دواهایی که سلامت چشم را نشانه می‌گیرند.
این ایام مردم داروهای آرامبخش، ضدالتهاب، کورتون، داروهای مرتبط به قلب و … را بدون تجویز دکتر یا پرسیدن نظر او برای ادامه درمان بیماریهای گوناگون مصرف میکنند، غافل از اینکه بسیاری از داروهای موجود و پرمصرف در بین مردم، به چشم‌ها زیان زده و حس بینایی را با خطرات جدی مواجه میکند.
استفاده از دارو های حاوی کورتون قطعا بدون خطر و بی پیامد نیست.
در بین مجموعه عوارضی که این داروها بدنبال دارند، درصد بروز اختلالات بینایی اهمیت قابل توجهی دارد.
داروهای خوردنی کورتون دار پس از چند روز مصرف، سبب زیادی فشار درون چشمی ( آب تیره یا گلوکوم) می‌شوند و مصرف درازمدت و بدون کنترل این داروها ریسک مبتلا شدن به آب مروارید را افزایش میدهد.
افزون بر این مشاهده شده مصرف خوردنی کورتیکواستروئیدها سبب شدیدتر شدن تبخال یا هرپس قرنیه چشم یا بروز برخی بیماریهای انتهای چشم میشود. اگر پس از استفاده از دارو های کورتون با نشانه‌های غیرعادی در چشم مواجه شدید، قطعا به دکتر متخصص اطلاع دهید و داروهای حاوی کورتون را بدون تجویز دکتر متخصص مصرف ننمایید.
هیدروکسی کلروکین
هیدروکسی کلروکین جزو دواهایی است که به منظور مواجهه با پُلی روماتوئید آرتریت تجویز میشود، ولی مصرف خودسرانه یا درازمدت این داروها ریسک ظهور زیان‌های جبران ناپذیر در شبکیه چشم را بالا میبرد. عارضه‌های به وجود آمده در شبکیه چشم با عنایت به حساسیت فرد بیمار به دارو و دوز داروی مصرفی متمایز است.
شوربختانه در موارد مصرف درازمدت برای چندین سال یکسره از این دواها مواردی از نابینایی نیز بیان شده است.
مصرف کوتاه مدت این دارو هم محتمل است به دشواری هایی مانند دیدن هاله نور، تار دیدن یا حساسیت به اشعه نور و … منتج شود.
خوشبختانه با قطع استفاده از دارو این نشانه‌ها هم برطرف می‌شوند.
توصیه میشود انسانهایی که به شکل منظم داروی هیدروکسی کلروکین را مصرف میکنند، در سال نخست مصرف هر ۳ ماه یکبار و در سالهای بعد هر ۶ ماه یکبار به چشم دکتر مراجعه نمایند تا میدان دید آنها کنترل شود.
ویاگرا
در کل دنیا میلیون‌ها مرد بطور خودسرانه از داروهای قوی کننده. قوه و توان جنسی مانند ویاگرا استفاده میکنند، بدون توجه به اینکه این داروها احتمال دارد دشواری‌های جدی برای سلامت چشم ها ایجاد نماید.
در سال ۲۰۰۵، پژوهشگران آمریکایی در هفت مرد مصرف کننده ویاگرا کاهش غیرمنتظره بینایی را مشاهده کردند.
این مردان با مصرف ویاگرا از مشکل نوروپاتی قدامی غیرآرتریتیکی عصب بینایی (NAION) رنج می‌بردند.
این اختلال که امکان دارد به نابینایی منتج شود، زمانی ظهور میکند که گردش خون در منطقه عصب‌های بینایی مبتلا به اختلال شود.
افزون بر این شش تا ۷ درصد آقایانی که از این داروهای قوی کننده جنسی استفاده میکنند، زمانیکه به شیئی نگاه میکنند در اطراف آن یک هاله آبی رنگ می‌بینند.
افرادی که با استفاده ویاگرا گرفتار کاهش بینایی می‌شوند، حتما بایست استفاده از دارو را قطع و با دکتر مشاوره کنند.مصرف خودسرانه بعضی از داروها سبب پیدایش مشکلات چشم ی میشود.
این داروها سلامت چشم را نشانه می‌گیرند.
قطره‌های چشم
چنانچه به علت گرفتار شدن به بیماری چشمی از چکه یا پمادی بر پایه کورتیکواستروئید (کورتون) مصرف میکنید، توجه بیشتری به تندرستی چشم‌ها داشته باشید. قطره‌های بر پایه کورتیکواستروئیدها سبب شدیدتر شدن تبخال یا هرپس قرنیه می‌شوند.
در این حالت فرد بیمار حس میکند که یک جسم خارجی درون چشم رفته یا زخمی در سطح قرنیه وجود دارد.
