باورهای غلط در مورد آشامیدن آب

حتی چنانچه خارج از منزل و در هوای گرم، تحرک جسمانی چندانی نداشته باشید، باز هم ضروری است آبی را که از دست می‌دهید جبران کنید.

پس، بسیار بااهمیت است که نسبت به آب رسانی مناسب اندام تان و اثر آن بر سلامتی، آگاه باشید.

در این نوشته نگاهی داریم به بعضی از باورهای غلط در زمینه آشامیدن آب و هیدارسیون بدن

غلط است! جای تاسف است که این یکی از باورهایی است که در بین مردم رواج فراوانی دارد.

بودند دوندگان ماراتنی که بخاطر این عقیده اشتباه، مُردند! آشامیدن مقادیر زیاد آب هنگام ورزش‌های درازمدت می‌تواند سدیم بدنتان را بسیار تقلیل داده و منتج به کمبود سدیم در سطح خیلی پرخطر شود.

به همین علت است. که هنگام ورزش‌های طولانی باید آشامیدنی بیاشامید که شامل الکترولیت هایی چون سدیم، پتاسیم و کلرید باشد.

این نکته فقط زمانی استفاده می‌شود که شما برای زمانی افزون‌تر از یک ساعت و یا در محیطی بسیار گرم ورزش میکنید.

در غیر اینصورت، آب هم میتواند یک آشامیدنی قابل قبول باشد.

جای تاسف است که، نشانه‌های افت سدیم، شبیه نشانه‌های دهیدراته شدن جسم و تن هستند.

بهمین دلیل ورزشکاران، آب بیشتری می‌نوشند که سبب شدیدتر شدن نشانه‌های افت سدیم میشود.

ولی چنانچه برای زمانی طولانی فعالیت دارید و مطمئن هستید که منحصرا به آب زیادتری نیاز دارید، می‌توانید به هر میزان که ضروری است آب بیاشامید.

تا حدی درست است! برخی از بررسی‌ها از این ایده پشتیبانی کرده اند.

به عنوان مثال، یک مطالعه‌ی کنترل شده نشان داد اشخاصی که پیش از غذا، دو لیوان آب نوشیده بودند، ۸۰ کالری کم‌تر خوردند.

ضمنا، این اشخاص، دو و نیم کیلوگرم وزن اندک کرده بودند در وضعی که دسته کنترل، هیچ کم کردن وزن ی نداشتند. نوشیدن آب سبب انبساط معده میشود که بازخورد آن برای مغز این است که شما سیر شده اید.

آشامیدن آب می‌تواند سوخت و ساز تان را هم قویتر کند.

به عنوان مثال در پژوهشی معلوم شد آشامیدن نیم لیتر آب خنک، سرعت سوخت و ساز را تا سی میزان افزایش می‌دهد.

نکته‌ی دیگر هم اینکه آشامیدن آب، زمانی موثرترین است که از آن به عنوان جایگزینی برای آشامیدنی‌های شیرین بهره جویی کنید.

غلط! اینکار سبب آشامیدن نوشابه ‌های کافئین دار، بدنتان را گرفتار اندک آبی نمی‌کند. بر مبنای این یافته‌ها، آشامیدن آشامیدنی‌های کافئین دار، مانند قهوه یا چای ، منتهی به یک افزایش کلی در سطح مایعات بدن شده که شبیه اثری است که آشامیدنی‌های غیر کافئین ی بر جسم و بدن دارند.

بله صحیح است، احتمال دارد با آشامیدن قهوه، ادرارتان بیشتر گردد ولی دلیلش تا حدی این است که مثانه تحریک میشود.

ضمنا، زمانی که مرتبا قهوه یا چای می‌نوشید و برای تان عادت شده است، اندام تان نسبت به اثرات ادرارآور کافئین ، پایداری پیدا میکند. پس به آشامیدن چای و قهوه تان ادامه بدهید، اعتدال را مراعات نمایید و خیال تان راحت باشد که کافئین، بدنتان را دهیدراته نخواهد کرد.

تا حدی درست است! البته این موضوعی بحت برانگیز است.

تشنگی، نشانه‌ی ایده آلی برای اینکه بدانید چه میزان اندام تان هیدارته است نیست.

شما بطور معمول زمانی احساس تشنگی میکنید که سه تا پنج درصد گرفتار کمبود آب شده اید.

ولی تاکنون شواهد مستحکمی وجود ندارد که نشان بدهد. این میزان دهیدراسیون بدن، زیانبار است.

با اندک آب شدن بدن، شما گرفتار احساس کاستی و ملال و خستگی و شاید یک سردرد اندک خواهید شد.

غلط است! احتمال دارد احتیاج بدن شما به آب، کم‌تر یا افزون‌تر از ۸ لیوان طی روز باشد.

بنابراین فاکتورهای زیادی در گزینش میزان ابی که می‌بایست بیاشامید دخیل اند.

چنانچه سبک و شیوه زندگی فعالی دارید و یا در شرایط گرم آب و هوایی زندگی میکنید، پس آب بیشتری از راه عرق کردن از دست می‌دهید و نیازتان به آب زیادتر است.

عامل دیگر هم تغذیه‌ی شماست.

چنانچه میوه‌ها و سبزی‌های زیادی مصرف میکنید، پس بخشی از آب اندام تان از راه این خوراک‌ها تامین میشود، پس محتمل است به آشامیدن آب ِ زیاد، احتیاجی نداشته باشید.

داروها هم میتوانند بر احتیاج بدن به آب اثر بگذارند. داروهای مرتبط به قلب و فشار خون ، اثرات ادرارآور داشته و منتج به فقدان مایعات بدن میشوند، پس چنانچه این دست داروها مصرف میکنید، احتیاج به آب بیشتری دارید.

سن و سایز بدن هم فاکتورهای دیگری هستند که در احتیاج بدن به آب دخیلند.

به عنوان مثال، اشخاص سالخورده‌تر، بیشتر مستعد دهیدراته شدن جسم و تن هستند و برای آن‌ها، تشنگی احتمال دارد نشانه لازم دال بر احتیاج بدن به آب نباشد.

بنابراین «یک میزان مشخص» وجود ندارد که بگوید چه میزان باید آب بیاشامید.

بعنوان یک اصل همگانی، چنانچه به میزان مورد نیاز آب به اندام تان برسانید، ادرارتان باید زرد کمرنگ یا کاه رنگ باشد.