طول زندگی اشخاص ارثی است.
نتیجه تحقیقات چندساله در انگلیس، پایدار میکند. طول زندگی والدین رابطه مستقیمی با طول زندگی بچه‌ها و حتی سلامتی آن‌ها دارد.
چنانچه شما از والدین سالخورده خود مراقبت و محبت کنید، شانس چند سال عمر بیشتر شما در شرایط طبیعی تضمین خواهد شد.
پژوهش هایی که در انگلیس روی زندگی ۱۸۶ یکهزار نفر که بین ۵۳ تا ۷۷ سال بودند، نشان داده فرزندانی که به سالخوردگان خود بی توجه هستند، علاوه بر عمر کوتاه محتمل است به سرطان‌ها و مشکلات قلبی نیز گرفتار شوند که این موضوع را تا ۳۳ درصد قوت می‌بخشد.
بتازگی تحقیقاتی شکل گرفته است که نشان میدهد بچه‌ها پدر و مادر دارای عمر طولانی اندک‌تر از سایرین در دهه ۷۰ زندگی به علت بیماری قلبی می‌میرند.
پژوهندگان دانشکده پزشکی دانشگاه اکستر دریافتند هر یک از شرکت کنندگانی که پدر و مادر شان بیشتر از سن هفتاد سالگی عمر کرده بود، ۲۰ نسبت کمتر با احتمال مرگ متعاقب از بیماری قلبی مواجه بود.
هم چنین طبق این مطالعه، بچه‌ها پدر و مادر با طول زندگی زیاد با نرخ کمتر گرفتار شدن به بیماری عروقی، ناتوانی و نارسایی قلبی، سکته، بالابودن فشار خون و کلسترول بالا روبرو بودند.
طول زندگی در اشخاص ارثی است.
پژوهشگران عنوان میکنند: «اگرچه اشخاص دارای پدر و مادر با طول زندگی بالا، شاید خودشان هم عمر طولانی خواهند داشت، ولی مجراهای زیادی هم هست که اشخاص دارای سوابق خانوادگی عمر کوتاه‌تر، وضعیت سلامت شان را التیام و بهبود بخشند»
در این بررسی پژوهشگران وضعیت بیشتر از ۱۸۶ هزار فرد بریتانیایی با رده سنی ۵۵ تا ۷۳ سال را پیگیری کردند.
پدر و مادر همه آن‌ها فوت کرده بودند.
این اشخاص بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ تحت نظر بودند و در طی مدت ۸ سال در حدود ۴۷۰۰ نفر از اونها درگذشتند. پژوهشگران دریافتند که ولو با در نظرگرفتن وضعیت تحصیلات، سن، وزن و تحرک جسمانی این اشخاص، بین تندرستی قلب ی این اشخاص و عمر طولانی پدر و مادر آن‌ها رابطه وجود داشت.
هم چنین پژوهشگران توصیه میکنند چنانچه پدر و مادر به دهه ۸۰ یا ۹۰ سالگی رسیدند، باز هم بچه‌ها باید دغدغه سلامتی خود را داشته باشند و یا عمر کوتاه پدر و مادر نباید سبب ناامیدی بچه‌ها شود.
بلکه ضروری است بچه‌ها با تصمیم قاطع به منظور حفظ تندرستی، امکان مبتلا شدن خود به بیماریهای عروقی را کمتر کنند.