نشانه‌های آشفتگی در خوردن
کانون ملی اختلالات خوردن، تخمین می‌زند که بیشتر از نصفی از همه اشخاصی که مبتلا به «اختلالات خوردن» هستند، هرگز درمان نشده اند.
نخستین مرحله بحرانی برای علاج، توانایی تشخیص علائمی از «اختلالات خوردن» در یک فرد است.
بخش زیادی از اشخاص، بطور مشترک به این عقیده باور دارند که: «اختلال خوردن» در حقیقت یک اصطلاح گفتاری است.«تام هیلدربرانت» رئیس کانون تقسیم اختلالات خوردن و وزن از Mount Sinai میگوید: اختلال خوردن، چیزی افزون‌تر از «مصرف زیاده از حد» است.
این یک نوع الگو ازآشفتگی در خوردن است.
اختلال خوردن در باره نیروی اراده یا گزینش و انتخاب نیست.
اشخاصی که با آن نبرد میکنند شکم پرست نیستند که بمحض اینکه بخواهند، بتوانند آن را متوقف کنند.
دکتر هیلدربرانت بیشتر بیمارانی را می‌بیند که برای سالها و پیش از اینکه بدنبال درمان باشند، تنها حرف نزدن کرده اند.
علت آن نیز اینست که این اشخاص در حقیقت نمیدانستند که این یک نوع اختلال است؛ حتا گهگاهی از داشتن آن خجالت زده نیز هستند.
۱- معیارهای تشخیصی اختلال خوردن
در سال ۲۰۱۳ «اختلال خوردن»، درنسخه پنجم از (DSM-۵) * بعنوان یک اختلال خوردن قابل تشخیص به رسمیت شناخته شد.
معیارهای تشخیصی شامل: خوردن غیرمعمول در اندازه‌های بزرگ خوراک برای دوره‌های کوتاه مدتی و نیز احساس فقدان کنترل بود.
جنبه کلیدی آن همچین این است که «احساس فقدان کنترل» وجود دارد.
هیلدربرانت میگوید: شما دوست دارید یکبار آغاز به خوردن کنید، ولی نمیتوانید دست از خوردن کشیده و آن را قطع کنید.
یکی از بیماران میگوید: “میدانم که این حس در بچگی آغاز شد؛ من سعی کردم تا با خوراک رابطه برقرار کنم و تصویر خوبی از جسم خود بسازم.
سعی کردم تا رژیم بگیرم ولی نمیتوانستم جلوی خود را بگیرم.
این یک اختلال پیچیده و جدی است که پیامدهایی درباره سلامت ذهنی و روانی دارد.
نشانه‌های رفتاری اختلالات خوردن
۲- نشانه‌های رفتاری اختلال خوردن
کدام نشانه‌های رفتاری می‌تواند نشاندهنده این باشد که یک فرد به «اختلال خوردن» مبتلاست؟ شاید برخی از نشانه‌های این باشد که به عنوان نمونه، فرد میزانی خوراک در جایی اندوخته یا انباشته میکند و بعد ظرف تهی آن را نیز پنهان میکند.
دکتر شریر دستیار پروفسور روانپزشکی و علوم رفتاری از دانشگاه جاونز هاپکینز میگوید: افراد گرفتار احتمال دارد گاهی از حس گناه خود صحبت کنند.
افسردگی ، اضطراب و سوء استفاده از مواد بطور کلی با «اختلال خوردن» همراه هستند. دکتر فریدمان رئیس مرکز «برنامه سعی مجدد اجباری» (CORE) میگوید: میتوان در جستجوی رفتارهایی مانند اضطراب ، احساس غمگینی بیشتر از اندازه، سوء مصرف مواد روانگردان و یا رفتارهای نمایشی اجباری در فرد بود.
۳- نوسانات وزن
افزایش سن رفتن یکسره وزن، گرچه که شاخص قابل اطمینانی نیست، ولی برخی داستانها میگویند: همه اشخاصی که چاق هستند، یا دارای اضافه وزن هستند، اختلال خوردن دارند.
دکتر هیلدربرانت میگوید: افرادی نیز هستند که با اینکه وزنشان عادی است.، مبتلا به این مشکل هستند.
دکتر فریدمان بر این نکته تاکید دارد که هرنوع نشانی از «اختلال خوردن» نباید بهیچوجه نادیده گرفته شود.
وی می‌افزاید: تعداد قابل توجهی از این بیماران فکر نمیکنند که این یک بیماری باشد و فکر میکنند چنانچه اندکی سعی کنند، علایم ناپدید میشود؛ ولی این در همه موارد رخ نمی‌دهد.