زخم معده و اثر آن روی روزه داری.
روزه داری تنها در مرحله‌ای مجاز نیست که فرد بیمار گرفتار زخم معده در مرحله حاد باشد ولی باید دانست. گشنگی و ناشتا بودن برای فرد ضرر ندارد و در بیمارانی که زخم معده آنها حاد است، طبیبان سفارش میکنند که فرد روزه نگیرد.
روزه و معده درد ناشی از زخم اثنی عشر:
روزه داری برای بیمارانی که زخم اثنی عشر حاد دارند پرخطر است، چون در این بیماران زخم جدید است و هنوز ترمیم نشده و احتمال دارد روزه گرفتن سبب سوراخ شدن، پاره شدن و خونریزی شود.
روزه داری برای بیمارانی که سال پیش زخم اثنی عشر داشته‌اند و هم اکنون علامتی از آن ندارند، بلا مانع است. این بیماران بایستی از مصرف غذا‌های ادویه دار، نوشابه و شکلات که اسید معده را افزایش میدهد دوری کنند.
در حالت کلی به بیمارانی که گرفتار زخم اثنی عشر هستند و دکتر متخصص این مسئله را تائید کرده و همچنان بیماری شان فعال است و التیام و بهبود حاصل نشده، توصیه میشود روزه نگیرند.
توجه: چنانچه اشخاص دارای زخم اثنی عشر قدیمی، در ساعت‌های دو الی ۳ بعداز ظهر گرفتار معده درد شدند به این معنی است که اسید معده بالا رفته و نباید روزه بگیرند، پسندیده‌تر است روزه خود را در فصل سرما قضا کنند که روز‌ها کوتاهتر است اما چنانچه بیماران گرفتار سوز، خارش یا مالش معده شدند، توانایی دارند روزه را تا انتها روز ادامه دهند.
روزه داری و رفلاکس معده:
چنانچه معده شما اسید زیادی تراوش میکند و در اصطلاح معمولی ترش میکند یا برگشت خوراک دارید و گرفتار سوز پشت جناق سینه می‌شوید، شاید شما گرفتار رفلاکس اسید معده هستید.
رفلاکس یکی از بیماری‌های رایج گوارشی است که تغذیه و چگونگی خوراک خوردن اثر قابل توجهی بر آن می‌گذارد. چنانچه در فازهای ابتدائی رفلاکس هستید و برای این اختلال وادار به بکارگیری دارو‌هایی با دوز بالا نیستید، میتوانید روزه بگیرید.
در شرایط معمولی به بیمارانی که گرفتار این اختلال هستند توصیه میشود حجم غذای مصرفی خود را کمتر کنند و شمار وعده‌ها را افزونتر کنند، ولی در روزهای رمضان چنین چیزی ممکن نیست و تنظیم کردن آن سخت است.اشخاصی که رفلاکس شدید دارند تهی بودن درازمدت معده و روزه داری برای آنها ضرر دارد.
در حالتی که رفلاکس اسید معده نه چندان شدید دارید تنها کفایت میکند. رژیم غذایی‌تان را حفظ نمایید و دارو‌هایی که اسید معده را کاهش میدهد، مصرف نمایید.
توصیه‌های در ارتباط با روزه و معده درد:
۱ – آشامیدن آمیخته عرق نعنا، بارهنگ، آبجوش، اندکی گلاب و میزانی عسل یا نبات یک هفته پیش از آغاز ماه رمضان و در طی این ماه سبب تحکیم و آمادگی سیستم هاضمه میشود.
با این دمنوش‌های گیاهی و تحکیم بدن، افراد تندرست و بیماران دارای اختلالات گوارشی به سادگی و بدون معده درد توانایی دارند روزه بگیرند.
دو – ضمنا میتوانید انجیر خشک زردآلوی خشکیده، کشمش یا خرمای خشک را درون آب بیندازید و بگذارید یکی ۲ روز درون آب بماند.
مصرف این ترکیب می‌تواند به بهتر شدن یبوست یاری رساند.
با وجود این، به علت این که شاید روده به مصرف این مواد عادت کند، توصیه میشود این ترکیبات هم به صورت یکسره استفاده نشود.
۳ – در طول ماه رمضان میوه‌ها و سبزی جات باید به مقدار مکفی مورد کاربرد قرار بگیرند، زیرا این موادغذایی در کارکرد سیستم هاضمه، دور کردن و شادابی بدن نقش با اهمیتی دارند وبه درمان یبوست در روزهای رمضان کمک میکنند.
جای تاسف است که یبوست مانع از جذب ویتامینها و سبب کاهش گلبول‌های قرمز خون میشود.
نیمی از ویتامینها در روده‌ها ساخته میشود و یک فرد تندرست و سالم بایستی در کمترین حالت روزی دو بار دور کردن داشته باشد.
چهار – به کلیه بیماران گوارشی علی الخصوص بیماران معده تذکر داده میشود که پس از اذان مغرب اول داروهای خود را بخورند، بعد نماز مغرب و عشای خود را به جا آورده و بعد از آن به تناول افطار بپردازند.
پنج – هم چنین افراد مبتلا به ترش کردن معده، جهت جلوگیری از رفلاکس توانایی دارند تحت نظارت دکتر از امپرازول پیش از سحر و رانیتیدین یا سایمتیدین یا فاموتیدین در موقع خواب بهره ببرند.