احتیاج بدن به ماده‌ی قوت بخش روی
بانوان شیرده و باردار و آنهایی که دارای فعالیت ورزشی مرتب هستند، احتیاج به روی بیشتری نسبت به بقیه اشخاص دارند و چنانچه میزان اخذ آن‌ها از روی، لازم نباشد گرفتار کمبود آن و عارضه‌های حاصل از آن خواهند شد. همانند کلسیم و منیزم، روی یک ماده معدنی لازم و ضروری برای بدن آدم است. بدن آدم توانایی ایجاد روی را ندارد و آنرا از منابع تغذیه‌ای مصرفی اخذ میکند.
نشانه‌های حاکی از نقصان روی
نازک شدن موها، پدیدار شدن آکنه های عذاب آور، زخم هایی که بهبودی آن‌ها زمان میبرد، و احساس همیشگی ملال و خستگی و کاستی از جمله علائمی هستند که شاید آن‌ها را با رویه کهنسالی یا اضطراب و نگرانی پیوند دهید و از اینرو، توجه واجب و ضروری را به آن‌ها نداشته باشید. ولی این علائم توانایی دارند حاکی از نقصان ماده قوت بخش روی در بدنتان نیز باشند.
روی به عنوان عنصری که میتواند در جلوگیری و یاری به بهبودی تندتر سرماخوردگی نقش داشته باشد، شناخته میشود، ولی این ماده قوت بخش جنبه هایی بالاتر از تحکیم دستگاه دفاعی و ایمنی بدن را در بر میگیرد.
روی عنصری است که بدن به اخذ مقدار بیشتری از آن نیاز ندارد، ولی پشتیبان بیشتر از ۳۰۰ کارکرد در بدن ما، از جمله ایجاد سلول‌های جدید بعد از بیماری و صدمه دیدگی است.
بسیاری از دکترها بر آثار روی برای یاری به درمان برخی بیماری‌های رایج، مانند آشفتگی در کارکرد روده و سلامت ذهن متمرکز شده اند.
ضرورت روی برای سلامتی بدن
هر سیستمی در جسم که شاهد گردش سریع سلولی است از روی استفاده میکند.
ساختار ایمنی بدن آدم نمونه‌ای از یک ساختار سلولی متکی به ماده معدنی روی برای بازسازی است.
هم چنین، هر مرحله رشد و توسعه از چرخه زندگی، مانند بارداری و اوایل دوره طفولیت ، دورانی هستند که مصرف روی از ارزش ویژه‌ای در آن‌ها بهره مند است.
در واقع، روی از بلوک‌های سازنده کلیدی محسوب میشود.
اخذ دوز هر روزه روی
همانند کلسیم و منیزم، روی یک ماده معدنی لازم و ضروری برای بدن آدم است.
بدن آدم توانایی ایجاد روی را ندارد و آنرا از منابع تغذیه‌ای مصرفی اخذ میکند.
بطور رایج، ۲ تا سه گرم روی در استخوان‌ها و عضلات اندوخته شده اند، ولی این میزان به منظور انجام تمام وظایف روی کفایت نمی‌کند.
برهمین پایه است که آدم روزانه به مصرف این ماده معدنی احتیاج دارد.
میزان دوز دریافتی سفارش شده هر روزه روی برابر با ۱۱ میلی گرم برای مردان و هشت میلی گرم برای خانم‌ها است.
گیاهخواران و وگان‌ها می‌بایست دقت بیشتری به اندازه روی مصرفی خود داشته باشند.
گرچه این ماده معدنی به فراوانی در غلات و حبوبات یافت میشود، ولی بدن در جذب آن بواسطه وجود ترکیبات ضد مواد مغذی درگیاهان که بنام فیتات‌ها شناخته میشوند، میتواند با مشکل رو به رو شود.
روی به این ترکیبات پیوند می‌خورد و کمتر در دسترس بدن قرار میگیرد.اشخاص دیگری که در مواجه با کمبود روی هستند. شامل افراد با سن بالا (۴۵ درصد از اشخاص بالای ۶۰ سال کمبود روی دارند)، معتادین به آشامیدنی‌های الکلی (الکل بر جذب روی در روده اثرات منفی می‌گذارد و دور کردن این ماده معدنی از مسیر ادرار افزایش می‌یابد)، اشخاص دارای بیماری‌های معده و روده، و خانم‌ها باردار یا مادران شیرده میشوند.
