آلرژی به آب
حساسیت به آب یا آکواژنیک اورتیکاریا (‘aquagenic urticaria’) اشاره به فرم کمیابی از خارش دارد که پدید آمده از تماس با آب می‌باشد.
این حساسیت احتمال دارد با هر درجه حرارتی از آب ظاهر شود و بطور معمول هیچ تغییر قابل مشاهده‌ای در پوست دیده نمی‌شود، برخلاف دیگر حساسیت‌ها و یا اختلالات پوستی که با جوش یا جراحات پوستی قابل رویت همراه هستند.
بخش زیادی از افراد گرفتار حتی نسبت به شستشوی بدن به علت خارش‌های شدیدی که بدنبال آن ایجاد میشود، ابراز تنفر میکنند.
از میان تمامی آلرژی ها در دنیا «آکواژنیک اورتیکاریا» یا حساسیت به آب از همه عجیب و غریب‌تر است.
این نوع حساسیت سبب میشود اشخاص در تماس با آب در هر درجه‌ای گرفتار کهیر شوند.
«آکواژنیک اورتیکاریا» تقریبا تنها در ۳۰ تا چهل نفر در کل دنیا تشخیص داده شده است و علایم آن میتواند زندگی فرد را تغییر بدهد.
در افراد مبتلا به «آکواژنیک اورتیکاریا» تماس با آب هنگام است. شستشوی بدن ، پیاده روی در زیر باران یا حتی عرق کردن شدید و گریه کردن میتواند باعث بروز کهیر روی پوست شود.
کهیرهای ظاهر شده روی پوست بطور معمول اثرات قرمز رنگ کوچک با لبه‌های برآمده بوده و غالبا با خارش همراه هستند.
این کهیرها بطور رایج روی گردن، بالا تنه و دست‌ها بروز میکنند و ۳۰ تا شصت دقیقه بعد از خشک نمودن بدن، ناپدید می‌شوند.
در بعضی موارد شدید امکان دارد شخص در صورت آشامیدن آب با بروز این نشانه‌ها در منطقه گردن روبرو شود.
حساسیت به آب
درمان
به بیان متخصصان بطور قطع نمی‌توان اظهار نمود چرا بعضی افراد چنین بازتاب عجیبی را به آب نشان میدهند ولی شاید فاکتورهای ژنتیکی در این مورد موثرند.
هم چنین این مریضی در خانم‌ها بیشتر از مردان رایج است و بطور متداول بعد از مرحله بلوغ رخ میدهد.
به گزارش مدیکال دیلی، درمان‌های موجود برای گرفتاران به حساسیت به آب محدود است گرچه مصرف آنتی هیستامین و استروئیدها برای بعضی از گرفتاران توصیه میشود.
به این علت که شستشوی بدن امکان دارد سبب ایجاد حساسیت شدید شود، پسندیده‌تر است قبل از حمام از یک نرم کننده‌ی روغنی بر روی پوست استفاده شود.
در این حالت، از تماس مستقیم پوست با آب جلوگیری شده، در نهایت شدت خارش کاهش میابد.
راه دیگر مقابله با علایم، بکارگیری ملحفه‌های نخی، لحاف و لباسهای ساخته شده نخی می‌باشد.
مواد و جنسهایی مانند لباسهای غیرعادی، پتوهای پشمی، و غیره، با احتمال فراوان این اختلال را شدت می‌بخشند.
هم چنین، همواره بایستی خود را به سرعت خشک کرده و از حوله هایی که از ۱۰۰٪ نخ باشند، استفاده شود.آب میوه‌های‌تر و تازه و میزان فرآوانی سبزی‌ها سبز تیره مصرف نمایید. از استفاده از الکل، قهوه، انبه، و پیتزا و ساندویچ های تند و هم چنین سرخ شده امتناع کنید. ترکیبی از آنتی هیستامین هایی با اثر کوتاه و افرادی که اثر درازمدت دارند، به کاهش شدت خارش یاری می‌کند. ضمنا میتوانید علاوه بر مصرف آنتی هیستامین ها، کرم کاپسائیسین (Capsaicin) را بر روی پوست بمالید.
در صورت داشتن خارش شدید، دکتر متخصص محتمل است به انجام فتوتراپی با پسورالن UVA (phototherapy with Psoralen-UVA) و یا UVB فیلتر شده، توصیه نماید.
این شیوه‌ها معین شده اند که در اغلب مواقع برآیند امیدوار کننده‌ای دارند.
گرچه، اداره و کنترل حساسیت به آب کار آسانی نیست، ولی این حساسیت میتواند از طریق دارو و اقدامات احتیاطی مناسب در کنترل در آید.
در نظر داشته باشید که تمام خارش‌های ایجاد شده بعد از شستشوی بدن، نشان دهنده‌ی داشتن حساسیت به آب نیست.
چنین خارشی میتواند نشاندهنده عارضه‌های دیگری مثل درماتیت تماسی باشد.
به این جهت، جهت تشخیص دقیق و درمان بموقع پسندیده‌تر است به دنبال مشاوره‌های حرفه‌ای باشید.