نشانههای عفونت پس از کموتراپی
شیمیدرمانی امکان دارد ریسک ظهور عفونت را در شما افزایش دهد.
این مسئله به این علت رخ میدهد که اغلب دواهای ضد بدخیمی (سرطان) بر هسته (مغز) استخوان اثر گذاشته و در نهایت بسختی توانمند به ایجاد یاختههای (سلولهای) گلبول سفید خواهد بود؛ در حقیقت سلولهایی که با انواع عفونتها نبرد انجام میدهند.
دواهایی هم هستند که به شتاب و بازیابی یاختههای (سلولهای) گلبولهای سفید پس از کموتراپی یاری میکند و زمان اندک بودن شمار گلبولهای سفید را کاهش خواهد داد.
افزایش شمار این سلولها میتواند بیم (خطر) عفونتهای حاد را کاهش دهدزیبان دات کام چگونگی جلوگیری از دچار شدن به عفونتهای بعد از کموتراپی را بشما معرفی خواهد کرد.
نشانههای عفونت پس از کموتراپی
چنانچه هر یک از نشانههای زیر را داشتید با دکتر تماس بگیرید:
– تب والای ۳۸ درجه
– تعرق
– اندک شدن حرکات روده
– نیاز یکسره به دفع ادرار و یا حس سوز هنگام آن
– سرفه سهمگین و شدید یا گلودرد
– ترشحات غیرعادی واژنی یا خارش آن
– قرمزی، تورم و یا نازک شدن پوست خصوصا اطراف زخمها، سوراخ پیوند، جوش، قسمت مقعدی یا سوند
– درد سینوسها یا فشار در آنها
– گوشدرد، درد سر (سردرد) و یا گرفتگی گردن
– تاول رو لبها و پوست
– زخمهای دهانی
جلوگیری از عفونتهای پس از کموتراپی
اغلب عفونتها ناشی از باکتریهایی هستند که بطور عادی (نرمال) در پوست و دهان، روده و یا قسمت ژنیتال (تناسلی) زندگی میکنند.
گاهی وقتها دلیل این عفونتها امکان دارد ناشناخته باشد.
حتی چنانچه مراقبتهای واجب و ضروری را در حد خوبی انحام دهید، باز هم امکان دارد گرفتار عفونت شوید.
با اینهمه، پسندیدهتر است اینکارها را هم انجام دهید:
– دست هایتان را در طی روز بشویید.
اطمینان حاصل کنید که آنها را پیش از غذا خوردن، پس از رفتن به دستشویی و بعد دست زدن به حیوانات شستهاید.
– قسمت مقعدی خود را به آهستگی پس از هر دفعه مدفوع کردن نظافت کنید. چنانچه این قسمت گرفتار حساسیت خاصی شد و یا بواسیر داشتید، قطعا با دکتر مشاوره کنید.
همچنین پیش از انجام عمل تنقیه و یا استفاده از شیاف، قطعا این مسأله را با دکتر در میان بگذارید.
– تا حد ممکن از کسانی که بیماریهای واگیردار دارند مانند زکام (سرماخوردگی)، آنفولانزا، سرخک یا آبله مرغان دوری بجویید.
– تلاش کنید روپوستهای اطراف ناخن تان را نبرید یا نکنید.
در روزگار کنونی بیشتر زنان آگاهی هایی هرچند اندک درباره بدخیمی (سرطان) پستان دارند و بیشتر آنها هم بیشتر از حد از بدخیمی (سرطان) پستان میترسند اما شاید با بقیه بدخیمی (سرطان) هایی که بین خانمها رایج است کمتر آشنا باشند و از موردهایی که بیم (خطر) دچار شدن آنها را به دیگر سرطانها زیاد میکند، بی اطلاع باشند.
حالا چه کار کنیم که به بدخیمی گرفتار (مبتلا) نشویم؟
شاید باورتان نشود اما بیشتر انواع بدخیمی (سرطان) قابل جلوگیری هستند! بااهمیتترین جزء این جلوگیری داشتن تغذیه تندرست و سالم و تحرک جسمانی شایسته و مناسب است. به منظور داشتن تغذیه سالمی که در جلوگیری از دچار شدن به بدخیمی به شما یاری کند، باید:
استفاده از مواد غذایی پر چرب و فست فودها را به کمترین حد برسانید.
از استعمال سوسیسی و کالباسی بپرهیزید.
نوشیدن چایی مواد خوراکی فیبردار و لبریز از آنتی اکسیدان و لیکوپن بخورید.
تمام اینها یعنی سبزیها و میوههایتر و تازه.
استعمال فرآوردههای لبنی را فراموش نکنید. البته خاطرتان باشد که تنها از شکل (نوع) اندک چرب!
تا انجا که میتوانید از استعمال چربیهای حیوانی امتناع کنید. و بجای آنها از روغن زیتون یا روغن کانولا بهره جویی کنید.
بیشتر ماهی بخورید!
کنترل وزن و تحرک جسمانی هم جزء اساسی و مهم دیگر جلوگیری از بدخیمی است. برای این کار باید:
وزنتان را کنترل کنید.
حتی چنانچه مازاد و اضافه وزن ندارید، تحرک جسمانی خود را افزایش انجام دهید و قطعا روزی ۳۰ دقیقه فعالیت ورزشی کنید.
دیگر فعالیتهایی که به منظور جلوگیری از بدخیمی (سرطان) میتوانید انجام دهید این است که:
استفاده از کرم ضد افتاب را فراموش نکنید.
همین امروز سیگار را ترک نمایید.
از کشیدن قلیان بپرهیزید.
کثیفی هوا را اهمیت بدهید و تلاش کنید تا حد ممکن از محیطهای آلوده دوری بجویید.
امواج گوشی همراه برای مغز شما زیانبار هستند.
تلاش کنید مکالمه با گوشی همراه را به کمترین حد برسانید و هر جا میتوانید از پیام کوتاه بجای مکالمه بهره جویی کنید.
اما کنار پیشگری از دچار شدن به بدخیمی، نامطلوب نیست بدانید چنانچه بدخیمی (سرطان) در فازهای ابتدایی کشف شود، بسیار آسانتر قابل درمان است و بخش زیادی از بیماران میتوانند به بهتر شدن کامل دست بیابند.
همه زنان باید تستهای خودآزمایی پستان و پاپ اسمیر را انجام د هند.
همه زنان باید از بیست سالگی ماهی یکبار پستانهای خود را بازبینی (معاینه) کنند.
برای فراگیری بازبینی (معاینه) پستانهای شما از دکتر مدد (کمک) بخواهید و قطعا این کار را هر ماه انجام دهید.
چنانچه افزونتر از ۲۱ سال دارید و وصلت کرده اید باید سالی یکبار تست پاپ اسمیر (غربالگری برای بدخیمی (سرطان) گردن رحم) انجام دهید.
دکتر (پزشک) براساسی شرایط شما امکان دارد مشخص کند که ایا هر ساله باید این تست را تکرار نمایید یا نه.
برای بدخیمی (سرطان) کولورکتال و تخمدان نیز مجراهای تشخیصی زودرس وجود دارد.
چنانچه پاسخهای شما نشان میدهد که در معرض آسیب والای مبتلا شدن به هر یک از سرطانها هستید، قطعا با مشاوره دکتر (پزشک) آزمایشات و معاینات زودهنگام برای کشف بدخیمی (سرطان) را انجام دهید.