برنامه غذایی مزمن یا پیشینه اختلالات خوردن همچنین میتوانند به سطوح پاببن روی در بدن ما منتج شوند.
روی وارد عمل میشود.
روی برای خیلی از فرآیندهای بیولوژیکی و سلولی ضروری است و پژوهندگان روزانه با جنبه‌های جدیدی از چگونگی پشتیبانی این ماده معدنی از سلامت کلی بدن آدم آشنا میشوند.
یاری به روده
نقش روی در معالجه اختلال کارکرد روده یکی از حوزه‌های نوظهور پژوهش است.
به عنوان نمونه، طی یکی از بررسی‌ها حیوانی تازه در دانشگاه کرنل، پژوهندگان کشف کردند که کمبود روی جمعیت و تنوع میکروبی در روده را تغئیر میدهد.
ضرورت روی برای سلامتی بدن
تامی راسل، متخصص پزشکی کاربردی در پرتلند، مصرف روی را به بیمارانی که معضلات و مشکلات گوارشی مانند ریفلاکس اسید معده و نشانگان روده‌های تحریک پذیر دارند، توصیه میکند.
به بیان وی، مشکلات روده در روزگار کنونی حالتی همه گیر در جوامع پیدا کرده اند.رشد بیشتر از حد معمول باکتری‌های نامطلوب در روده که غالبا با یک برنامه غذایی پایین و مصرف آنتی بایوتیک ها در رابطه است، میتواند تراوش اسید هیدروکلریک که برای گوارش مناسب احتیاج است را بکاهد.
طی یکی از تحقیقات علمی خود، راسل اخذ که استفاده روزانه بیست تا سی میلی گرم روی توسط افراد مبتلا به مشکلات سیستم هاضمه میتواند به افزایش تراوش این اسید یاری رساند.
نیروبخشی ساختار ایمنی
روی ملتهب شدن سلولی را تقلیل میدهد، از لنفوسیت‌های دستگاه ایمنی (گلبول‌های سفید خون) حفاظت میکند و از اکسیداسیون سلولی جلوگیری می‌نمایند.
چنانچه کمبود روی داشته باشید، هرچه افزونتر در ریسک خطر عوامل بیماری زا و عفونت‌ها قرار دارید. پشتیبانی از باروری و بارداری
پژوهندگان از نقش دقیق روی در مراقبت از باروری آگاه نیستند، ولی علائمی روشن از ارزش این ماده معدنی وجود دارند. آقایانی که دارای شمار اسپرم های اندک هستند، در قیاس با آقایانی که شمار اسپرم های زیادتری دارند، سطوح پایین‌تر روی در مایع منی را نشان میدهد. هم چنین، روی میتواند به تحکیم سطوح هورمون تستوسترون یاری رساند که میتواند به جنبش هرچه مناسب‌تر اسپرم منتج شود و بنظر میرسد از تخمک و اسپرم در مقابل آثار اضطراب و نگرانی اکسیداتیو و ملتهب شدن مراقبت میکند.
از اونجایی که روی از ساختار ایمنی بدن مراقبت میکند، بنظر میرسد در پیشگیری از عفونت‌های دوره حاملگی که میتوانند به سقط جنین یا زایمان زودتر از موعد منتج شوند، تاثیردارد در واقع، پژوهش‌ها مشخص کرده اند که سطوح مکفی از روی در خانم‌ها باردار خطر زایمان زودتر از موعد را به اندازه ۱۴ درصد افت میدهد. روی در دوره حاملگی برای تنظیم ساختارهای کروموزومی و بیان ژن نیاز است و جفت بمنظور بوجود آوردن تنظیم سلولی در جنین به روی احتیاج دارد.
تندرستی پوست
حدود ۶ درصد از روی اندوخته شده در بدن را میتوان در لایه خارجی پوست (اپیدرم) و در لایه‌های زیرین یافت.