این دشواری از ۲ تا سه روز پس از آغاز مصرف چکه یا پماد تشدید پیدا میکند. از دیگر خطرات مصرف طولانی مدت از کورتیکواستروئیدهای موضعی میتوان به زیادی فشار داخلی چشم یا آب تیره یا گلوکوم اشاره کرد.
افزون بر این، امکان عادت فرد بیمار به بکارگیری قطره‌های کورتونی نیز وجود دارد.
به این شیوه و ترتیب که برای علاج ورم ملتحمه آلرژی ک قطره‌های کورتون تجویز میشود وقتیکه میزان استفاده کاهش می‌یابد یا دارو قطع میشود، نشانه‌های ملتهب شدن مجدد ظهور میکند.
به این حالت «اعتیاد کورتونی» یا «وابستگی استروئیدی» گفته میشود.
البته این دشواری چندان معمول نیست وقتیکه فرد دارو را به صورت درازمدت یعنی ماه‌ها و حتی سال‌ها استفاده میکند، اتفاق میوفتد.
توصیه میکنیم صرفا زمانی از قطره‌های چشمی بهره جویی کنید که دکتر متخصص تجویز کرده باشد.
از استفاده خودسرانه از این قطره‌ها و توصیه آن به دیگران اکیدا امتناع کنید.
مصرف خوردنی کورتون‌ها نیز به تندرستی چشم‌ها زیان می‌زند.
قطعا دارو را طبق دستور دکتر متخصص بهره جویی کنید.
آمیودارون
داروی آمیودارون که برای مداوای بیماریهای قلبی تجویز میشود، امکان زیان به قرنیه چشم را بالا میبرد. مصرف درازمدت آمیودارون سبب تشکیل رسوباتی در قرنیه میشود که بطور معمول بدون خطر بوده و اختلالی در بینایی ایجاد نمیکند، ولی زیاد و حجیم شدن این رسوبات سبب میشود فرد احساس کند از پشت شیشه کثیف به اشیا نگاه میکند.
البته این مورد چندان معمول نیست، ولی گردهمایی چنین رسوباتی هم چنین میتواند دشواری هایی برای مریض ایجاد نماید.
توصیه میشود اشخاصی که تحت مداوا با این داروها هستند، بطور منظم به چشم دکتر مراجعه نمایند.
چنانچه با مصرف داروی آمیودارون دشواری و مشکلی در قدرت بینایی آنها به وجود بیاید، قطعا مشکل را با دکتر خود در میان بگذارید.
ادویل و پروفن
داروهای ضدالتهاب در بین پیامدهای جانبی بیشماری که دارند به بینایی نیز زیان می‌زنند.
این داروها که در بین مردم شناخته شده و بسیار مصرف می‌شوند، سبب پیدایش دشواری هایی در سطح قرنیه شده و فرد حس میکند که در چشم هایش شن ریخته شده است.
احساس شن در چشم پس از چند روز از آغاز مصرف این داروها ظهور میکند.
این مسئله تا حدی مرسوم است، ولی بندرت تبدیل به دشواری حادی میشود.
در حالت کلی توصیه میکنیم با مشاهده هرگونه تغییری در چشم‌ها استفاده از دارو قطع شود.
از مصرف خودسرانه و بی رویه ادویل و پروفن اجتناب کنید و چنانچه چنین نشانه هایی مشاهده کردید، به منظور اطمینان خاطر به چشم دکتر بروید.
این داروها سلامت چشم را نشانه می‌گیرند.
آلپرازولام
قرص‌های اعصاب و آرامبخش مانند آلپرازولام و دیازپام که به منظور رفع اضطراب و نگرانی و اضطراب یا بیماریهای خواب و … مصرف می‌شوند، ریسک ظهور اختلالات بینایی را بالا می‌برند. این داروها سبب پیدایش خشک شدن چشم و در موارد نادر آب تیره حاد می‌شوند.
در گام اول پیشنهاد میشود که اشخاص از مصرف خودسرانه و بی رویه قرص‌های اعصاب بپرهیزند.
در صورت مشاهده هرگونه تغییر در حس بینایی خود قطعا به چشم دکتر بروید.
داروهای ضد آلرژی
آنتی هیستامین ها که بویژه به منظور مواجهه با تب یونجه تجویز می‌شوند، عوارضی در چشم‌ها به جا می‌گذارند. این داروها سبب پیدایش حساسیت به اشعه نور و خشک شدن چشم ها می‌شوند.
خوشبختانه این عارضه‌ها در حالت کلی چندان جدی نیست و با کاهش دوز دارو یا قطع آن رفع میشود.