دیر خوابیدن
یکی از با اهمیتترین رفتارهای طبیعی آدم خواب است و این رفتار فرآیندی است که بطور مرتب هر بیست وچهار ساعت رخ میدهد و در این رفتار، آدم نسبت به اتفاقات اطراف خود ناآگاه است.
هر انسانی بطور میانگین یک سوم زندگی خود را به خواب اختصاص میدهد و این یک سوم اثر قابل توجهی بر شیوه گذراندن دوسوم دیگر دارد.
میزان خوابی که اشخاص احتیاج دارند. با عنایت به بازه سنی متمایز است..
نوزادان بطور میانگین ۱۶ تا ۱۷ ساعت میخوابند و با بالاتر رفتن سن احتیاج به خواب اندک میشود و در نوجوانی به ۸ پنج ساعت میرسد و میزان خواب در بزرگسالی تحت تاثیر تفاوتهای فردی قرار میگیرد و اشخاص بطور میانگین شش پنج ساعت میخوابند.
خواب سبب میشود بتوانیم تواناییهای ادراکی خود مانند حافظه، تفکر و کلام را در حد مطلوبی حفظ کنیم و چنانچه در فرآیند خواب طبیعی ما اختلالی اتفاق بیوفتد، سبب پیدایش دلواپسی در فرد میشود. بیشتر از ده دسته مشکل خواب وجود دارد که یکی از اونها خواب دیرهنگام است.
در فرآیند خواب، مرحله قبل از به خواب رفتن وجود دارد که این مرتبه عضلات آرام میگیرند، تپش قلب کند میشود و درجه حرارت بدن کاهش میابد و برخی انسانهای با تاخیر به این وهله میرسند و به هنگام بخواب رفتن مشکل دارند.
نشانههای مشکل خواب دیرهنگام عبارتست از:
سعی مکرر برای زود خوابیدن و فقدان کامیابی در به خواب رفتن
تاخیر در به خواب رفتن (بیش از دو ساعت)
دشواری زیاد و طولانی در بیدار شدن به همراه گیجی در بامداد
خواب آلودگی زیاد اوایل روز
نشانههای خواب دیرهنگام
۱۷ درصد از مردم گرفتار خواب دیرهنگام هستند و این مشکل در ۷ درصد نوجوانان نیز به چشم میخورد.
نشانههای این مشکل بطور معمول در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع آغاز میشود و رویه این مشکل غالبا پایدار است و بیشتر از ۳ ماه زمان میبرد و در بزرگسالی بطور معمول شدت آن افزایش میابد.
تغییر در برنامه شغلی یا تحصیلی فرد که مستلزم این است که صبحها زود از خواب بیدار شود، میتواند منجر به تشدید این مشکل شود.
از پیامدهای این مشکل میتوان به خواب آلودگی زیاد در طی روز اشاره کرد و گیجی صبحگاهی و رخوت در این اشخاص رایج است.
برای علاج باید اول تشخیص به درستی انجام شود و دقت کرد خواب دیرهنگام میتواند علامتی از اختلال افسردگی یا اختلالهای شخصیت اختلالات اضطراب ی نیز باشد.
هم چنین گسترش این مشکل در نوجوانی میتواند با نوسانات هورمونی که مرتبط به دوره بلوغ هستند مرتبط باشد، بنابراین ضروری است مسائل و سن بالغ شدن فرد و نوسانات هورمونی نیز مورد ارزیابی قرار گیرد.
بعد از تشخیص، مداخلات درمانی صورت میگیرد و اگراختلال همراه در فرد وجود دارد درمانها به صورت ترکیبی خواهند بود.
هم چنین در فرآیند درمان اصلاح سبک و شیوه زندگی و داشتن تحرک جسمانی منظم و تمرینات ورزشی هوازی میتواند در فرآیند التیام و بهبود فرد اثر قابل توجهی داشته باشد.