آشنایی با فواید یونجه

«یونجه» که در فارسی به آن «اسپست باغی»، «سپست»، «سبیس» یا «درفا»، در افغانستان «اسپیشتا» و در ترکی بدان «یونجه»، به رومی «میدیکی»، به مصری «قضب» و به عربی «رطبه» یا همان «فصفصه» گویند، گیاهی است علفی، پایا و از تیره پروانه واران و همدسته شبدرها که ارتفاع آن تا یک متر می‌رسد.

دارای ساقه‌های بلند و برگچه‌های نازک، نوک تیز و بیضی شکل.

گل هایش غالباً بنفش، کوچک یا گاهی زردرنگ است و به صورت سیر، میوه «یونجه» مانند صدف بوده و دانه درون میوه مانند لوبیا ولی کوچک‌تر از آن است.

«یونجه» ریشه‌ای بسیار ژرف دارد که تا ۳ متر به عمق زمین نفوذ میکند، در نهایت ویتامینها و عناصر معدنی را از خاک تهیه میکند.

این گیاه از علف‌های پسندیده مراتع است و بهترین نوع آن سبز املس (نرم) است این گیاه بایست گفت نقطه‌های دنیا رشد میکند و به صورت وحشی در برخی قسمت‌های معتدل آسیا و شمال آفریقا می‌روید که اشکال و انواع دارد.

طبع یونجه تازه در پایان اول گرم و‌تر و خشک آن، خشک و گرم است و قوتش تا پنج سال باقی میماند.

از دیگر فواید گیاه یونجه این است که محتوی میزان چشمگیری پروتئین است.

افزون بر این ریشه گیاه یونجه قابلیت آن را دارد که تا عمق هجده متری زمین هم پیشروی کرده و ویتامینها و عناصر معدنی بیشتری را از خاک جذب کند.

دَم نوش نوعی آشامیدنی است که در آن جزیی از گل، برگ، ساقه، ریشه، دانه، پوستِ میوه یا اجزای دیگر داروهای گیاهی که قابل حل در آب است، بصورت خشک یا تازه استفاده میشود.

دم کردن یا گرفتن عصاره به وسیلهٔ آب متداول‌ترین و قدیمی‌ترین روش به کار بردن درمان‌های گیاهی است.

روش تهیه بدین شکل است که اول روی گیاه که به طرز صحیحی خرد شده آبجوش می‌ریزند، سپس آنرا به مدت ۵–۳ دقیقه در یک ظرف در بستهٔ شیشه‌ای یا چینی می‌گذارند و گاهی آن را هم می‌زنند و بعد مایع را از کاغذ صافی یا الک با شبکهٔ ریز عبور می‌دهند در ایران در سالهای اخیر دم نوش‌های گیاهی و میوه‌ای مورد استقبال و استفاده از بعضی خانوارها قرار گرفته است.

این استقبال علل گوناگونی دارد.

برخی برای نفع درمانی از این دم نوش‌ها استفاده میکنند.

تعدادی برای تنوع بخشیدن به آشامیدنی هر روزه، آن را مصرف میکنند و بعضی هم به دلیل این که دم نوش را یک آشامیدنی شیک می‌دانند، برای پذیرایی از آن استفاده میکنند.

تاریخچهٔ دم نوش را نمی‌توان از تاریخچهٔ داروهای گیاهی جدا کرد.

گرچه داروهای گیاهی منشأ طبیعی دارند و در قیاس با دواها و داروهای شیمیایی عارضه‌های کم‌تری ایجاد می‌نمایند، ولی مصرف بی رویه یا غیرعلمی بعضی از این گیاهان میتواند منجر به عارضه‌های ناخواسته و حتی مسمومیت‌های شدید گردد؛ بنابراین مصرف دم نوش‌ها نیز همانند دواها و داروهای شیمیایی بایست با آگاهی و بعد از اطلاع از سازوکار عمل آن‌ها باشد.

برای نمونه مصرف گل گاوزبان ایرانی به تنهایی در آنهایی که بالارفتن فشار خون دارند، می‌تواند شدیدأ مخاطره انگیز باشد.

خانمهای حامله یا شیرده تنها بعد از مشاوره با دکتر، مجاز به مصرف دم نوش‌ها هستند.

در دم نوش‌های ترکیبی بطور معمول چند گیاه جهت یک رسیدن یک منظور و هدف با هم ترکیب می‌شوند، به عنوان نمونه گروهی از دم نوش‌های ترکیبی انرژی زا هستند و برخی دیگر اندک کنندهٔ فشارخون و گروهی دیگر آرام کننده هستند که برخلاف انرژی زاها که تپش قلب و انرژی را افزایش میدهند، به آرامش و تنش زدایی از تن کمک میکنند.

طرز تهیه دمنوش یونجه

مروری بر خواص یونجه

ترک اعتیاد با یونجه