روی نقشی کلیدی در رشد معمولی پوست و التیام و بهبود زخم‌ها ایفا مینماید.
در واقع، کمبود روی غالبا با اختلالات پوستی پیوند خورده است.
سلامت ذهن ی و عاطفی
کمبود روی بطور فزاینده با تندرستی ذهنی پایین پیوند خورده است. در وضعی که ارتباط بین افسردگی و سطوح پایین روی از سال‌های دهه ۱۹۵۰ زیر بررسی بوده است، مطالعه‌ای جدید نشان میدهد که تقریبا یک سوم از تمام افراد مبتلا به افسردگی ، و نصفی از افراد مبتلا به مشکلات روانپزشکی با کمبود روی مواجه بوده اند.
پژوهندگان توجه ویژه‌ای به اندازه روی در هیپوکامپ مغز داشته اند، که مسئولیت کنترل اخلاق و رفتار و حافظه را بر عهده دارد.
بواسطه خصوصیات جلوگیری کننده از التهاب و قوی کننده دستگاه ایمنی، برخی معتقدند که روی از هیپوکامپ در مقابل آثار منفی اضطراب و نگرانی بیشتر از حد معمول و اکسیداسیون مراقبت میکند.
اخذ هر روزه روی
روی در گستره وسیعی از مواد خوراکی یافت میشود، ولی بررسی‌های مشخص کرده اند که در منابع حیوانی مانند گوشت گاو، گوشت ماکیان و غذای دریایی زیادترین میزان از این ماده قوت بخش وجود دارد.
گرچه بیشتر میوه‌ها و سبزی جات میزان مکفی از روی را مهیا انجام نمی‌دهند، ولی غلات و حبوبات منابع بهتری محسوب میشوند.
برهمین پایه، اشخاص گیاهخوار تندرست و سالم که از یک سبک غذایی به خوبی برنامه ریزی شده سود می‌برند، بطور رایج دوز هر روزه سفارش شده از روی (هشت میلی گرم برای خانم‌ها و ۱۱ میلی گرم برای آقایان) را دریافت می‌نمایند، ولی گیاهخوارانی که نشانه‌های کمبود روی در آن‌ها دیده میشود باید میزان اخذ این ماده قوت بخش را بیشتر کنند.
چه وقتی به روی بیشتر احتیاج دارید.
گزینش این که چه وقتی با کمبود روی مواجه هستید میتواند فریبنده باشد. یک بررسی خون ساده میتواند سطوح روی را مشخص سازد، ولی برآیند همواره بازتاب دهنده این که چه مقدار روی در بدنتان (به عنوان نمونه در پوست) اندوخته شده است، نیستند.
از مسیر هموستاز – توانایی بدن در تنظیم و تثبیت خود با وجود تغییر شرایط خارجی – تقریبا تمام روی بدن در هر زمانی در سلول‌ها باقی میماند.چنانچه به کمبود روی در جسم خود مشکوک هستید با دکتر مشاوره نمایید.
وی میتواند توصیه‌های واجب و ضروری درباره چگونگی تامین این ماده قوت بخش را ارائه کند.
دنبال کردن توصیه‌های دکتر متخصص را مهم تلقی کنید زیرا اخذ بیشتر از حد معمول هر ماده معدنی از جمله روی میتواند مشکل آفرین باشد.
چنانچه تعداد قابل توجهی از علائمی که در دنباله به آن‌ها اشاره میشود را تجربه میکنید، مناسب‌تر با دکتر خود درباره بررسی احتمال کمبود روی گفتگو کنید.
اشتهای کمتر شده.
کاهش قدرت چشایی و بویایی
اختلالات و مشکلات سیستم گوارشی مانند اسهال ، رفلاکس معده ، نشانگان روده‌های تحریک پذیر، اسید هیدروکلریک اندک
کم کردن وزن
کارکرد پایین دستگاه ایمنی ( سرماخوردگی های مکرر، عفونت‌ها، التهاب)
نازک شدن مو
رویه کند التیام و بهبود زخم
مغز مه آلود.
افسردگی