روش رگ گرفتن درست
رگ گیری مسئله‌ای نیست که به ما این امکان را بدهد تا خیلی در زمینه تئوری آن حرف بزنیم بیشتر یک کار عملی و تجربی می‌باشد و به تدریج پرستاران در این زمینه ماهر میشوند.
البته میدانید که بعضی‌ها هم تا آخرین روز کاریشون در این مورد ماهر نمیشوند.
در اینجا مطلبی در زمینه رگ گیری درست در اختیارتان می‌گذاریم.
بعد از آماده سازی لوازم، پرستار به وارسی ورید‌های فرد بیمار جهت گزینش و انتخاب ورید مناسب میکند و بطور معمول عروق دست و ساعد مناسب هستند.بکارگیری عروق پا بغیر از اطفال به دلیل خطر ترومبوفلبیت توصیه نمیشود.
پرستار باید موارد ممنوع و ملاحظات را در نظر داشته باشید..
بیماران مسن یا خیلی برنا به دلیل داشتن ورید‌های شکننده از رگ گیری در محل هایی که احتمال پاره شدن رگ وجود دارد مانند پشت دست، اجتناب شود.رگ گیری در مناطقی که نشانه هایی از عفونت، ملتهب شدن، نشت و ترومبوز وجود دارد، منع شده است و نشانه‌های محل عفونت شامل قرمزی، تندرنس، تورم، و گرمی در لمس است و شاید تراوش وجود داشته باشد.
از محل میکروبی رگ گرفته نشود، زیرا میتواند باعث ورود عفونت به درون خون گردد.
هم چنین از رگ گیری در اندام هایی که دارای فیستول گرافت و یا تحت ماستکتومی اجتناب شود.
از نقطه‌های پایینتر جهت رگ گیری بهره جویی کنید.
شیوه درست رگ گیری
یک تکنیک جهت سوراخ کردن ورید با سوزن فلزی تیز یا آنژیوکت می‌باشد.
کاتتر‌های ورید مرکزی مانند تحت ترقوه و اجوف فوقانی جهت تزریق حجم زیادی از مایع، TPN یا داروهای تحریک کننده مورد استفاده قرار می‌گیرند.
کاتتر‌های ورید محیطی توسط پرستار کار گذاشته میشوند، در حالیکه کاتتر عروق بزرگ توسط دکتر انجام میشود، ولی در همه‌ی موارد پرستار مسئول حفاظت و مواظبت از اونها می‌باشد.
هنگامی که ورید‌ها شکننده یا کلاپس هستند و رگ گیری دشوار است ولی جهت حفظ جان فرد بیمار رگ گیری ضروری است، انسان‌های با تجربه مناسب‌تر اقدام به رگ گیری میکنند.
اهداف عمده شامل خون گیری، تجویز دارو، آغاز انفوزیون و تزریق ماده رادیو اکتیو می‌باشد.
– پیش از آغاز رگ گیری باید ست تجویز را آماده کنیم.
پنبه‌ی آغشته به الکل، دستکش یکبار مصرف، تورنیکت در صورت لزوم از تخته و پوشش محافظ استفاده شود تا مچ با بازو روی مفصل محکم شود.
– فرد بیمار را در موقعیت راحت گذاشته، لوازم را بر بالای میز بگذارید، میز باید تمیز باشد تا از آلودگی ممانعت شود.
باید تمام پروسه استریل باشد.
بایست به تاریخ مصرف وسایلی که می‌خواهیم برای مریض بهره ببریم، دقت نماییم.
ست تزریق را با ملاحظه استریل باز کنید.
– از دستکش، محافظ چشم و ماسک بهره جویی کنید.
ورید مناسب را برگزینید..
و تورنیکت را ۱۰-۱۵ سانتی متر بالاتر از محلی که میخواهید رگ بگیرید بگذارید.
نبض رادیال را چک نمایید، چون نباید گردش خون وریدی قطع شود.
مناسب‌ترین ورید برای افراد بزرگسال، ورید‌های سفالیک، بازیلیک، حفره آرنج است.
– پسندیده‌تر است برای رگ گیری از محل پایینتر و دست غالب فرد بیمار استفاده شود زیرا دست رسی به سایر عروق را در مراحل بعد آسان‌تر میکند.
محل‌های مناسب رگ گیری در پشت دست و ساعد دست
از لمس نقطه‌های دردآور پرهیز کنید.
از ورید مناسب و بزرگ برای کاتتر ویژه آن استفاده شود.
محلی گزینش و انتخاب شود که بازدارنده حرکت فرد بیمار نشود.
از فرد بیمار بخواهید دستتان را مشت کند تا ورید متسع شود.از رگ گیری در محل پایینتر از محل پیش از محل کاتتر قبلی اجتناب شود.
زیرا سبب نشت مواد از این محل وجود دراد.
اول محل را با صابون و آب پسندیده بشوئید، در حالتی که موی دست بلند است، کوتاه نمایید.
کاتتر را با زاویه‌ی ۱۰- ۳۰ درجه وارد رگ کنید.
چنانچه درون رگ بود، خون وارد آنژیوکت شده و باید زاویه ورود آنژیوکت را کاهش دهید.با فشار حدود ۳ سانتی متر بالای محل رگ با بکارگیری دست غیر غالب، کاتتر را فیکس و پایدار کنید و بعد تورنیکت را شل کنید و سر سوزن را بیرون بکشید و از گذاشتن مجدد درپوش سر سوزن امتناع کنید.
شیوه درست رگ گیری
با چسب مناسب آنژیوکت را فیکس کنید تا حرکت نکند.
سر سوزن را در درون جعبه‌ی ویژه دور کردن بگذارید.
دستکش را خارج کنید.
در رگ گیری نوزادان باید فرد توانایی واجب و ضروری در بالغین را داشته باشد تا در نوزادان بگیرد.
از این جهت در نوزادان بدلیل ادم کلی که در بافت‌ها وجود دارد و به دلیل پف آلوده بودن نوزادان گرفتن رگ در آن‌ها دشوار است و بایست از نظر آناتومی آشنایی کامل از اونها داشته باشیم.
نکات قابل توجه در تزریق– پیش از وارد کردن سوزن از فرد بیمار بخواهید خود را شل نماید و ماهیچه محل با انگشتهای دست دیگر گرفته و اندکی بر آمده شود.
– در بعضی از موارد موقع تزریق احتمال دارد سر سوزن از کلاهک (hub) کنده شود.
لذا پسندیده‌تر است اندکی از سر سوزن در خارج از پوست باقی بماند..
– هر چه دارو آهسته تزریق شود درد و خطر بعضی عارضه‌های کم‌تر خواهد بود.
– برای تزریق داروهای روغنی (نظیر بعضی از ویتامین‌ها) و کریستالی (نظیر پنی سیلین) پسندیده‌تر است از سر سوزن‌های بزرگ‌تر استفاده شود.
– از آنجائیکه سوراخ سر سوزن یکطرفه است لذا در شرایطی که حجم دارو فراوان است پسندیده‌تر است در هنگام تزریق دارو سر سوزن چرخانده شود.
– گنجایش سریع ماهیچه دلتوئید حداکثر ۲ml و سرین حدود ۵ml است و تزریق بیشتر از این میزان با درد و آزردگی نسبتا شدید (و گاهی آبسه استریل) همراه خواهد بود و در چنین مواردی (نظیر تزریق متوکاربامول) دارو بایستی بطور منقسم در دو سمت تزریق شود.
– بعضی از بیماران در موقع تزریق دجار شوک وازوواگال میشوند.
لذا در موقع تزریق بایستی فرد بیمار دراز کشیده باشد.