روزه گرفتن برای این بیماران منع شده است.
روزه گرفتن یکی واجبات دینی مردم مسلمان است که اسلام تاکید ویژهای بر روی آن دارد، ولی آیا همه اشخاص باید روزه بگیرند؟ یا برخی به دلایلی در انجام این فریضه از سایرین مستثنی هستند؟ این درست که بیماری مانعی پیش روی روزه داری است، ولی سؤال اینجاس که چه بیمارانی با چه نوع بیماریهایی از روزه گرفتن منع شده اند؟
برای آگاهی از اینکه چه بیماریهایی و با کدام درجه سختی سبب میشوند عدهای روزه نگیرند، سؤالاتی پرسیده شده که مشروح آن را در دنباله میخوانید:
آیا مبتلایان به دیابت نوع یک و دو از گرفتن روزه معاف هستند؟
روزه گرفتن برای اشخاصی که مبتلا به دیابت نوع یک هستند منع شده است، ولی برای اشخاصی که مبتلا به دیابت نوع دو هستند و بدون دارو توانایی دارند بیماری شان را کنترل نمایند، روزه گرفتن هیچ منعی ندارد، کسانی هم که با استفاده ۱ یا دو قرص در طی روز قندخونشان کنترل میشود، توانایی دارند داروی خود را زمان سحر و افطار میل کنند اما چنانچه در طول روز گرفتار افت قندخون شدند پسندیدهتر است روزه خود را افطار کنند، آن بخش از افرادی هم که با انسولین قندخونشان در کنترل است یا میزان قند موجود در خون آنها بالای ۲۵۰ است یا گرفتار عواقب ناشی از دیابت شده اند به طورکل قادر نیستند روزه بگیرند.
نظر طبیبان درباره دیابت و روزه داری.
آیا بیماران دارای بالارفتن فشار خون توانایی دارند روزه بگیرند؟ چه حکم پزشکی در زمینه روزه گرفتن برای این دسته از اشخاص وجود دارد؟
اشخاصی که منحصرا با برنامه غذایی فشارخونشان در کنترل است، منعی برای روزه گرفتن ندارند ولی آن بخش از گرفتاران به بالابودن فشار خون که با استفاده ۱ تا ۲ قرص طی روز فشار خون شان تنظیم میشود، توانایی دارند قرصهای خود را هنگام سحر و افطار میل کنند و روزه بگیرند، افرادی هم که میزان فشارخون آنها هیچ گاه از ۱۶ پایینتر نمیآید حتماً بایست برای روزه گرفتن با پزشک معالج خود مشاوره کنند، چنانچه میزان فشارخون در فردی حتی یکبار بالای هجده رفته باشد یا گرفتار عارضههای بالابودن فشار خون مانند سکته مغزی ، خونریزی چشم و نظایر آن شده باشد نباید روزه بگیرد.
حکم روزه داری در زمینه بیماران کلیوی و هم چنین گرفتاران به بیماریهای معده چیست؟
اشخاصی که سنگ کلیه آنها بالای ۸ میلی متر است یا در یک ماه تازه سنگ کلیه دور کردن کرده اند یا اینکه در ماه مبارک رمضان گذشته بر اثر روزه داری گرفتار سنگ کلیه یا عواقب ناشی از سنگ کلیه مانند نارسا شدن یا بزرگ شدن کلیه شده اند گرفتن روزه برای آنها منع شده است، ضمنا اشخاصی که کلیه آنها بطور مادرزادی مشکل دارد مانند اشخاصی که کلیه حاوی کیستهای متعدد دارند هم نباید روزه بگیرند، در زمینه گرفتاران به بیماریهای معده باید یادآور شدافرادی که گرفتار خونریزی فعال معده هستند یا کیسه صفرا ی آنها محتوی مقادیر بالای سنگ است نیز بهترست که روزه نگیرند.
روزه گرفتن برای این بیماران منع شده است.
برخی مشاغل در فضای آزاد انجام میشود و شاغلان مجبورند در گرمای زیاد و زیر نور شدید آفتاب امورات جسمی انجام دهند، چنانچه این اشخاص ساعات طولانی آب ننوشند احتمال دارد گرمازده شوند، آیا این اشخاص در زمینه روزه داری از بقیه مستثنی هستند؟
با دقت به اینکه شرایط جسمی اشخاص با همدیگر تفاوت دارد و ظرفیت بدنی در رابطه با گرما در اشخاص مختلف، با همدیگر فرق دارد، نمیتوان حکم واحدی را در این مورد قائل شد.
برخی افرادساعتها زیر نور خورشید توانایی دارند تحرک جسمانی داشته باشند و برخی حتی قادر نیستند زمانی کوتاه همان کار را انجام دهند و سریعاً گرمازده میشوند.
هرگاه فردی روزه دار در درجه حرارت بالای ۳۲ درجه ناچار باشد به مدت بیشتر از ۳۰ دقیقه تحرک جسمانی انجام دهد یا شغلش در فضای باز و جسمی و سنگین باشد و گرفتار عارضههای گرمازدگی مانند گرفتگی عضلانی، عرق سرد یا افت فشارخون شود پسندیدهتر است اول به یک مکان خنک رفته و در صورت بهبودی نیافتن روزه خود را افطار کند زیرا عواقب ناشی از گرمازدگی بسیار پرخطر است و حتا امکان دارد منتهی به مرگ شود، البته به منظور پرهیز از گرمازدگی در حین روزه داری از لحظه افطار تا سحر پسندیدهتر است دست کم پنج الی شش لیوان آب بهره برده و در افطار هندوانه ، سبزی و پروتئین هم چنین زمان سحر میوه هایی مانند هلو، سیب و کاهو مصرف نمود، زیرا این مواد آب را در خود نگه داشته وطی روز آن را در بدن آزاد میکنند، پسندیدهتر است هنگام سحر از خوردن پروتئین زیاد اجتناب شود زیرا به منظور هضم پروتئین مقدار بسیاری آب ضروری است.