگیری نماید.
این مساله (نکته) را ادوارد گریفین، سی سال پیش در کتاب «جهان عاری از سرطان» نوشت.
او اظهار میکند که این واقعیت به علت سود مالی فراوان ناشی از درمان بدخیمی (سرطان) مخفی نگه داشته شده بود.
گریفین همچنین میگوید که بدخیمی (سرطان) به علت اختلالات متابولیسمی پیکر (بدن) شکل گیری میشود، چرا که خودش نیز از اساس مرتبط به کارکرد سوخت و ساز بدن است.
از سمت دیگر، فقدان تعادل در سوخت و ساز بدن خود میتواند ناشی از فقدان تعادل در مواد کانی (معدنی) و ویتامین‌ها باشد.
شرکت‌های ایجاد کننده دواهای بدخیمی (سرطان) سالانه بیشتر از ۲۰۰ میلیارد دلار سود کسب انجام می‌دهند.
بنابراین عادی است. که آنها بعضی از حقایق را از عموم مردم پنهان کنند.
هسته زردآلو به علت داشتن مقادیر فراوان ویتامین B۱۷ میتواند به خوبی مانع تشکیل سلولهای بدخیم (سرطانی) در پیکر (بدن) و همچنین تحکیم سیستم ایمنی باشد.
آمیزه‌ها (ی) موجود در هسته زردآلو
پژوهشی بر روی قوم «هونزا» در هیمالیا نمایش می‌دهد که آنها به علت استعمال والای هسته زردآلو هیچیک به بدخیمی گرفتار (مبتلا) نشده‌اند. مضاف بر آن، پزشک (طبیب) ارنست کربز در پژوهشی در سال ۱۹۵۲ میلادی به این جمع بندی دست یافت که متراکم‌ترین محصول برای استفاده از ویتامین B۱۷، هسته زردآلو است.
هسته زردآلو دربردارنده (حاوی) چهار ترکیب است: دو ترکیب گلوکز، یک بنزآلدهید و یک سیانور
البته مورد آخر نباید شما را نگران کند، زیرا یک ماده به تنهایی دارای آثار مخرب نخواهد بود.
ویتامین B۱۷ و اثرگذاری (تاثیر) سمی گزینشی
ویتامین B۱۷ بمحض وارد شدن به درون پیکر (بدن)، توسط آنزیم رودانیز تفکیک میشود. در همین هنگام ویتامین B۱۷، بنزآلدهید و هیدروژن سیانید را به دو محصول فرعی تبدیل میکند:تیوسیانات و بنزوئیک اسید
این آمیزه‌ها (ی) برای تغذیه یاخته‌های (سلولهای) تندرست و سالم بسیار کاربرد دارند و شرایط متابولیک مرتبط به ایجاد ویتامین بی دوازده (B۱۲) در پیکر (بدن) را مهیا انجام می‌دهند.
پیکر (بدن) خودش مواد مازاد ساخته شده را از طریق ادرار و از کلیه‌ها دفع میکند.
به این جهت، ویتامین B۱۷ تنها ۸۰ دقیقه در پیکر (بدن) باقی میماند، چرا که به شتاب توسط آنزیم رودانیز تجزیه میشود.
از سمت دیگر وقتی ویتامین B۱۷ بر روی سلولهای بدخیم (سرطانی) می‌نشیند، اثرش از بین نمی‌رود زیرا این سلول‌ها فاقد آنزیم رودانیز هستند. مضاف بر آن، ترکیب ویتامین B۱۷ با بتاگلوکوزاید باعث بروز بازتاب کیمیایی (شیمیایی) قدرتمندی میشود که با ترکیب بنزآلدهید و هیدروژن سیانید میتواند سمی را درست کند که هدفش نابودی سلولهای بدخیم (سرطانی) است.
این پروسه «تاثیر سمی گزینشی» نامیده میشود که در آن فقط سلولهای بدخیم (سرطانی) نابود می‌شوند. گرچه بدخیمی (سرطان) از طریق استعمال انواع دخانیات، خوراکی‌ها و حتی تابش آفتاب میتواند شکل بگیرد، اما پزشک (طبیب) کربز بر این عقیده بود که بدخیمی (سرطان) در صورت نقصان (کمبود) ویتامین B۱۷ در پیکر (بدن) شکل گیری میشود.
میزان مورد احتیاج
ادوارد گریفین در کتابش پیشنهاد (توصیه) کرده هرروز بین پنج تا ۷ هسته زردآلو استفاده شود و چنانچه به بدخیمی گرفتار (مبتلا) هستید این اندازه را تا دو یا سه برابر بیشتر کنید.
به این مسأله دقت کنید که ویتامین B۱۷ در آب حل شده و غیر سمی است، اما استعمال مازاد آن سبب دل آشوب (حالت تهوع) خواهد شد.
گفتنی است بر اساس تحقیقات علمی انجام شده. از استعمال قند در دوره درمان بدخیمی (سرطان) تا جای ممکن پرهیز کنید.